-
281.《径山》 宋·晁补之
盘崖绕壑步步高,仆痡马乏游人劳。
五峰崛起干云霄,众山奔走争来朝。
我行直欲犯星杓,意彻绝顶才山腰。
松间鸟语如我招,仰见白塔当林梢。 -
282.《除夜泊彭蠡湖遇大风雪》 宋·苏辙
莫发邬阳市,晓榜彭蠡口。
微风吹人衣,雾绕庐山首。
舟人释篙笑,此是风伯候。
杙舟未及深,飞沙忽狂走。 -
283.《将出洛城过广爱寺见三学演师引观杨惠之塑宝》 宋·苏辙
寺古依乔木,僧闲正莫年。
为生何寂寞,爱客尚留连。
虚牖罗修竹,空厨响细泉。
坐听谈旧事,遍识洛中贤。 -
284.《次韵子瞻宿南山蟠龙寺》 宋·苏辙
谷中夜行不见月,上下不辨山与谷。
前呼后应行相従,山头谁家有遗烛。
跫跫深径马蹄响,落落稀星著疏木。
行投野寺僧已眠,叩门无人狗出缩。 -
285.《除夜泊彭蠡湖遇大风雨》 宋·苏辙
莫发邬阳市,晓搒彭蠡口。
微风吹人衣,雾绕庐山首。
舟人释篙笑,此是风伯候。
杙舟未及深,飞沙忽狂走。 -
286.《陪杜充张恕鸿庆宫避暑》 宋·苏辙
至后雨如泻,晴来热更多。
簿书沾汗垢,岩石思藤萝。
赖有祠宫静,时容俗客过。
老郎无不可,公子亦能和。 -
287.《陪杜充张恕鸿庆宫避暑》 宋·苏辙
至後雨如泻,晴来热更多。
簿书沾汗垢,岩石思藤萝。
赖有祠宫静,时容俗客过。
老郎无不可,公子亦能和。 -
288.《句》 宋·张舜民
万里秋风吹鬓发,百年人事倚栏干。
知他落日能多少,偏照淮南几处山。
李白寻仙持玉杖,庾公对月踞胡床。
楼上康庐紫翠环,槛前湓浦转清湾。 -
289.《云仙》 宋·葛立方
木叶萧萧兮雨冥冥,山鬼呼风兮猿夜鸣。
巫假神兮惊愚,髡假巫兮乞灵。
云仙来兮瑶席启,坎坎击鼓兮拜寒水。
云仙去兮闪倏不闻。 -
290.《九日鄂渚登高楚观分得能字》 宋·刘过
一山如龙来,起伏力不胜。
老夫跨其脊,半空欲飞腾。
尚念同游人,一二东南朋。
税驾为小留,木末朱栏凭。 -
291.《霖雨》 宋·刘子翚
霖雨遂兼旬,瘴雾盈川谷。
霏阴入户浮,涧气滋帷褥。
溟蒙飞泽远,散漫何时足。
骤响决流渠,惊洪发平陆。 -
292.《甘州/八声甘州》 宋·张炎
俯长江、不占洞庭波,山拔地形高。
对扶疏古木,浮图倒影,势压雄涛。
门掩翠微僧院,应有月明敲。
物换堂安在,断碣闲抛。 -
293.《钧天乐》 明·刘基
君不见天穆之山二千仞,天帝所以觞百灵。
三嫔不下两龙去,九歌九辩归杳冥。
我忽乘云梦轻举,身骑二虹臂六羽。
指挥开明辟帝关,环佩泠泠曳风雨。 -
294.《旧在杭时为冷起敬赋泉石歌乱后失之今起敬为》 明·刘基
君不见吴山削成三百尺,上有流泉发苍石。
冷卿以之调七弦,龙出太阴风动天。
初闻涓涓响林莽,悄若玄宵鬼神语。
玲然穿崖达幽谷,竽籁飕飕振乔木。 -
295.《旅兴(四十首)》 明·刘基
赤霞变玄云,风起烟雾塞。
飕飕木叶响,曀曀原野黑。
青泥没委巷,关塞生咫尺。
水深蛟龙恣,山湿鸟兽寂。
留滞荷戈人,艰难去乡客。
翘首望太阳,忧思萃朝夕。
¤ -
296.《旅兴(四十首)》 明·刘基
微风振檐铎,玱如环佩响。
登高看秋色,俯见明月上。
木落天地宽,云散川原广。
来者不可期,逝者日已往。
离居岂无怀,恻怆萦远想。
¤ -
297.《登灵岩和韵周左丞伯温饶大参介之》 明·杨基
单舻集群英,席窄坐每盍。
烟横半掩寺,木落全见塔。
斜流出渠分,曲径转溪合。
村妆妍丑并,野话悲笑杂。 -
298.《次韵和三兄田家》 宋·韩维
东皋雨新足,绿野对柴扉。
晴日风景旷,暮春草木肥。
好鸟依林响,疲牛望舍归。
饷妇散田陌,桑间人语稀。 -
299.《过智海呈陈无已》 宋·吴则礼
暂展经奁试茗芽,共怜日日困尘沙。
木鱼梦觉响晴景,铁凤雨余翔落霞。
漠漠清香萦暮竹,萧萧宴几近幽花。
道人槌拂总无用,身世俱忘鬓已华。 -
300.《谷城道中》 宋·陈造
何许珠襟绣袂娘,额黄胸粉自新妆。
野芳贪折髻丫重,蝴蝶乱随裙幅香。
缓唱采菱空答响,小留挑菜翠盈筐。
汉风未许休乔木,行客相逢莫漫狂。