-
321.《灵岩上方》 宋·周弼
嵯峨楼观青山头,昔曾避暑离宫游。
吴天旌旆堕冥漠,至今古木涵清秋。
谁听白紵歌声接,细扑飞尘石榴叶。
银烛吹灰别泪残,夜半虚廊响行屧。 -
322.《戴式之垂访村居》 宋·周弼
故人手持一缄书,扁舟清晨造我庐。
为问舟从何方来,欲应未卜先知应先长吁。
长安平旦朱门开,曳裾靸履喧春雷。
独有诗人货难售,朔雪寒风常满袖。 -
323.《过涪州怀伊川涪翁两先生》 宋·李曾伯
昌黎昔作潮州游,潮人百世称名州。
又闻柳州柳子厚,柳人至今爱其柳。
二公皆以人鸣唐,所至不偶为异常。
卒今江海流落地,化作文物声名乡。 -
324.《再次韵因索纸笔》 宋·方岳
谁何扣门声啄木,踏雪逢迎寒起粟。
诗筒过我捷於羽,墨滑岂供貂尾续。
云锵孤响落琼璈,顿觉闻韶不知肉。
胆惊强韵娄吐舌,春溢长笺手几缩。 -
325.《白云登阁》 宋·李昴英
白云捧拥到危巅,杰阁翚飞倚半天。
谷响颇疑吟木客,潮囘坐见变桑田。
几重山隔几重海,一日身闲一日仟。
真乐无如会心处,林花野鸟亦欣然。 -
326.《春雨》 宋·卫宗武
青皇初布令,大块已流湿。
霏霏散冲融,一一成膏液。
骎寻夜漏分,掀扬风箭疾。
孤灯月明眼,渐觉檐花密。 -
327.《赋南墅竹》 宋·卫宗武
物得气之清,钟秀莫如竹。
是谓东南美,群植可奴仆。
虚心而独立,劲节不囘曲。
傍屋著数插,能洗尘万斛。 -
328.《题腾芳书院》 宋·姚勉
若稽隆古时,教者家有塾。
英材归乐得,粹学就私淑。
粹学就私淑。
淳风日云远, -
329.《寄谢夹谷书隐先生四十四韵》 宋·何梦桂
粤从太极分,大块溟涬洩。
人生於其间,三才位成列。
人极苟不立,清宁将竭裂。
厥初始断鳌,万古功卓绝。 -
330.《和夹谷书隐先生寄题蛟峰石峡书院三十韵》 宋·何梦桂
堪舆运玄化,万物品彙分。
狉狉鹿豕群,中吸五色麟。
圣哲不出世,郊囿可能驯。
粤从光岳分,鸿灵咸纠纷。 -
331.《寒泉》 宋·董嗣杲
照胆寒泓覆有亭,此泉曾入老坡评。
八诗最得吟梅苦,一盏能消荐菊清。
不拜韬光徵士诏,却传配食水仙名。
银床响绝无人汲,墓在孤山木自荣。 -
332.《庐山中闻桂香忆游茅山时梦中游桂花下》 宋·董嗣杲
我游三茅山,月下丹光丽。
梦驾翠蜺车,凉云拥金袂。
两耳波浪透,广漠不可际。
犹记抟扶摇,乘风曾问帝。 -
333.《虎溪》 宋·陈藻
四围山木合,百磴屋檐重。
古穴成幽井,疎林散晓峰。
响泉那更月,啼鸟此无冬。
台上朝朝看,天边处处供。 -
334.《穀城主簿王崇者少得养生禅寂之道中年弃官入》 宋·宋庠
余本丘壑人,失计蹈尘网。
轩冕忽缰锁,风波若流荡。
高羽颠宏罗。
奔骖偾归鞅。 -
335.《缙云县仙都山黄帝祠宇》 宋·王铚
我渡溪山寻荒村,群峰势若万马奔。
酣酣春色雪初霁,霭霭野气山犹昏。
琼楼金阙涤地尽,松柏半带斤斧痕。
要还清净扫尘俗,一炬劫火安得焚。 -
336.《玉霄花》 宋·张镃
虚皇清晏仙班朝,宝花随现非根苗。
璆林瑶要地振灵响,飞彩灿蒨辉苍霄。
下怜人宇厌凡卉,特许福地生芳条。
细看纤洁谢丹粉,仿像翠鬓木珠翘。 -
337.《七月望烟波观对月》 宋·张镃
我生好奇观比论,流水古木期终身。
卜居城隅易得趣,窗户日与青山亲。
出门陂湖旧湮涸,连岁乃尔成奫沦。
结亭据要虽屡赏,物景向厌非清真。 -
338.《东禅百韵》 宋·刘宰
群居厌嚣烦,兀坐怅离索。
动静两何心,求端徯先觉。
张氏好兄弟,同游得先诺。
重以临邛客,雍客出莲幕。 -
339.《春雨感怀》 宋·王镃
日色开晴又半朝,山溪才涨响于潮。
花遭夜雨心先病,柳媚春风眼易娇。
世变汉人能北语,乱兴晋室有童谣。
自从国事推迁后,处处祸延林木焦。 -
340.《鲜于东之晋伯之子赠诗次韵》 宋·晁公溯
尊前每诵赤壁赋,如见当年秃鬓翁。
谁谓流传到乔木,果然践响托悲风。