-
341.《题竹友轩》 宋·陈棣
长夏苦炎热,开轩除郁蒸。
檐前鸟雀喧,朝旭上朱甍。
席间裁函丈,诗书浩纵横。
盘礴环堵间,幽独怀友生。 -
342.《秀山霜晴晚眺与赵宾暘黄惟月联句》 宋·方回
一峰何峥嵘,万象翻匍匐。
心包元气并,影立太空独。
遥瞻极乾端,俯瞰际坤轴。
飘飘凌云身,杳杳送鸿目。 -
343.《泊崇德县晓作》 宋·方回
岸上马蹄响,县中更鼓清。
篷背雨亦止,意当明旦晴。
梦记所泊处,乔木枯峥嵘。
天色果开否,浩浩惟风声。 -
344.《九日同诸友游丰乐院翠围亭槛前竹树蓊蔽命僧》 宋·郭印
筑亭邀青山,眷此幽意深。
十年废扫除,木拱竹成林。
客来眼生翳,不惜斤斧寻。
丁丁度馀响,几席延嵚崟。 -
345.《次韵宋南伯见贻之什》 宋·郭印
衰迟来作邑,劳苦剧万状。
朝朝趁衙参,敛版趋琅蹡。
病骥耳双垂,兰筋困衔鞅。
饥鹰长附人,六翮空韝上。 -
346.《隐父见示和章再用前韵》 宋·郭印
关西千户侯,分此霜根独。
几年用幽意,列屋攒苍玉。
如闻手自种,培养非一掬。
高标邈何所,於焉识面目。 -
347.《甘露亭诗》 宋·李覯
乾坤父母莫匪慈,胚胎亿兆成角覊。
其间哺乳不及处,有时泣杀呱呱儿。
南川上游号沃野,景佑丙子尝凶饥。
新田始苗旧谷罄,十室八九无晨炊。 -
348.《九仙山中瀑》 宋·释文珦
一水从天下,源深不可知。
千寻垂缟练,余沫散珠玑。
响激雷霆合,风生草木欹。
老僧来灌顶,溅湿薜萝衣。 -
349.《野性》 宋·释文珦
野性难谐俗,空林自葺茅。
且教同木石,不是慕夷巢。
竹树长阴合,风泉夜响交。
山中无小草,那许世人嘲。 -
350.《普庵家宝》 宋·释印肃
普庵家宝,不著寻讨。
迷时不见,在处烦恼。
悟时无相,如日杲杲。
取舍不得,自然恰好。 -
351.《登祥云庵谒东林明首座》 宋·释正觉
伐木清哦癖在肠,握筇苍磴履重霜。
玲珑堕壑乳泉响,萧瑟到门松吹香。
高寒夜雨冻一色,虚净晓云流五光。
社散荷枯有遗友,目青须发半沧浪。 -
352.《禅人发心干钟乞颂》 宋·释正觉
木落空山霜,夜楼时一撞。
随风度林岭,唤月到萝窗。
响应虚传谷,声飞不碍江。
梦回天意晓,蝴蝶失双双。 -
353.《文广寺》 宋·释智愚
云中玉磬无时响,木未金灯永夜明。
胜地正级人罕到,古今门户未尝扃。 -
354.《暇日游逍遥台睹南华塑像独置一榻旁无侍卫前》 宋·苏颂
忆昔初读南华篇,但爱闳辨如川源。
沉酣渐得见真理,驰骛造化游胚浑。
潜心四纪不知倦,间日讲解时寻温。
其言无端极放肆,大抵顺物尤连犿。 -
355.《大坞山寺》 宋·苏籀
巘谷窈幽深,映发杉松嘉。
击钵半乔木,烧香乱烟霞。
穹林擢峭壁,搀竦回环遮。
四合山复山,泉籁音响哗。 -
356.《东山一首》 宋·苏籀
肮脏田官委吏偕,山於吾属倍青哉。
星言舆轿蒙茏里,山半振衣嚣鬨埃。
针水布畦春泽匝,吟风夹路岁寒来。
架岩刳木泉悲响,鏁洞白云花烂开。
灰冷虚堂敷白氎,爨清一饭脯青苔。
欲求出世三空义,一咄疏狂道眼裁。 -
357.《枯柏》 宋·王洋
斋前两柏树,其大皆十围。
我初营屋时,正与两柏期。
其一傍北亭,其一近南篱。
相去十步间,当夏无炎曦。 -
358.《小三洞》 宋·于石
四山回合响幽泉,古木苍藤路屈盘。
一局残棋双鹤去,石屏空倚白云寒。 -
359.《何司业和屋字诗见诒次韵奉酬》 宋·喻良能
亦好园林富松竹,爱山堂上书连屋。
恨无妙语为题品,空对奇峰有十六。
先生佳句落泉石,杜诗韩笔端能续。
有如妙响发朱弦,恰似清音动寒玉。
须知小圃辱提撕,何异寒门被收录。
从今草木有光辉,盎盎春温入邹谷。 -
360.《紫霄宫》 宋·喻良能
间关穿木杪,诘屈转山腰。
自昔形清梦,于今到紫霄。
容仪粲冰雪,环佩响琼瑶。
安得顾吴手,凭渠图素绡。