-
101.《范资政移镇杭州一百韵》 宋·金君卿
圣门高弟游渊源,当时所得惟十贤。
科张言行政与学,兼此四者谁能然。
公含天资得具美,出文入武材谟全。
轩昂盛时进以道,行高德钜齐回骞。 -
102.《次袁尚书巫山十二峰二十五韵》 宋·李嘉谋
道人爱山出天姿,自谓计黠人嫌痴。
独游名山看不足,每得胜处行为迟。
谁人能知物外赏,世上自有灵中奇。
一行作吏困汩没,便与好境相参差。 -
103.《题义门胡氏华林书院三首》 宋·李虚己
聚族逢修偃,垂绅偶会昌。
里闾师重厚,门阀诫轻扬。
木垅堆云秀,书帷积雪光。
清名传异域,丽句出中堂。 -
104.《次韵胡少瀹题梁王山蟠松诗》 宋·刘倓
长松上捎日月宫,昂霄耸壑材甚雄。
不肯甘心卧云巘,有时见梦十八公。
汗颜血指,那知大匠自有体。
斩伐丁丁,朝夕聒人幽耳聋。 -
105.《分题得瘿林壶》 宋·吕公著
天地产众材,任材谓之智。
栋桷与楹杙,小大无有弃。
方者以矩度,圆者中规制。
嗟尔木之瘿,何异肉有赘。 -
106.《诫酒肉慈慧法门》 宋·释遵式
南无佛法僧,大慈三宝海。
我念欲依教,普劝诸众生。
莫杀莫食肉,同蕴仁慈行。
无病保长龄,未来成佛道。 -
107.《越问·金锡》 宋·孙因
观地产之所宜兮,惟金锡之最良。
贡品肇於有姒兮,暨苍姬而加详。
虽历代之所珍兮,凛英气其犹秘。
欧冶子之神奇兮,爰採取而炼淬。 -
108.《璜源宗人珏寿庆楼》 宋·吴浩
吾宗培世德,盛事褒一门。
仰颜有寿母,挽目见子孙。
平生青云器,威凤宜孤鶱。
脱然舍荣爵,回车息深村。 -
109.《古诗赠方希直》 宋·叶见泰
吾友方济宁,其人世希生。
有如炎燉之雪,曙天之星。
平生特立不徇俗,穷年矻矻,惟究心乎羲文周孔之遗经。
一旦起作郡,卓然为群黎之怙恃,列牧之仪刑。 -
110.《石仙观》 宋·张汉彦
苍崖如壁立,神仙好岩居。
杖藜往佳招,还与胜境俱。
寻幽憩真馆,访古得遗书。
傍有千寻木,中藏蝉蜕躯。 -
111.《絜矩书院示学子》 宋·章粲
四时配四德,元亨利与贞。
天德元最重,方春木主生。
夏火物畅茂,是为德之亨。
金利秋向实,水贞冬日成。 -
112.《李伯纪丞相挽诗》 宋·赵令衿
道大终为累,功高反被疑。
恨无长日月,宝此大蓍龟。
鼓咽空山暮,风酸落木悲。
吊丧哀不及,赖有器公诗。 -
113.《却敌凯歌》 宋·赵万年
吁嗟黠虏何猖狂,引弓百万侵吾疆。
首屠枣阳捣神马,窥伺长江欲苇航。
隆冬久晴江水涸,直揭小樊厉源漳。
马沈人溺相枕藉,霜刃逼胁狼驱羊。 -
114.《和李天与秀才》 宋·郑侠
西塘老人唤回翁,愚蠢无他生所锺。
簧鼓不闻非耳聋,形器不涉非无踪。
尽伤万类物所蒙,圭璋贝璧矜昂顒。
琐屑之私背大化,尘埃蔀明荆塞胸。 -
115.《自咏十律》 元·丁鹤年
皇天辅德本无亲,兴复宁论地与民。
纶有一成终祀夏,楚虽三户竟亡秦。
昆虫咸被生成德,草木犹怀化育仁。
洪运未移神器在,周宣汉武果何人。
¤ -
116.《高陵篇(并序)》 明·卢熊
高陵者,吴武烈皇帝所葬,在今平江盘门外三里。
其妻吴夫人,子长沙桓王,皆附焉。
至正廿三年冬十一月,熊与同郡沈征君伯熙父访之。
征君因言:“余向曾过此,闻父老言地属沙湖金氏墓,上 -
117.《高陵篇》 明·沈毅
公武博士赋《高陵篇》,词意醇古,三复增慨,因继其后
。
炎刘昔丧乱,天实厌其德。
桓桓孙豫州,起义申讨贼。 -
118.《拟古诗七十首(录一十三首)》 明·盛时泰
陈思王植赠友往祚颓已久,大业缅方新。
仰视圣皇德,承胤为我亲。
暇日荷休明,高馆集众宾。
中厨列庖馔,水陆备鲜鳞。 -
119.《菜薖为永嘉余唐卿右司赋》 明·徐贲
远辞华盖居,来卜山阴宅。
乍到俗未谙,久住地旋辟。
屋庐尚朴纯,楹桷谢雕饰。
高营踞山跗,深甃逗泉脉。 -
120.《次韵王止仲见寄并柬郡诸友》 明·徐贲
少年不用悲秋蓬,致身岂但儒冠中。
壮心非干要夸世,平生直欲图成功。
枉将空言恣幽讨,徒采众说相芟砻。
全功独取辽城箭,大言谁信扶桑弓。