-
121.《选冠子(宿石门)》 宋·曹勋
秀木撑空,凝云藏岫,处处群山横翠。
霜风冽面,酒力潜消,征辔暂指天际。
红叶黄花,水光山色,常爱晓云晴霁。
念尘埃眯眼,年华易老,觉远行非易。 -
122.《哨篇》 宋·汪莘
侧按《稼轩词》。
近腊景和,故山可过,足下听余述。
便自往山中,憩精蓝,与僧饭讫。
北涉灞川,明月华映郭,夜登华子冈头立。 -
123.《蝶恋花(秋莺)》 宋·张炎
求友林泉深密处。
弄舌调簧,如问春何许。
燕子先将雏燕去。
凄凉可是歌来暮。
乔木萧萧梧叶雨。
不似寻芳,翻落花心露。
认取门前杨柳树。
数声须入新年语。 -
124.《满路花(和秋风吹渭水)》 宋·黄裳
乾坤生古意,草木起秋声。
移人名利境,梦中惊。
便寻灵宝,凤髓与龟精。
密报黄芽就,紫府门开,道情有个莺莺。 -
125.《满路花(和秋风吹渭水)》 宋·黄裳
乾坤生古意,草木起秋声。
移人名利境,梦中惊。
便寻灵宝,凤髓与龟精。
密报黄芽就,紫府门开,道情有个莺莺。 -
126.《水调歌》 宋·张友仁
石屋势平旷,峭壁几巉岩。
妙哉天造地设,谁复谓神剜。
畴昔涪翁题品,曾说人寰稀有,岂特冠湘南。
趁取脚轻健,相与上高寒。 -
127.《奉同张敬夫城南二十咏》 宋·朱熹
纳湖
诗筒连画卷,坐看复行吟。
想像南湖水,秋来几许深。
东渚 -
128.《种树郭橐驼传》 唐·柳宗元
郭橐驼,不知始何名。
病偻,隆然伏行,有类橐驼者,故乡人号之“驼”。
驼闻之,曰:“甚善。
名我固当。 -
129.《超然台记》 宋·苏轼
凡物皆有可观。
苟有可观,皆有可乐,非必怪奇伟丽者也。
哺糟啜醨皆可以醉;果蔬草木,皆可以饱。
推此类也,吾安往而不乐?夫所为求褔而辞祸者,以褔可喜而祸可悲也。 -
130.《九章》 先秦·屈原
惜诵
惜诵以致愍兮,发愤以抒情。
所作忠而言之兮,指苍天以为正。
令五帝使折中兮,戒六神与向服。 -
131.《闲情赋》 魏晋·陶渊明
初,张衡作《定情赋》,蔡邕作《静情赋》,检逸辞而宗澹泊,始则荡以思虑,而终归闲正。
将以抑流宕之邪心,谅有助于讽谏。
缀文之士,奕代继作;因并触类,广其辞义。
余园闾多暇,复染翰为之;虽文妙不足,庶不谬作者之意乎。 -
132.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
133.《促织》 清·蒲松龄
宣德间,宫中尚促织之戏,岁征民间。
此物故非西产;有华阴令欲媚上官,以一头进,试使斗而才,因责常供。
令以责之里正。
市中游侠儿得佳者笼养之,昂其直,居为奇货。 -
134.《鲁灵光殿赋》 两汉·王延寿
鲁灵光殿者,盖景帝程姬之子恭王馀之所立也。
初,恭王始都下国,好治宫室,遂因鲁僖基兆而营焉。
遭汉中微,盗贼奔突,自西京未央、建章之殿皆见隳坏,而灵光岿然独存。
意者岂非神明依凭支持,以保汉室者也。 -
135.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
136.《潮州寒食陪太守南园宴》 宋·梅尧臣
寒食二月三月交,红桃破纇柳染梢。
阴晴不定野云密,黕黕鼓声湖岸坳。
使君千骑出南圃,歌吹前导後鸣铙。
是时辄预车马末,倾市竞观民业抛。 -
137.《双调·夜行船》 元·马致远
百岁光阴如梦蝶,重回首往事堪嗟。
今日春来,明朝花谢。
急罚盏夜阑灯灭。 -
138.《与东方左史虬修竹篇》 唐·陈子昂
龙种生南岳。
孤翠郁亭亭。
峰岭上崇崒。
烟雨下微冥。 -
139.《与东方左史虬修竹篇》 唐·陈子昂
龙种生南岳,孤翠郁亭亭。
峰岭上崇崒,烟雨下微冥。
夜闻鼯鼠叫,昼聒泉壑声。
春风正淡荡,白露已清泠。 -
140.《杂诗》 魏晋·张协
朝霞迎白日,丹气临汤谷。
繄繄结繁云,森森散雨足。
轻风摧劲草,凝霜竦高木。
密叶日夜疏,丛林森如束。
畴昔叹时迟,晚节悲年促。
岁暮怀百忧,将从季主卜。