-
121.《挽永康守成寺簿同年二首》 宋·程公许
模楷亲前哲,丰姿自轶群。
回翔垂白发,凌厉即青云。
幕府列功簿,诗书清塞氛。
宝仙催命驾,拱木漫新坟。 -
122.《赠修水黄君子行》 宋·程公许
雨润莘野犁,水给汉阴瓮。
一为大烹鼎,玉食此焉供。
一如朽木偶,肯受关索弄。
显晦势则然,达观等一梦。 -
123.《自道场山至何山读故人洪舜俞内翰诗刻追和》 宋·程公许
褊性不谐俗,泛梗归无家。
故人右扶风,双旌拥崇牙。
款门及暇日,褰裳蹑飞霞。
维南古道场,诸天集毗耶。 -
124.《连日快晴登金华庵观大面诸峰》 宋·程公许
斋心谒殊庭,异境目力眩。
积阴疑漏天,娲石谁与炼。
列仙喜我于,一笑晴景现。
絮云敛太空,螺翠敞大面, -
125.《陈文正黄庭帖赞》 宋·岳珂
隆兴圣主临盛朝,元臣堂堂冠蝉貂。
镇抚百度服天骄,九鼎安固屹莫摇。
凛然遗墨松后凋,美锦不裼璞不雕。
百年攸熺均童妖,惜我乔木屈艾萧。 -
126.《陈卿内邵氏挽词》 宋·王柏
群山峨峨兮屏下环,钟为人英兮司贤关。
风雅解颐兮簪佩珊珊,有女颖悟兮拱听帷间。
识性情之正兮妇德闲,鸡鸣警戒兮夜漫漫。
冰清玉润兮卿月相传,夫君骑鲸兮今几年。 -
127.《跋衡山曾尉持示秀溪翰墨》 宋·李曾伯
故人木已拱,妙墨尚春温。
三复家庭语,一如樽酒论。
竹林毋负籍,兰砌要追元。
宝此犹圭璧,流芳在后昆。 -
128.《别蒙侄》 宋·方岳
呜呼吾与汝,生世何不辰。
每思十年事,雪涕时沾巾。
方予第奉常,堂有未老亲。
当时尔父母,绿鬓犹青春。 -
129.《九日新种梅花开》 宋·方岳
木叶绿未脱,菊丛黄始华。
泛萸几何日,尚觉陶巾斜。
寒梅殊不情,矜秋吐奇葩。
霜须半含蕾,春{上艹下拱}新茁芽。 -
130.《宣妙坟院古柏》 宋·卫宗武
古来乔木产墓宅,新甫之俦匪凡质。
风梳雨沐三百年,耸壑昂霄过千尺。
孤标屹立独擎天,繁柯偏重常倾日。
苍皮剥落节理坚,挺挺长虬初蜕骨。 -
131.《送淮东田制干回司》 宋·蒲寿宬
青青拱把木,人见毫芒时。
只恐不早种,既种何用疑。
枝条日已茂,雨露日已滋。
摇本固不可,爪肤复奚为。 -
132.《丙子重阳日有感》 宋·王炎
南山林叶赤,北山木叶黄。
秋色日夜变,白露将为霜。
玄鸟去已久,候雁方南翔。
携壶登高侣,满手萸菊香。 -
133.《道次舂陵怀古二首》 宋·宋庠
丽康遗壤亘荒途,白水烟消拱木枯。
陌上停骖聊借问,帝乡今有旧亲无。 -
134.《绍兴中兴上复古诗》 宋·张嵲
天监我宋,受命以人。
咋为乱阶,以启圣人。
皇帝嗣位,其仁如春。
万邦欣载,共惟帝臣。 -
135.《再韵谢和章》 宋·刘宰
公诗沧海生明月,草木光辉涯不竭。
仆如拙匠运斧斤,颜汗淋漓指流血。
心知短绠难汲深,拱把之木无繁队。
风雅堕地几千祀,牢落荒林鸣络纬。 -
136.《代赋三十韵呈李果州》 宋·刘宰
退之抗表出潮阳,高风万世为美谈。
衡开云气偶然尔,浪占显晦吾所惭。
皇华使者课第一,诏归台省陪朝参。
献疏岂止一痛哭,引去自言七不堪。 -
137.《寄襄邑宰丁阳叔》 宋·孔武仲
溪上一杯酒,送君今几时。
譬如霜林箨,浩荡从风吹。
初飘清湘滨,今落浊汴湄。
蹉跎虽渐老,相见更容怡。 -
138.《闻虞参政至玉屏山》 宋·晁公溯
宣室思贤久,锋车促召还。
去调金铉鼎,来别玉屏山。
拱木雨露下,丰碑天地閒。
九原凛如在,想足慰慈颜。 -
139.《哭盘石基下》 宋·晁公溯
种木已大拱,今年初一过。
方持斗酒奠,其若下泉何。
寒日墟中淡,悲风冢上多。
一多知己恸,泪湿石盘沱。 -
140.《予长女归叔尚偕往江津作诗送之》 宋·晁公溯
薛郎吾娇客,昨肯过彭濮。
相从虽云久,一岁如转烛。
外堂忽有请,归驾行当促。
自称先君子,嗣以病家督。