-
141.《追哭泉谷徐侍郎墓》 宋·陈杰
更化公初召,将行我赋诗。
呼儿同肃客,谓子亦忧时。
不尽相於意,而无再见期。
些章惭拱木,亦复叹吾衰。 -
142.《和枢上人韵》 宋·陈宓
禅心独理灯无尽,曲论怀私物不齐。
拱木已严千岁冢,狂澜难决万金堤。
古今蔽显神功相,天地韬藏裕眼迷。
会看清风明月夕,云间端有鹤来栖。 -
143.《月湖新得浮石岩》 宋·邓深
月湖先生乐山水,搜奇曾不远千里。
那知去郭三牛鸣,浮石岩中晦佳致。
神剜鬼劃有许工,工坠地出知几世。
平时樵径所不由,一旦屐齿胡为至。 -
144.《饭溪石》 宋·葛绍体
一石类古钟,范模昔谁制。
开闢几岁月,萝蔓疑篆隶。
老木上婆娑,清泉下溶{左氵右裔}。
左右乱石列,拱若朝玉帝。 -
145.《江心长句》 宋·葛绍体
问津城西市,呼渡江南岸。
棹稳当潮生,帆轻趁风便。
龙翔古招提,鸟革今轮奂。
回合列翠屏,周遭铺素练。 -
146.《题李彦泽紫云洞》 宋·郭印
老李天中仙,一念人间世。
簪裳四十秋,不取公卿位。
星斗烂文章,日月悬忠义。
缘断还帝乡,飘飘若蝉蜕。 -
147.《上邵尚书》 宋·郭印
康节名天下,流芳到子孙。
素风门户远,皇极典型存。
存邑纷戎马,十年辞帝阍。
家艰俄茹苦,国难更堪论。 -
148.《孝感堂》 宋·李处权
孝为百行本,儒训存六经。
未有仁而遗,礼宜权重轻。
哀严以事死,敬乐以事生。
岂徒天性得,乃见人道成。 -
149.《挽邱景游二首》 宋·陆文圭
粹德如金玉,乡人称善人。
百年阴乔木,五子拱灵椿。
桂管经行路,蒲翕宴坐身。
今归儿率去,引客谩沾巾。 -
150.《游齐山仓使遣赠长歌和韵》 宋·钱时
昔来阳未复,倏觖今大壮。
颇复怀兹游,山山日环乡。
雪多春较涩,寒力花难王。
晨兴起和羹,御风飒然往。 -
151.《偈颂二百零五首》 宋·释正觉
朔风拂旦吹秋过,时节薄寒宜就火。
拱默威音世外游,放闲枯木堂中坐。
尘劫空时却有空,道环虚处元无我。
灵灵不昧寂而知,衣钵少林分付可。 -
152.《偈颂一百六十首》 宋·释宗杲
十方法界至人口,法界所有即其舌。
只凭此口与舌头,祝吾君寿无间歇。
亿万斯年注福源,如海滉漾永不竭。
师子窟内产狻猊。 -
153.《和魏公再用韵勉子孙学》 宋·孙应时
儒家乃何事,驾言圣门归,万古江河流,三春卉木菲。
忍将少年意,负此白日晖。
拱把得封植,要看四士转。 -
154.《寄曹嘉父》 宋·王洋
广陵随家天子都,背负巨海襟江湖。
江分青山湖献白,梁宋千里传膏腴。
朱坊琼园玩月夜,谷林九曲秋阳徂。
奇辞巧语不可极,盛事往往开天衢。 -
155.《鹅湖寺》 宋·喻良能
鹅王牧群鹅,浊世肯下游。
积水近天关,有时戏沈浮。
老禅天人师,领略倾九州。
初开选佛场,坐断诸峰头。 -
156.《留别直院莫子斋少卿》 宋·喻良能
郁郁千丈松,植根在崇冈。
清阴亘十亩,直干凌穹苍。
好风一披拂,声韵谐宫商。
古来成大厦,此物宜栋梁。 -
157.《被旨许浦阅舟归》 宋·袁说友
皇家百万兵,一一拱行阙。
朌恩劳军士,有诏涓良月。
鸣鸾肃天仗,君王自亲阅。
旌旗照鼙鼓,铠甲耀冰雪。 -
158.《展扫先茔》 宋·袁说友
寂寞千松老,萦纡一水通。
重来惊鬓雪,遗恨满春风。
拱木人何在,伤心泪已穷。
羇怀不成寐,月落半山空。