-
1.《为宣指挥题枯木竹石》 明·王绂
修竹娟娟净如洗,古木槎牙半空倚。
莫嫌怪石长苍苔,当年曾中将军矢。
将军年少多奇勋,平生意气凌秋云。
他时太史书勋业,汗简须当用此君。 -
2.《题过所画枯木竹石三首》 宋·苏轼
老可能为竹写真,小坡今与石传神。
山僧自觉菩提长,心境都将付卧轮。
散木支离得自全,交柯蚴蟉欲相缠。
不须更说能鸣雁,要以空中得尽年。
倦看涩勒暗蛮村,乱棘孤藤束瘴根。
惟有长身六君子,依依犹得似淇园。 -
3.《题过所画枯木竹石三首》 宋·苏轼
散木支离得自全,交柯蚴蟉欲相缠。
不须更说能鸣雁,要以空中得尽年。 -
4.《枯木竹石图》 明·唐寅
翠竹并奇石,苍松留古柯。
明窗坐相对,试问兴如何。 -
5.《题王叔明枯木竹石》 明·高得旸
吾乡画手鹤山樵,鹤去山空不可招。
真迹幸留王宰石,疏篁老树共萧萧。 -
6.《题过所画枯木竹石三首》 宋·苏轼
倦看涩勒暗蛮村,乱棘孤藤束瘴根。
惟有长身六君子,猗猗犹得似淇园。 -
7.《吴仲圭枯木竹石》 明·高启
丛筿倚乔柯,秋阴雨尚多。
风霜莫摇落,留荫石边莎。 -
8.《枯木竹石图》 明·唐寅
绿云飞兴风翎长,翠葆轻摇玉节香。
旧曲不弹瑶瑟怨,秋风秋雨梦潇湘。 -
9.《减字木兰花(以下竹斋侑酒辞)》 宋·沈瀛
竹斋陋止。
坐客无毡为客喜。
壁不遮风。
八达门窗更四通。
邻家觅酒。
赤脚扶翁翁老寿。
子曰其何。
除却渠侬没事多。 -
10.《木兰花慢 陈伯永竹院有魏鹤山题扁名公留题》 元·朱唏颜
信吟筇到处,尽可款,个人家。
见碧*横陈,粉墙低亚,乱锁烟霞。
森森万竿如束,倚虚檐、风影自交加。
一点尘无几砚,十分清到窗纱。 -
11.《芦苇江八咏·竹木梵钟》 宋·罗仲舒
晨昏礼法供,击鼓齐七众。
堪笑木兰僧,饭了空声送。 -
12.《初秋普明寺竹林小饮饯梅圣俞分韵得亭皋木叶》 宋·欧阳修
临水复欹石,陶然同醉醒。
山霞坐未敛,池月来亭亭。 -
13.《初秋普明寺竹林小饮饯梅圣俞分韵得亭皋木叶》 宋·欧阳修
洛城风日美,秋色满蘅皋。
谁同茂林下,扫叶酌松醪。 -
14.《初秋普明寺竹林小饮饯梅圣俞分韵得亭皋木叶》 宋·欧阳修
野水竹间清,秋山酒中绿。
送子此酣歌,淮南应落木。 -
15.《初秋普明寺竹林小饮饯梅圣俞分韵得亭皋木叶》 宋·欧阳修
劝客芙蓉杯,欲搴芙蓉叶。
垂杨碍行舟,演漾回轻楫。 -
16.《县舍不种花惟栽楠木冬青茶竹之类因戏书七言》 宋·欧阳修
结绶当年仕两京,自怜年少体犹轻。
伊川洛浦寻芳◇,魏紫姚黄照眼明。
客思病来生白发,山城春至少红英。
芳丛密叶聊须种,犹得萧萧听雨声。 -
17.《次竹溪韵跋志仁工部柞木诗》 宋·刘克庄
冥搜险韵搅枯肠,音义时乎取断章。
吾窭仅能茅破屋,君材真可栋明堂。
居然挺挺过苍柏,胜似萧萧种白杨。
识草木名须博览,夜窗灯火恰新凉。 -
18.《次竹溪韵跋志仁工部柞木诗》 宋·刘克庄
白也诗高有别肠,弃馀分与老知章。
邓林木大堪支厦,谢砌兰佳况肯堂。
何必三年犹刻楮,便教百步亦穿杨。
咸淳天子开文治,定起君赓殿阁凉。 -
19.《题师永锡知县画老竹枯木二首》 宋·李石
霜雪倚岩树,雾云秋水槎。
且须高著眼,上有昙钵花。 -
20.《题师永锡知县画老竹枯木二首》 宋·李石
水墨三十年,一枝更一节。
工夫不争多,尽立庭下雪。