-
161.《东山行》 宋·李石
龙池山头唤龙起,见说花开龙亦喜。
喜将一雨洗山光,晓涨初分两谿水。
东山渡桥烟霞簇,山半亭台艳桃李。
入门一径海棠花,红玉为枝霞作蕊。 -
162.《赋滕彦真家玉桂》 宋·赵蕃
伏暑不可耐,所思惟执冰。
常时月桂红,乃作素色凝。
维南实炎方,草木气所凭。
索馨与茉莉,玉色俱相仍。
得非因月感,光射尚能乘。 -
163.《江汉亭百韵》 宋·郑清之
山川自高深,开避由邃古。
长江泻岷峨,横亘截区宇。
东流为沔津,疏凿仗神禹。
襟带成奥区,都会称鄂渚。 -
164.《酹江月 平阳府卒第,有来禽两株,以托根官》 元·王恽
卿来培植顾护,始知重惜。
今年清明前,花盛开,芳姿绰约,顿增容色。
侯置酒高会,遂极欢赏。
予因念草木之微,岂轻重显晦,亦有数存(存下原有为字,兹据宋宾王校本秋润乐府删),其间耶,乃以酹江月歌之。 -
165.《游东阳涵碧亭刘梦得所赋诗也明日过中兴寺游》 宋·王铚
宝月生旁邑,应真传绝艺。
峨峨画三佛,张吴意能俪。
气象随世低,病鹘无猛鸷。
碑阴笔纵横,才翁雄近世。 -
166.《缙云县仙都山黄帝祠宇》 宋·王铚
我渡溪山寻荒村,群峰势若万马奔。
酣酣春色雪初霁,霭霭野气山犹昏。
琼楼金阙涤地尽,松柏半带斤斧痕。
要还清净扫尘俗,一炬劫火安得焚。 -
167.《种植诗》 宋·张嵲
魏塘草树环佛宫,两春不识花白红。
但有柳絮迷晴空,今年始种木芙蓉。
间以寒菊助丰容,新栽黄葵已蒙茸。
坐待泬寥秋色浓,鞠衣仙人来御风。 -
168.《以花枝好处安详折酒盏满时撋就持为韵赠徐了》 宋·陈文蔚
春来凡草木,开处总成花。
东皇本无心,世人徒尔夸。
我爱花中王,矫矫出群姿。
非不爱桃李,桃李多繁枝。 -
169.《月湖新得浮石岩》 宋·邓深
月湖先生乐山水,搜奇曾不远千里。
那知去郭三牛鸣,浮石岩中晦佳致。
神剜鬼劃有许工,工坠地出知几世。
平时樵径所不由,一旦屐齿胡为至。 -
170.《种桃》 宋·李复
西郊移桃园散植,东风一吹高数尺。
开花满树乱蔫绵,结实压枝杂红碧。
初年采摘不知几,三年花稀实少得。
阴虫食根胶自流,今岁春余悉寂历。 -
171.《相和歌辞·铜雀妓》 唐·刘商
魏主矜蛾眉,美人美于玉。
高台无昼夜,歌舞竟未足。
盛色如转圜,夕阳落深谷。
仍令身殁后,尚足平生欲。 -
172.《同和咏楼前海石榴二首》 唐·孙逖
客自新亭郡,朝来数物华。
传君妓楼好,初落海榴花。
露色珠帘映,香风粉壁遮。
更宜林下雨,日晚逐行车。 -
173.《鼋头山神女歌》 唐·韦应物
鼋头之山,直上洞庭连青天。
苍苍烟树闭古庙,中有蛾眉成水仙。
水府沉沉行路绝,蛟龙出没无时节。 -
174.《秦筝歌,送外甥萧正归京》 唐·岑参
汝不闻秦筝声最苦,五色缠弦十三柱。
怨调慢声如欲语,一曲未终日移午。
红亭水木不知暑,忽弹黄钟和白纻。
清风飒来云不去,闻之酒醒泪如雨。
汝归秦兮弹秦声,秦声悲兮聊送汝。 -
175.《江头四咏·栀子》 唐·杜甫
栀子比众木,人间诚未多。
于身色有用,与道气伤和。
红取风霜实,青看雨露柯。
无情移得汝,贵在映江波。 -
176.《送万巨》 唐·韩翃
汉相见王陵,扬州事张禹。
风帆木兰楫,水国莲花府。
百丈清江十月天,寒城鼓角晓钟前。
金炉促膝诸曹吏, -
177.《早秋望华清宫树因以成咏(一作卢纶诗)》 唐·常衮
可怜云木丛,满禁碧濛濛。
色润灵泉近,阴清辇路通。
玉坛标八桂,金井识双桐。
交映凝寒露,相和起夜风。 -
178.《河中晚霁》 唐·韦建
湖广舟自轻,江天欲澄霁。
是时清楚望,气色犹霾曀。
踟蹰金霞白,波上日初丽。
烟红落镜中,树木生天际。 -
179.《早秋望华清宫中树因以成咏(一作常衮诗)》 唐·卢纶
可怜云木丛,满禁碧濛濛。
色润灵泉近,阴清辇路通。
玉坛标八桂,金井识双桐。
交映凝寒露,相和起夜风。 -
180.《铜雀妓》 唐·刘商
魏主矜蛾眉,美人美于玉。
高台无昼夜,歌舞竟未足。
盛色如转圜,夕阳落深谷。
仍令身殁后,尚纵平生欲。