-
1.《累年告老恩旨未俞诏领祠宫遂还乡闬燕间无事》 宋·苏颂
我昔就学初,龆童齿未龀。
严亲念痴狂,小艺诱愚钝。
始时授章句,次第教篇韵。
蒙泉企层澜,覆篑期九仞。 -
2.《王明君》 魏晋·石崇
我本汉家子,将适单于庭。
辞决未及终,前驱已抗旌。
仆御涕流离,辕马悲且鸣。
哀郁伤五内,泣泪沾朱缨。 -
3.《游烂柯山四首》 唐·李幼卿
拂雾理孤策,薄霄眺层岑。
迥升烟雾外,豁见天地心。
物象不可及,迟回空咏吟。
巨石何崔嵬,横桥架山顶。 -
4.《赋得绿珠》 明·袁凯
于越山水秀,自古有名娃。
绿珠虽后来,声名天下夸。
明珠动盈斛,轻绡亦论车。
众人不能得,独向石崇家。 -
5.《吴少由惠诗百篇久未及谢又以委贶勉次来韵》 宋·楼钥
江左一世称名公,首出刘惔与王-濛。
自高直以天自况,何止数仞言高墉。
虚声一传实何在,但知景附而风从。
我朝诸公门户阔,普纳万象如虚空。 -
6.《王昭君辞》 魏晋·石崇
我本汉家子。
将适单于庭。
辞决未及终。
前驱已抗旌。 -
7.《同王十三维偶然作十首》 唐·储光羲
仲夏日中时,草木看欲燋。
田家惜工力,把锄来东皋。
顾望浮云阴,往往误伤苗。
归来悲困极,兄嫂共相譊. -
8.《咏史》 唐·王昌龄
荷畚至洛阳,杖策游北门。
天下尽兵甲,豺狼满中原。
明夷方遘患,顾我徒崩奔。
自惭菲薄才,误蒙国士恩。 -
9.《酬孟武昌苦雪》 唐·元结
积雪闲山路,有人到庭前。
云是孟武昌,令献苦雪篇。
长吟未及终,不觉为凄然。
古之贤达者,与世竟何异。 -
10.《杂感》 宋·陆游
上硖闻竹枝,入秦闻乌乌,奏曲未及终,涕泪凄已濡。
还山风月夕,菱唱起镜湖,虽无远游感,白首亦穷途。