-
241.《法曲献仙音(放琴客,和宏庵韵)》 宋·吴文英
落叶霞翻,败窗风咽,暮色凄凉深院。
瘦不关秋,泪缘轻别,情消鬓霜千点。
怅翠冷搔头燕,那有语恩怨。
紫箫远。 -
242.《解语花》 宋·周密
思撩人,醉捻花枝,倚声成句
晴丝罥蝶,暖蜜酣蜂,重檐卷春寂寂。
雨萼烟梢,压阑干、花雨染衣红湿。
金鞍误约,空极目、天涯草色。 -
243.《法曲献仙音(席上听琵琶有感)》 宋·张炎
云隐山晖,树分溪影,未放妆台帘卷。
篝密笼香,镜圆窥粉,花深自然寒浅。
正人在、银屏底,琵琶半遮面。
语声软。 -
244.《木兰花慢(舟中有怀澄江陆起潜皆山楼昔游)》 宋·张炎
水痕吹杏雨,正人在、隔江船。
看燕集春芜,渔栖暗竹,湿影浮烟。
余寒尚犹恋柳,怕东风、未肯擘晴绵。
愁重迟教醉醒,梦长催得诗圆。 -
245.《德翁有诗再用前韵三首》 宋·尤袤
文章仙伯记仇池,每想横斜竹外枝。
未放柔柯攒玉雪,稍看红蒂染燕支。
别来望远凭谁寄,老去寻春只恐迟。
把酒问花花解语,定应催促要新诗。 -
246.《和伯恭殿丞游西蓉山寺》 宋·余靖
休澣约过从,宁论隘与恭。
溪光染醽渌,山色秀芙蓉。
乍霁千丝雨,齐张万盖松。
岫孤如欲遁,迳曲似相逢。 -
247.《妙峰庵》 宋·罗巩
龙山僧舍多,亦自少佳处。
妙峰正可人,正以深远故。
我行困炎歊,肩舆特纡路。
穿林入幽洞,木石尤怪古。
飒飒清风来,忻然惬胜趣。
耆阁有老禅,恨未款语晤。
即对石莲池,一诵碧云句。 -
248.《光上人求语》 宋·释亮
光明寂照偏河沙,认著依前满眼化。
丧尽诸缘回首看,寥寥四顾绝周遮。
绝周遮处未为是,更须知有社师关。
透得关,生死佛魔甚屎屁。
时来平地一声雷,四海五湖如鼎涕。 -
249.《送要公似有这宰古田》 宋·五迈
孤士脱选阶,如出百丈堑。
举员必及格,桂籍始一占。
宰邑非不荣,吏尘岂宜厌。
平生学爱心,小试乃可验。 -
250.《环碧园饯信守赵兰皋分韵得燕字》 宋·赵汝绩
开窗俯平湖,折柳举离宴。
五马迟未发,暗雨杂飞霰。
江东古名州,广信今近甸。
兵骄费纪律,民瘠易咨怨。 -
251.《邻有戍将未归观其家人寄书为述所怀》 明·王直
十年征战度天山,寂寞空闺独掩关。
鸿雁书回何日到,犬羊巢尽几时还。
窗前花落青春晚,户外莺啼白昼闲。
为语封侯须及早,风尘容易鬓毛斑。 -
252.《中秋对月(三首·丁未)》 明·易恒
一览清厓万里过,百年秋兴此时多。
鲛童袂薄遗珠泪,织女机寒湿凤梭。
鹤语不知人是否,乌啼数问夜如何。
江湖莫动鱼龙寂,应有凄凉及钓蓑。
¤ -
253.《闻李公择饮傅国博家大醉二首》 宋·苏轼
儿童拍手闹黄昏,应笑山公醉习园。
纵使先生能一石,主人未肯独留髡。
不肯惺惺骑马回,玉山知为玉人颓。
紫云有语君知否,莫唤分司御史来。 -
254.《虔守霍大夫监郡许朝奉见和此诗复次前韵》 宋·苏轼
大邦安静治,小院得闲游。
赣水雨已涨,廉泉春水流。
同烹贡茗雪,一洗瘴茅秋。
秋思生莼鲙,寒衣待橘洲。 -
255.《泊南牛口期任遵圣长官到晚不及见复来》 宋·苏轼
江上有微径,深榛烟雨埋。
崎岖欲取别,不见又重来。
下马未及语,固已慰长怀。
江湖涉浩渺,安得与之偕。 -
256.《紫宸殿正旦教坊词致语口号》 宋·苏轼
臣闻行夏之时,正莫加于人统;
采周之旧,王方在於镐京。
惟吉月之布和,休庶工而未作。
使华远集,邻好交修。 -
257.《六言乐语》 宋·苏轼
桃园未必无杏,银矿终须有铅。
荇带岂能拦浪,藕花却解留莲。 -
258.《可叹》 唐·杜甫
天上浮云如白衣,斯须改变如苍狗。
古往今来共一时,人生万事无不有。
近者抉眼去其夫,河东女儿身姓柳。 -
259.《既别诸故旧独黄希声往曲江凛议未回不及语离》 宋·戴复古
老年怀抱晚秋天,欲去思君重黯然。
闻道归来有消息,江头错认几人船。 -
260.《春夏之交风日清美欣然有赋》 宋·陆游
芳润园林不似贫,年光无尽逐番新。
来禽颜色不禁雨,搏黍语言如惜春。
身外岂关吾辈事,镜中已换昔时人。
神僊定未超尘俗,犹插金貂侍帝晨。