-
141.《虾蟆山》 元·王冕
春风吹船著牛轭,扶藜直上山之脊。
山上老石怪且顽,皮肤皴皱苔花碧。
我来不知石有名,拊摩怪状心亦惊。
野人指点为我说,此物却是虾蟆精。 -
142.《虾蟆山》 元·王冕
春风吹船着牛轭,扶藜直上山之脊。
山上老石怪且顽,皮肤皴骳苔花碧。
我来不知石有名,拊摩怪状心亦惊。
野人指点为我说,此物乃是虾蟆精。 -
143.《依韵和王平甫见寄》 宋·梅尧臣
尊王兴霸国,古莫重齐桓。
仲尼书大法,亦莫重更端。
文章革浮浇,近世无如韩。
健笔走霹雳,龙蛇奋潜蟠。 -
144.《朝鲜儿歌(予饮周检校宅,有二高丽儿歌舞者》 明·高启
朝鲜儿发绿,初剪齐双眉。
芳筵夜出对歌舞,木绵裘软铜环垂。
轻身回旋细喉转,荡月摇花醉中见。
夷语何须问译人,深情知诉离乡怨。 -
145.《有客从伯父大夫问说之者伯父报之曰吾侄家中》 宋·晁说之
兰菊不易糗,孔鸶难与仪。
春事漫婵媛,焚香读楚辞。
北斗仰欲援,南征俯自悲。
胡为不痛饮,未肯歠其醨。
君之门九重,举世莫余知。
世父误见赏,中情自有奇。
更愿媒美蓉,远举骖白螭。 -
146.《余除铸钱使者居厚除尚书郎俄皆销印即事二首》 宋·刘克庄
病鸿垂翅噤无声,惯见虚弦莫浪惊。
二仲卜邻元不恶,两生坚壁未尝行。
出关谁识为周史,入社犹堪伴洛英。
都把首阳山占断,采薇到老没人争。 -
147.《邠守李中散取乡人谢事者三人绘像邠学号三友》 宋·张舜民
出仕归来义两全,真从髫齓至华颠。
儒冠绘像为三友,龟佩相辉是四贤。
莫与后生论损益,且於见世作神仙。
东都九老夸荣贵,未比南豳德行先。 -
148.《北上感怀》 明·刘基
倦鸟思一枝,枥马志千里。
营营劳生心,出入靡定止。
伊余朽钝材,懒拙更无比。
才疏乏世用,嗜僻惟书史。 -
149.《白石道者栖于洪岩以石为粮先朝敬爱之赐予之》 宋·吴芾
道人压尘纷,万乘挽不住。
愧我未得归,见之愈增慕。
奎画俨若新,真容宛如故。
旧隐虽寂寥,山灵尚可护。 -
150.《吴少由惠诗百篇久未及谢又以委贶勉次来韵》 宋·楼钥
江左一世称名公,首出刘惔与王-濛。
自高直以天自况,何止数仞言高墉。
虚声一传实何在,但知景附而风从。
我朝诸公门户阔,普纳万象如虚空。 -
151.《高宗皇帝韦杜三诗御书赞》 宋·岳珂
古者赋诗,惟以言志。
或陈卒章,或摭首意。
惟圣秉籙,启于多艰。
北乡之悲,銮舆未还。 -
152.《有以晦庵真迹见寄者乃寒栖精舍诗也因次其韵》 宋·方岳
富贵不可期,贫贱未易骄。
山人乃尔昧,过眼风烟飘。
鹪鹩一枝足,不知有层霄。
我知古之人,千载俱寥寥。 -
153.《春雨》 宋·卫宗武
青皇初布令,大块已流湿。
霏霏散冲融,一一成膏液。
骎寻夜漏分,掀扬风箭疾。
孤灯月明眼,渐觉檐花密。 -
154.《夫差伍员》 宋·陈普
载籍几千年,相踵兴亡迹。
何国非自取,一一有来历。
亡必以失道,与必以有德。
有德无不兴,不在防寇贼。 -
155.《送倧禅者》 宋·释重顯
涪江怒激鲸鳌宅,岌岌三山大倾侧。
冥数俄然一箇来,步武群方作禅客。
振声谓我分纲宗,今兮古兮何匆匆。
令吾强为抉辞句,句句字字凛凛生狂风。 -
156.《听琴赠远师》 宋·王洋
世人倾耳听繁音,太音古淡难为听。
有如广庭题旌夏,或者惊遁疑有神。
当时舜床调五弦,薰风煽物无穷人。
若言造化不爱玩,安得感君回阳春。 -
157.《周秀实书云裴奇卿好茶得病钟熙仲酣醉任真西》 宋·王洋
闲来得病绯衣客,著酒当茶桑苎翁。
谁知十室有二士,复得周叟同从容。
叟今行年馀七十,七岁诗成鬼神泣。
即今吻合主盟坛,籍堤惊奔汗流急。 -
158.《君不见,简苏徯》 唐·杜甫
君不见道边废弃池,君不见前者摧折桐。
百年死树中琴瑟,一斛旧水藏蛟龙。
丈夫盖棺事始定,君今幸未成老翁,何恨憔悴在山中。
深山穷谷不可处,霹雳魍魉兼狂风。 -
159.《和微之诗二十三首·和酬郑侍御东阳春闷放怀追越游见寄》 唐·白居易
君得嘉鱼置宾席,乐如南有嘉鱼时。
劲气森爽竹竿竦,妍文焕烂芙蓉披。
载笔在幕名已重,补衮于朝官尚卑。 -
160.《答任师中家汉公(一题:奉和师中丈汉公兄见》 宋·苏轼
先君昔未仕,杜门皇祐初。
道德无贫贱,风采照乡闾。
何尝疏小人,小人自阔疏。
出门无所诣,老史在郊墟。