-
1.《次韵和石末公见寄(五绝)》 明·刘基
楩楠割截为椽杙,岁暮搜材到柞薪。
怅望无因见夏后,再平水土叙彝伦。 -
2.《杨尚书寄郴笔知是小生本样令更商榷使尽其功辄献长句》 唐·柳宗元
截玉铦锥作妙形,贮云含雾到南溟。
尚书旧用裁天诏,内史新将写道经。
曲艺岂能裨损益,微辞只欲播芳馨。
桂阳卿月光辉遍,毫末应传顾兔灵。 -
3.《祭退之》 唐·张籍
呜呼吏部公,其道诚巍昂。
生为大贤姿,天使光我唐。
德义动鬼神,鉴用不可详。
独得雄直气,发为古文章。 -
4.《二游诗·徐诗》 唐·皮日休
东莞为著姓,奕代皆隽哲。
强学取科第,名声尽孤揭。
自为方州来,清操称凛冽。
唯写坟籍多,必云清俸绝。 -
5.《二游诗·徐诗》 唐·皮日休
东莞为著姓,奕代皆隽哲。
强学取科第,名声尽孤揭。
自为方州来,清操称凛冽。
唯写坟籍多,必云清俸绝。 -
6.《再题龙泉寺上方》 唐·方干
牛斗正齐群木末,鸟行横截众山腰。
路盘砌下兼穿竹,井在岩头亦统潮。
海岸四更看日出,石房三月任花烧。
未能割得繁华去,难向此中甘寂寞。 -
7.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
8.《奉酬袭美先辈吴中苦雨一百韵》 唐·陆龟蒙
微生参最灵,天与意绪拙。
人皆机巧求,百径无一达。
家为唐臣来,奕世唯稷卨.只垂青白风,凛凛自贻厥。
犹残赐书在,编简苦断绝。 -
9.《杨廷秀送牛尾貍侑以长句次韵》 宋·周必大
江南十月方肃霜,小槽初滴鹅儿黄。
颇思指动异味尝,门正张罗谁末将。
披绵强来推不去,枯虾欲进止之户。
羊膻豕腥尤可厌,肪截脂凝在何处。 -
10.《江汉亭百韵》 宋·郑清之
山川自高深,开避由邃古。
长江泻岷峨,横亘截区宇。
东流为沔津,疏凿仗神禹。
襟带成奥区,都会称鄂渚。 -
11.《寄题湖心寺示慧之上人》 近代·陈三立
淮壖泱漭吹风沙,控胜写奇一湖好。
湖心寺乃成掌故,千岁废兴迹仍宝。
中间踵起善知识,吟觞画几联诸老。
坛场坛坫跨东南,绵绵神理余丛槁上人传衣恢未法,能截啮流资再造。 -
12.《还徐叔子犀带》 宋·陈傅良
徐子赠我旧宝犀,宣和国工所事治。
玄玉十截黄四垂,厚且半寸径尺围。
方廉整不刻毫厘,金饰诸末柔丹韦。
寘之止斋光陆离,天吴海若不敢窥。 -
13.《再和二首》 宋·郭印
鱼跳须过龙门,虎骤不从兔径。
上士闻道勤行,岂以难能为病。
固守满堂之珍,肯使如瓶之罄。
对境一念不萌,应缘六根皆净。 -
14.《偈颂十四首》 宋·释宗杲
无诸比丘名近悦,为母王氏请普说。
妙喜便登曲录床,忉忉怛怛恣饶舌。
从来法本离言诠,不假思量与分虽。
说甚地狱及天堂,四圣六凡俱泯绝。 -
15.《圜悟和尚赞三首》 宋·释宗杲
这老汉无置锥之地而不贫,有无价这宝而不富。
睹从善而不欣,遇诸恶而不怖。
一著当阳全提,要且秋毫不露。
有时石火里藏身,却向电影中回互。
塞却临济三玄门,截断岩头末后句。 -
16.《庄泉伯检察为先安抚请升堂偈》 宋·释宗杲
近来学佛人,少见不颠倒。
唯务资谈柄,弃大而就小。
昧却直截事,外边打这绕。
毕竟那一著,何曾得分晓。