-
1.《别赋》 南北朝·江淹
黯然销魂者,唯别而已矣!况秦吴兮绝国,复燕宋兮千里。
或春苔兮始生,乍秋风兮暂起。
是以行子肠断,百感凄恻。
风萧萧而异响,云漫漫而奇色。 -
2.《招魂》 先秦·屈原
朕幼清以廉洁兮,身服义而未沫。
主此盛德兮,牵于俗而芜秽。
上无所考此盛德兮,长离殃而愁苦。
帝告巫阳曰:“有人在下,我欲辅之。 -
3.《贺新郎》 宋·葛长庚
一别蓬莱馆。
看桑田成海,又见松枯石烂。
目断虚皇无极处,安得殿头宣唤。
指归路、钧天早晚。 -
4.《元夕同杂宾里中观放烟火》 明·刘绘
银汉低回度月华,琼钩宝柱绾灯纱。
宛转萦烟随绣骑,徘徊照影逐香车。
飞甍遥望如平乐,曲巷相逢似狭斜。
百枝然火龙衔烛,七采络缨凤吐花。 -
5.《长安道》 明·于慎行
东出灞陵桥,回望长安道。
烟花万户暖风轻,罗绮千门明月晓。
汉家宫阙郁岧峣,碧阁珠楼倚绛霄。
丞相衣冠苍玉佩,将军甲第赤栏桥。 -
6.《次韵冲卿上元从架至集禧观偶成》 宋·王安石
昭陵持橐从游人,更见熙宁第四春。
宝称中开移玉座,华灯错出映朱尘。
辇前时看新歌舞,仗外还如旧徼巡。
投老逢时追往事,却含愁思度天津。 -
7.《赠方壶高士》 宋·白玉蟾
蓬莱三山压弱水,鸟飞不尽五云起。
紫麟晓舞丹丘云,白鹿夜啮黄芽蘂。
浩浩神风碧无涯,长空粘水三千里。
中有一洞名方壶,玉颜仙翁不知几。 -
8.《题朱炼师山房》 唐·王昌龄
叩齿焚香出世尘,斋坛鸣磬步虚人。
百花仙酝能留客,一饭胡麻度几春。 -
9.《朱放自杭州与故里相使君立碑回因以奉简吏部杨侍郎制文》 唐·刘长卿
片石羊公后,凄凉江水滨。
好辞千古事,堕泪万家人。
鵩集占书久,鸾回刻篆新。
不堪相顾恨,文字日生尘。 -
10.《灞东晚晴,简同行薛弃、朱训》 唐·刘长卿
客心豁初霁,霁色暝玄灞。
西向看夕阳,曈曈映桑柘。
二贤诚逸足,千里陪征驾。
古树枳道傍,人烟杜陵下。 -
11.《客自江南话过亡友朱司议故宅》 唐·包佶
交臂多相共,风流忆此人。
海翻移里巷,书蠹积埃尘。
奉佛栖禅久,辞官上疏频。
故来分半宅,惟是旧交亲。 -
12.《送朱逸人》 唐·皇甫冉
时人多不见,出入五湖间。
寄酒全吾道,移家爱远山。
更看秋草暮,欲共白云还。
虽在风尘里,陶潜身自闲。 -
13.《同王晦伯朱遐景宿慧山寺》 唐·窦群
共访青山寺,曾隐南朝人。
问古松桂老,开襟言笑新。
步移月亦出,水映石磷磷。
予洗肠中酒,君濯缨上尘。
皓彩入幽抱,清气逼苍旻.信此澹忘归,淹留冰玉邻。 -
14.《喜雪上窦相公(一作朱湾诗)》 唐·陈羽
千门万户雪花浮,点点无声落瓦沟。
全似玉尘销更积,半成冰水结还流。
光添曙色连天远,轻逐春风绕玉楼。
平地已沾盈尺润,年丰须荷富人侯。 -
15.《朱陈村》 唐·白居易
徐州古丰县,有村曰朱陈。
去县百馀里,桑麻青氛氲。
机梭声札札,牛驴走纭纭。
女汲涧中水,男采山上薪。 -
16.《题朱庆馀闲居四首》 唐·牟融
潇洒藏修处,琴书与画图。
白丁门外远,俗子眼前无。
楚楚临轩竹,青青映水蒲。
道人能爱静,诸事近清枯。 -
17.《朱坡》 唐·杜牧
下杜乡园古,泉声绕舍啼。
静思长惨切,薄宦与乖暌。
北阙千门外,南山午谷西。
倚川红叶岭,连寺绿杨堤。 -
18.《下第归朱方寄刘三复》 唐·许浑
素衣京洛尘,归棹过南津。
故里迹犹在,旧交心更新。
月高萧寺夜,风暖庾楼春。
诗酒应无暇,朝朝问旅人。 -
19.《谢朱常侍寄贶蜀茶、剡纸二首》 唐·崔道融
瑟瑟香尘瑟瑟泉,惊风骤雨起炉烟。
一瓯解却山中醉,便觉身轻欲上天。
百幅轻明雪未融,薛家凡纸漫深红。
不应点染闲言语,留记将军盖世功。 -
20.《送朱先辈尉庐陵》 唐·徐铉
我重朱夫子,依然见古人。
成名无愧色,得禄及慈亲。
莫叹官资屈,宁论活计贫。
平生心气在,终任静边尘。