-
1.《红蕉》 唐·柳宗元
晚英值穷节,绿润含朱光。
以兹正阳色,窈窕凌清霜。
远物世所重,旅人心独伤。
回晖眺林际,摵摵无遗芳。 -
2.《咏红蕉》 宋·胡用庄
谢家池馆遇芳菲,破绿抽心一片绯。
恰似九衢三二月,绿罗丛里著朱衣。 -
3.《芭蕉仕女图》 明·唐寅
兽额朱扇小院深,绿窗含雾静愔愔。
有人独对芭蕉坐,因为春愁不放心。 -
4.《题芭蕉仕女》 明·唐寅
兽额朱扉小院深,绿窗含雾静愔愔。
有人独对芭蕉坐,因为春愁不放心。 -
5.《红蕉》 宋·李洪
旧馆彤云谁解赋,朱光绿润感遗芳。
词人自古伤流落,安得移根贡玉堂。 -
6.《送朱同之福州户掾》 宋·陈傅良
我自三山失马余,君方千里问津初。
衣冠万室催科易,礼乐元戎节目疎。
谨勿向人徵外事,只须着意访奇书。
一年正好榕阴密,丹荔黄蕉奉版舆。 -
7.《朝爽轩红蕉著花喜而成篇》 宋·喻良能
青绮丛中蹙绛纱,碧云阙处抹晴霞。
凌霜窈窕含朱彩,消得愚溪作意夸。 -
8.《昌谷诗(五月二十七日作)》 唐·李贺
昌谷五月稻,细青满平水。
遥峦相压叠,颓绿愁堕地。
光洁无秋思,凉旷吹浮媚。
竹香满凄寂,粉节涂生翠。 -
9.《种白莲》 唐·白居易
吴中白藕洛中栽,莫恋江南花懒开。
万里携归尔知否,红蕉朱槿不将来。 -
10.《裴常侍以题蔷薇架十八韵见示因广为三十韵以和之》 唐·白居易
托质依高架,攒花对小堂。
晚开春去后,独秀院中央。
霁景朱明早,芳时白昼长。
秾因天与色,丽共日争光。 -
11.《过旧宅》 唐·韦庄
华轩不见马萧萧,廷尉门人久寂寥。
朱槛翠楼为卜肆,玉栏仙杏作春樵。
阶前雨落鸳鸯瓦,竹里苔封螮蝀桥。
莫问此中销歇寺,娟娟红泪滴芭蕉。 -
12.《宫词百首》 唐·和凝
紫燎光销大驾归,御楼初见赭黄衣。
千声鼓定将宣赦,竿上金鸡翅欲飞。
北阙晴分五凤楼,嵩山秀色护神州。
洛河自契千年运,更拟波中出九畴。 -
13.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
14.《送人红花栽》 唐·刘昭禹
世上红蕉异,因移万里根。
艰难离瘴土,潇洒入朱门。
叶战青云韵,花零宿露痕。
长安多未识,谁想动吟魂。 -
15.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
16.《木兰花》 宋·晏几道
玉真能唱朱帘静。
忆在双莲池上听。
百分蕉叶醉如泥,却向断肠声里醒。
夜凉水月铺明镜。
更看娇花闲弄影。
曲终人意似流波,休问心期何处定。 -
17.《玉楼春》 宋·蔡伸
碧桃溪上蓝桥路。
寂寞朱门闲院宇。
粉墙疏竹弄清蟾,玉砌红蕉宜夜雨。
个中人是吹箫侣。
花底深盟曾共语。
人生乐在两知心,此意此生君记取。 -
18.《满庭芳(泛梅)》 宋·葛立方
庾信何愁,休文何瘦,范叔一见何寒。
梅花酷似,索笑画檐看。
便肯嫣然一笑,疏篱上、玉脸冰颜。
须勤赏,莫教青子,半著树头酸。 -
19.《转调二郎神(思归寄柳州)》 宋·张孝祥
秋满离源,瘴云净、晓山如簇。
动远思、空江小艇,高丘乔木。
策策西风双鬓底,晖晖斜日朱栏曲。
试侧身、回首望京华,迷南北。 -
20.《如梦令(宫词)》 宋·孙道绚
翠柏红蕉影乱。
月上朱栏一半。
风自碧空来,吹落歌珠一串。
不见。
不见。
人被绣帘遮断。