-
21.《古意》 宋·宋祁
青松独受命,停雪待阳春。
一遇樵人斧,同成朴樕薪。 -
22.《问陈彦升觅古瓦砚》 宋·文同
魏主用死力,构彼铜雀台。
当时台上瓦,百澄为一坯。
烧成比坚玉,翠甲横崔嵬。
西陵既归后,此地日以摧。 -
23.《述古》 宋·白玉蟾
黍大青混沌,此即万化鞘。
盘古不得窥,凿之忽七竅。
太朴既脱手,银蝠乃夜啸。
乾坤两饼分,日月变丸跳。 -
24.《怀古四首为知己魏倅元长赋兼呈王永叔宗承载》 宋·刘过
天地有大经,圣贤实先觉。
一身万世则,激厣为忠朴。
周勃真少文,汲黯信无学。
岿然社稷臣,汉脉终有吒。
微臣有扬雄,百拜美新作。
男儿无英标,焉用读书博。 -
25.《用赠朴翁旧韵二诗送徐南卿南归》 宋·陈造
飞鹏尺鷃计穷通,今古幽人一笑中。
等是劳生浮大块,谁能诡遇诧良工。
书堪引睡聊遮眼,酒可祛愁胜作公。
此意平章有同社,绝怜相望马牛风。 -
26.《学古堂为毛应叔题》 宋·冯时行
昔人性嗜古,服用皆古先。
有虞作漆器,弊碗历世传。
货赀以得之,其费溢万千。
孔席伯夷杖,乾没乃复然。 -
27.《汪漕使即梅圃作浮月亭追和古诗余亦补和》 宋·魏了翁
一元播群卉,其气清以馥。
诗人竞称许,胡然於梅独。
黄宫播雷鼗,玉管动葭毂。
惟梅命於阳,清艳照朴蔌。 -
28.《寄赠葛朴翁》 宋·徐照
头上一方巾,西湖住宅新。
古今称句法,岛贺是僧身。
买马因沫口,将钱或施贫。
有轩名数竹,还复属何人。 -
29.《和叶野渡易古铜瓶韵》 宋·卫宗武
此方而彼圆,何异冰与炭。
彼工而此朴,土簋眎玉瓒。
达人以道观,万殊等一贯。
我有四耳尊,自谓今之冠。 -
30.《赠古朴相士》 宋·姚勉
巧夫纵诞争说相,口角澜翻如剪样。
眼中元不识英奇,随世炎凉分下上。
贡谀乞得贵人诗,红签彩轴珍携持。
未遭穷士或有赠,烂在酱瓿问不知。 -
31.《衰疾几半月梅已空杏花亦烂漫矣忽往一观成古》 宋·张镃
年前约园梅,梅开主人病。
初英仅一窥,旋遭风雨横。
瑰奇耻浪设,收卷归尽净。
追攀梦中事,讵复形啸咏。 -
32.《古朴树歌》 明·张羽
山前古木不知年,婆娑黛色上参天。
霜柯反足斗龙虎,偃盖倒影鸣蜩蝉。
绿叶参差有生意,中间孔穴萃虫蚁。
上枝杳杳横苍云,下根落落穿厚地。 -
33.《次韵朴侄见寄》 宋·李处权
鼙鼓声中老战尘,故山归梦月三更。
交情咄咄浑无寐,学古悠悠浪得名。
鳌禁未容追世职,熊轓何足语官荣。
阿咸自是吾家秀,始觉前人畏后生。 -
34.《唐山赤县距修门不二百里土风俭朴专务桑麻余》 宋·钱时
深深涧谷唐昌县,莽莽桑麻古歙风。
但得长官能阜俗,不消此外别言功。 -
35.《朴庵》 宋·释绍昙
确实行藏与古俦,略无半点诈明头。
竖粗拳验方来眼,未跨门时见便休。 -
36.《琴》 唐·王昌龄
孤桐秘虚鸣,朴素传幽真。
仿佛弦指外,遂见初古人。
意远风雪苦,时来江山春。
高宴未终曲,谁能辨经纶。 -
37.《空灵山应田叟》 唐·常建
湖南无村落,山舍多黄茆。
淳朴如太古,其人居鸟巢。
牧童唱巴歌,野老亦献嘲。
泊舟问溪口,言语皆哑咬。 -
38.《酬王补阙惠翼庄庙宋丞泚赠别》 唐·李白
学道三千春,自言羲和人。
轩盖宛若梦,云松长相亲。
偶将二公合,复与三山邻。
喜结海上契,自为天外宾。 -
39.《郑典设自施州归》 唐·杜甫
吾怜荥阳秀,冒暑初有适。
名贤慎所出,不肯妄行役。
旅兹殊俗远,竟以屡空迫。
南谒裴施州,气合无险僻。 -
40.《大历三年春白帝城放船出瞿塘峡久居夔府将适…凡四十韵》 唐·杜甫
老向巴人里,今辞楚塞隅。
入舟翻不乐,解缆独长吁。
窄转深啼狖,虚随乱浴凫。
石苔凌几杖,空翠扑肌肤。