-
1.《颂古一百则》 宋·释正觉
廓然无圣,来机径挺。
得非犯鼻而挥斤,失不回头而堕甑。
寥寥冷坐少林,默默全提正令。
秋清月转霜轮,河淡斗垂衣柄。
绳绳衣钵付儿孙,从此人天成药病。 -
2.《山行经村径》 唐·长孙佐辅
一径有人迹,到来唯数家。
依稀听机杼,寂历看桑麻。
雨湿渡头草,风吹坟上花。
却驱羸马去,数点归林鸦。 -
3.《水调歌头(次袁仲机韵)》 宋·朱熹
长记与君别,丹凤九重城。
归来故里,愁思怅望渺难平。
今夕不知何夕,得共寒潭烟艇,一笑俯空明。
有酒径须醉,无事莫关情。 -
4.《沁园春·曲径旁蹊》 元·李道纯
曲径旁蹊,三百六十,门门不同。
若泥在一身,终须着物,离于形体,又属顽空。
无有兼行,如何下手,两下俱捐理不通。
修真士,若不知玄窍,徒尔劳工。 -
5.《虎丘呈元机上人》 宋·葛逸
楼观倚云端,烟收陆海宽。
苍崖留剑迹,古木见龙蟠。
石径青苔滑,霜林木叶乾。
凭栏千里豁,爽气逼人寒。 -
6.《游朝阳洞次孙机宜韵》 宋·张自明
绿野年来喜有秋,行春到处小淹留。
朝阳亭上初披雾,水月冉中更枕汉。
竹径不容周俗驾,桃蹊还泊晋渔舟。
遨头自愧非元老,滥总师干乏壮猷。 -
7.《次韵吴宣义三径怀友》 宋·黄庭坚
佳眠未知晓,屋角闻晴哢。
万事颇忘怀,犹牵故人梦。
采兰秋蓬深,汲井短绠冻。
起看冥飞鸿,乃见天宇空。
甚念故人寒,谁省机与综。
在者天一方,日月老宾送。
往者不可言,古柏守翁仲。 -
8.《腊月二十二夜漏下数刻小饮径醉坐小合睡傍无》 宋·刘克庄
黠鬼机械恶毒,老人皮肉麻顽。
且摩麟肪止血,不须獭髓灭瘢。 -
9.《径山留赠无准》 宋·吴泳
十载京华少得閒,兹游浑似梦中山。
僧行古道元无径,云掩重扉更不关。
夜语浓时花簇簇,禅机漏处月湾湾。
东坡妙喜无人识,往往神游在世间。 -
10.《扫径》 宋·晁公溯
扫径通春屐,开林启夕扉。
浮鸥避人去,轻燕引雏飞。
尊俎深留客,风尘渐息机。
不妨坐至晚,少待月同归。