-
1.《祭石曼卿文》 宋·欧阳修
维治平四年七月日,具官欧阳修,谨遣尚书都省令史李敭,至于太清,以清酌庶羞之奠,致祭于亡友曼卿之墓下,而吊之以文。
曰:呜呼曼卿!生而为英,死而为灵。
其同乎万物生死,而复归于无物者,暂聚之形;不与万物共尽,而卓然其不配者,后世之名。
此自古圣贤,莫不皆然,而著在简册者,昭如日星。 -
2.《暇日游逍遥台睹南华塑像独置一榻旁无侍卫前》 宋·苏颂
忆昔初读南华篇,但爱闳辨如川源。
沉酣渐得见真理,驰骛造化游胚浑。
潜心四纪不知倦,间日讲解时寻温。
其言无端极放肆,大抵顺物尤连犿。 -
3.《野夫采鞭于东山偶得元者》 唐·羊士谔
追风岂无策,持斧有遐想。
凤去留孤根,岩悬非朽壤。
苔斑自天生,玉节垂云长。
勿谓山之幽,丹梯亦可上。 -
4.《览齐山寺陈鸿断碑》 宋·吴中复
翠琰何年沉朽壤,羡师寻访得其余。
应同湘水断碑字,难辩韩陵片石书。
汩没身名真梦幻,变迁时月易丘墟。
收藏且作山中物,莫问陈鸿记事初。 -
5.《和沈休文双溪八咏》 明·戴良
寒来悲落桐,桐生在长林。
积叶既阿那,攒条复萧森。
排云正孤立,乘风忽哀吟。
朽壤方有托,急霰非所任。
轮囷龙门侧,憔悴峄山岑。
不求削成圭,何待裁作琴。
菲薄既非材,固无斤斧侵。
¤ -
6.《筑房子歌》 宋·文天祥
自予居狴犴,一室以自治。
二年二大雨,地污实成池。
圄人为我恻,畚土以筑之。
筑之可二尺,宛然水中坻。 -
7.《僧园牡丹》 宋·宋祁
朽壤真非托,奇葩惜见捐。
根深惟自庇,香酷索谁怜。
晚花仍晞日,斜柯但倚烟。
有人同寂寞,无地与回旋。 -
8.《依韵和刘敞秀才》 宋·梅尧臣
安得采虚石,师道欲吾广。
虽然成术业,曾不计少长。
孔孟久已亡,富贵得亦傥。
後生不闻义,前辈惧为党。 -
9.《建德新墙诗》 宋·梅尧臣
山廨不营堵,筠篁为密篱。
初年固可蔽,晏岁不能支。
已被巢蜂蠹,复为荒葛虆。
夏雨久枯脆,秋风遂倾敧。 -
10.《连日得杂花数株艺之池亭感而有作》 宋·韩元吉
七十已过半,所向意不如。
一官计大州,仆仆畏简书。
酒薄不可醉,歌舞见已疏。
亦有淡生活,诗成自相纾。 -
11.《石亢之出铜雀台砚相示信笔题其后》 宋·强至
铜台遗荒基,寂寞千载下。
黄埃朽壤间,所得或片瓦。
砚材世共珍,购金不论把。
浪好昧所别,往往乱真假。 -
12.《次韵任解元喜雨二首》 宋·陈造
寄语今年主雨神,当知小雨未康屯。
人心正切滂沱望,农事深愁晼晚春。
朽壤旧尝封蚁穴,停云空复叠鱼鳞。
鯫生宿蕴天人学,无计王前拜手陈。 -
13.《跋汪季路所藏修禊序》 宋·楼钥
永和岁癸丑,群贤会兰亭。
流觞各赋诗,风流见丹青。
右军莫禊序,文采粲日星。
选文乃见遗,至今恨昭明。 -
14.《水仙初花》 宋·方岳
丛丛低绿玉参差,抱瓮春畦手自冶。
地暖乍离烟雨气,岁寒不改雪霜姿。
太真妃以香为骨,虢国人嫌粉涴眉。
莫道秋崖无造化,解令朽壤出神奇。 -
15.《北山值雪偶成》 宋·卫宗武
艮象涵万有,佳趣备四时。
此行属寒沍,喜遇腊雪飞。
琤琤初集霰,粲粲纷葳蕤。
奔腾渐成阵,势作龙凤驰。 -
16.《次韵陈唐卿县尉》 宋·张镃
耽诗固无益,损虑更招咎。
技痒搔不疗,铭坐口还又。
出门索朋俦,培我本根厚。
顽石夸琼瑰,朽壤被絺绣。 -
17.《和浙西李大夫晚下北固山喜径松成阴怅然怀古…和依本韵》 唐·刘禹锡
一辞温室树,几见武昌柳。
荀谢年何少,韦平望已久。
种松夹石道,纡组临沙阜。
目览帝王州,心存股肱守。 -
18.《酬翰林白学士代书一百韵(此后江陵时作)》 唐·元稹
昔岁俱充赋,同年遇有司。
八人称迥拔,两郡滥相知。
逸骥初翻步,鞲鹰暂脱羁。
远途忧地窄,高视觉天卑。 -
19.《喷玉泉冥会诗八首·四丈夫同赋》 唐·李玖
鸟啼莺语思何穷,一世荣华一梦中。
李固有冤藏蠹简,邓攸无子续清风。
文章高韵传流水,丝管遗音托草虫。 -
20.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎, ——孟郊
泉音玉淙琤.琉璃剪木叶, ——韩愈
翡翠开园英。
流滑随仄步, ——孟郊