-
1.《谒金门(用李後主韵二首)》 宋·朱子厚
梅梢腊尽春归了。
毕竟春寒少。
乱山残烛雪和风。
犹胜阴山海上、窖群中。
年光老去才情在。
惟有华风改。
醉中幸自不曾愁。
谁唱春花秋叶、泪偷流。 -
2.《江南李後主梦观世音像赞》 宋·黄庭坚
补陀岩中大慈圣,沧浪石上观生死。
南州麽圣师子王,感梦白衣施无畏。
梦回洒笔具光相,照镜还与我面同。
当时若会照镜句,放下江南作闲客。 -
3.《寄别李德远》 宋·陆游
李侯不恨世卖友,陆子那须钱买山。
出牧君当千里去,归耕我判一生闲。
中原乱後儒风替,党禁兴来士气孱。
复古主盟须老手,勉追庆历数公间。 -
4.《和圣俞李侯家鸭脚子》 宋·欧阳修
鸭脚生江南,名实未相浮。
绛囊因入贡,银杏贵中州。
致远有余力,好奇自贤侯。
因令江上根,结实夷门秋。 -
5.《苏武传(节选)》 两汉·班固
武字子卿,少以父任,兄弟并为郎,稍迁至栘中厩监。
时汉连伐胡,数通使相窥观。
匈奴留汉使郭吉、路充国等前后十余辈,匈奴使来,汉亦留之以相当。
天汉元年,且鞮侯单于初立,恐汉袭之,乃曰:「汉天子我丈人行也。 -
6.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
7.《还扬州许书记家集》 宋·王禹偁
君不见近代诗家流,胡为蹇滞多穷愁。
孟郊憔悴死逆旅,浪仙斥逐长江头。
张生漂泊冬瓜堰,徒云轻薄万户侯。
浩然无成鹿门去,李洞恸哭昭陵休。 -
8.《题郭功甫诗卷》 宋·李廌
山人跨鱼天上来,识者珍重愚者猜。
或呼文举异童子,林宗独谓王佐材。
蚩蚩众目如瞽蒙,白马羽雪皆皑皑。
古有仁贤不愚者,举足疐路心徘徊。 -
9.《观杨之美画》 宋·梅尧臣
天官乘车建朱旗,赤旛前亚风卷披。
二龙缓驾苍髯垂,印箱傍挈文籍随。
双骖推轭如畏迟,行从冠服多威仪。
水官自有真龙骑,两佐并跨鲸尾螭。 -
10.《夜读岑嘉州诗集》 宋·陆游
汉嘉山水邦,岑公昔所寓。
公诗信豪伟,笔力追李杜。
常想从军时,气无玉关路。
至今蠹简传,多昔横槊赋。 -
11.《答王道济寺丞观许道宁山水图》 宋·黄庭坚
往逢醉许在长安,蛮溪大砚磨松烟。
忽呼绢素翻砚水,久不下笔或经年。
异时踏门闯白首,巾冠攲斜更索酒。
举杯意气欲翻盆,倒卧虚樽将八九。 -
12.《资政王侍郎命赋梅花用芳字》 宋·梅尧臣
许都二月杏初盛,公府後园梅亦芳。
因思江南花最早,开时不避雪与霜。
主人惜春春未晚,遂命官属携壶觞。
酒行守吏摘花至,素艳紫萼繁於装。 -
13.《樱桃》 宋·王禹偁
凤实落嶙峋,蟠根出俗尘。
子多将尽夏,花晚不争春。
上苑空枝後,荒岩满树新。
鸟含红映嘴,猿饱渍流唇。