-
1.《报任少卿书/报任安书》 两汉·司马迁
太史公牛马走司马迁,再拜言。
少卿足下:曩者辱赐书,教以慎于接物,推贤进士为务,意气勤勤恳恳。
若望仆不相师,而用流俗人之言,仆非敢如此也。
仆虽罢驽,亦尝侧闻长者之遗风矣。 -
2.《赠黎安二生序》 宋·曾巩
赵郡苏轼,余之同年友也。
自蜀以书至京师遗余,称蜀之士,曰黎生、安生者。
既而黎生携其文数十万言,安生携其文亦数千言,辱以顾余。
读其文,诚闳壮隽伟,善反复驰骋,穷尽事理;而其材力之放纵,若不可极者也。 -
3.《秦州见敕目薛三璩授司议郎毕四曜除监察与二…凡三十韵》 唐·杜甫
大雅何寥阔,斯人尚典刑。
交期余潦倒,材力尔精灵。
二子声同日,诸生困一经。
文章开穾奥,迁擢润朝廷。 -
4.《初春登楼即目观作述怀》 唐·李世民
凭轩俯兰阁,眺瞩散灵襟。
绮峰含翠雾,照日蕊红林。
镂丹霞锦岫,残素雪斑岑。
拂浪堤垂柳,娇花鸟续吟。 -
5.《遣兴三首》 唐·杜甫
下马古战场,四顾但茫然。
风悲浮云去,黄叶坠我前。
朽骨穴蝼蚁,又为蔓草缠。
故老行叹息,今人尚开边。 -
6.《五歌·水鸟》 唐·陆龟蒙
水鸟山禽虽异名,天工各与双翅翎。
雏巢吞啄即一例,游处高卑殊不停。
则有觜铍爪戟劲立直视者, -
7.《献王大夫》 唐·方干
高情不与俗人知,耻学诸生取桂枝。
荀宋五言行世早,巢由三诏出溪迟。
操心已在精微域,落笔皆成典诰词。 -
8.《马玘大夫挽辞》 宋·王安石
冠盖青门道,知君自少时。
从容他日喜,奄忽暮年悲。
江月明丹旐,湖风冷繐帷。
音容虽可想,材力竟何施。 -
9.《送沈待制陕西都运》 宋·欧阳修
几岁疮痍近息兵,经营方喜得时英。
从来汉粟劳飞挽,当使秦人自战耕。
道左旌旗诸将列,马前弓◇六蕃迎。
知君材力多闲暇,剩听阳关醉後声。 -
10.《奉同原甫赋澄心堂纸》 宋·韩维
江南国士未破前,澄心名纸世已传。
高堂久倾不复见,谁谓此物犹依然。
当时万杵捣云叶,铺出几案滑且坚。
剡溪藤骨不足数,蜀江玉屑谁复怜。 -
11.《送公度赴诏归阙》 宋·强至
两京三仕并交游,有道从来慕太丘。
白日声名随诏召,青云家世踵飚流。
数程去路朱蹄骏,一曲离筵翠黛愁。
材力如君当拔擢,敢辞幕府独淹留。 -
12.《包颙叟挽词二首》 宋·叶适
风沙江上宅,斥卤望中村。
密竹元遮径,崇兰早映门。
笑谈看磊落,材力可腾掀。
谁复知心事,沧波雾雨昏。 -
13.《送冯传之》 宋·叶适
我乞来荆州,足未曾出门。
明明楚汉迹,莽莽风尘昏。
兹复罢著书,梵译专讨论。
颓然对白法,诸有不得存。 -
14.《普慈郡池板桥颓坏更为石桥》 宋·郭印
莲塘十亩方,中作长桥渡。
荒荒岁月老,烈烈风雨蠹。
板面拆已穿,梁脊桡而腐。
我来日曳杖,往往不能步。 -
15.《暇日游逍遥台睹南华塑像独置一榻旁无侍卫前》 宋·苏颂
忆昔初读南华篇,但爱闳辨如川源。
沉酣渐得见真理,驰骛造化游胚浑。
潜心四纪不知倦,间日讲解时寻温。
其言无端极放肆,大抵顺物尤连犿。 -
16.《天骥呈材》 唐·郑蕡
毛骨合天经,拳奇步骤轻。
曾邀于阗驾,新出贰师营。
喷勒金铃响,追风汗血生。
酒亭留去迹,吴坂认嘶声。
力可通衢试,材堪圣代呈。
王良如顾盻,垂耳欲长鸣。 -
17.《谢罗醴陵宏材乐府见寄》 宋·曹彦约
自别湘中首屡回,漏传春信一枝梅。
固在我老何须此,不与时同赤壮哉。
百里去思民父母,三年归作国台莱。
更将馀力哦新调,三晨篇中著意来。 -
18.《式贤和杜夔府百韵过余秋崖下大篇舂容笔力乃》 宋·方岳
林壑黄昏外,衡门紫翠边。
火耕今已老,云卧几何年。
棋敛将残局,篙回兴尽船。
画麟真已矣,骑犊适悠然。 -
19.《张冠卿以前诗怀哉各努力人物古来少句为十诗》 宋·陈傅良
澶渊竟要盟,老莱气安吐。
韩范犹自怜,不遂臣西虏。
人材系其逢,事业随所附。
千载有南董,何啻今视古。 -
20.《次杨国材韵》 宋·晁公溯
耆年何在隐墙东,常乐箪瓢陋巷中。
白首可无知所自,宜歌帝力颂天功。