-
21.《送张道士》 唐·韩愈
大匠无弃材,寻尺各有施。
况当营都邑,杞梓用不疑。
张侯嵩高来,面有熊豹姿。
开口论利害,剑锋白差差。 -
22.《桐花》 唐·元稹
胧月上山馆,紫桐垂好阴。
可惜暗澹色,无人知此心。
舜没苍梧野,凤归丹穴岑。
遗落在人世,光华那复深。 -
23.《茅舍》 唐·元稹
楚俗不理居,居人尽茅舍。
茅苫竹梁栋,茅疏竹仍罅。
边缘堤岸斜,诘屈檐楹亚。
篱落不蔽肩,街衢不容驾。 -
24.《答姨兄胡灵之见寄五十韵》 唐·元稹
忆昔凤翔城,龆年是事荣。
理家烦伯舅,相宅尽吾兄。
诗律蒙亲授,朋游忝自迎。
题头筠管缦,教射角弓騂. -
25.《酬卢秘书》 唐·元稹
偶有冲天气,都无处世才。
未容荣路稳,先踏祸机开。
分久沉荆掾,惭经厕柏台。
理推愁易惑,乡思病难裁。 -
26.《杏园中枣树》 唐·白居易
人言百果中,唯枣凡且鄙。
皮皴似龟手,叶小如鼠耳。
胡为不自知,生花此园里。
岂宜遇攀玩,幸免遭伤毁。 -
27.《山中五绝句·林下樗》 唐·白居易
香檀文桂苦雕镌,生理何曾得自全。
知我无材老樗否,一枝不损尽天年。 -
28.《三谣·蟠木谣》 唐·白居易
蟠木蟠木,有似我身;不中乎器,无用于人。
下拥肿而上辚菌,桷不桷兮轮不轮。
天子建明堂兮既非梁栋,诸侯斫大辂兮材又不中。
唯我病夫,或有所用。 -
29.《梁秀才以早春旅次大梁将归郊扉言怀兼别示…走笔依韵》 唐·杜牧
玉塞功犹阻,金门事已陈。
世途皆扰扰,乡党尽循循。
客道难投足,家声易发身。
松篁标节晚,兰蕙吐词春。 -
30.《感物二首》 唐·唐彦谦
騄骥初失群,亦自矜趫腾。
俯仰岁时久,帖然困蚊蝇。
豪鲸逸其穴,尺水成沧溟。
岂无鱼鳖交,望望为所憎。 -
31.《感物二首》 唐·唐彦谦
騄骥初失群,亦自矜趫腾。
俯仰岁时久,帖然困蚊蝇。
豪鲸逸其穴,尺水成沧溟。
岂无鱼鳖交,望望为所憎。 -
32.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎, ——孟郊
泉音玉淙琤.琉璃剪木叶, ——韩愈
翡翠开园英。
流滑随仄步, ——孟郊 -
33.《晚秋郾城夜会联句》 唐·韩愈
从军古云乐,谈笑青油幕。
灯明夜观棋,月暗秋城柝。
——李正封
羁客方寂历,惊乌时落泊。 -
34.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
35.《奉酬袭美先辈吴中苦雨一百韵》 唐·陆龟蒙
微生参最灵,天与意绪拙。
人皆机巧求,百径无一达。
家为唐臣来,奕世唯稷卨.只垂青白风,凛凛自贻厥。
犹残赐书在,编简苦断绝。 -
36.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
37.《点绛唇(祐陵问:所带葫芦如何不开口,对御作)》 宋·张继先
小小葫芦,生来不大身材矮。
子儿在内。
无口如何怪。
藏得乾坤,此理谁人会。
腰间带。
臣今偏爱。
胜挂金鱼袋。 -
38.《乐语》 宋·王义山
◎寿崇节致语隆兴府
万年介寿,星辰拱文母之尊;四海蒙恩,雨露宠周臣之宴。
颂声交作,协气横流。
与天同心,为民立命。 -
39.《伤仲永》 宋·王安石
金溪民方仲永,世隶耕。
仲永生五年,未尝识书具,忽啼求之。
父异焉,借旁近与之,即书诗四句,并自为其名。
其诗以养父母、收族为意,传一乡秀才观之。 -
40.《过秦论》 两汉·贾谊
上篇
秦孝公据崤函之固,拥雍州之地,君臣固守以窥周室,有席卷天下,包举宇内,囊括四海之意,并吞八荒之心。
当是时也,商君佐之,内立法度,务耕织,修守战之具;外连衡而斗诸侯。
于是秦人拱手而取西河之外。