-
41.《深村》 宋·刘克庄
身老深村负岁华,青苔迳里是贫家。
晚风一阵无端急,不为山人惜柚花。 -
42.《诸公载酒贺余休致水村农卿有诗次韵》 宋·刘克庄
指法金针不许窥,笑他贫女织寒机。
谪仙曲奏调羹赐,之问诗成夺锦归。
论定会盼银信召,眷浓漫妒玉环肥。
溪边鸥鹭偷相语,只怕先生又下矶。 -
43.《清贫轩》 宋·白玉蟾
一味逍遥不管天,日高丈五尚闲眠。
溪鱼村酒别般味,野蔌山肴不用钱。
翁牖荜门关小迳,乾柴白米煮清泉。
有时拄杖青松畔,便是人间快活仙。 -
44.《汤村逢陈安性》 宋·晁补之
束装清晓来江浦,瘦马羸童犯山雨。
解鞍入寺闻钟声,堂上僧斋日初午。
故人聆我足音喜,纱帽相逢坐东庑。
别来几日颔生须,相见惊疑更问语。 -
45.《次韵子瞻山村五绝》 宋·苏辙
山行喜遇酒旗斜,无限桃花续杏花。
与世噶真避世,将家漂荡似无家。
塍间白水细无声,日暖泥融草不生。
似恐田家忘帝力,多差使者出催耕。 -
46.《次韵子瞻山村五绝》 宋·苏辙
贫贱终身未要羞,山林难处便堪愁。
近来南海波尤恶,未许乘浮自在游。 -
47.《访吴元鼎如村五首》 宋·韩元吉
昔年曾叹马相如,才气飘飘赋子虚。
未怪家贫徒四壁,先生四壁僦人居。 -
48.《贫士吟》 明·唐寅
十朝风雨若昏迷,八口妻孥并告饥。
信是老天真戏我,无人来买扇头诗。
青山白发老痴顽,笔砚生涯苦食艰。
湖上水田人不要,谁来买我画中山。 -
49.《江村杂兴(十三首)》 明·杨基
陋巷泥三尺,无人访隐沦。
窗鸣风减睡,炊断雨添贫。
野路花迎客,江桥柳送人。
暂须依薄俗,憩此窜余身。
¤ -
50.《寓江宁村居病起写怀(十首)》 明·杨基
病体支离倦裹巾,偶因行乐见阳春。
梅缘无恨寻常瘦,柳故多愁日夜颦。
梦里笙歌随蒐褭,画中罗绮绣麒麟。
相期欲就吴姬饮,却恐江花笑客贫。
¤ -
51.《寓江宁村居病起写怀(十首)》 明·杨基
门外春泥一尺深,窗间云气十分阴。
寒毡溜雨衾如铁,湿灶凝烟火似金。
酒解驱愁时强饮,诗多感旧懒长吟。
贫家不愿千金粟,但得阳乌照晚林。 -
52.《和刘后村杂兴》 宋·胡仲弓
近学时妆越样新,空遗畎畎处忠臣。
烛之武老未为老,刘伯龙贫可是贫。
造物不应推若辈,江山亦合助诗人。
挂冠神武当年事,明哲从来要保身。 -
53.《次陈芸居问讯后村韵》 宋·胡仲弓
人心真滟澦,世路多肴函。
此险久已涉,此味久已谙。
易节固不可,贫贱分所甘。
浩歌一长慨,书与识者谈。 -
54.《用后村韵送陈先辈》 宋·胡仲弓
休将心事问西邻,原宪长贫岂是贫。
黄叶落边迷去路,白云飞处倍思亲。
世间那得埋金者,原上空惭负土人。
苦语只堪吾与汝,倚庐抱恨此情均。 -
55.《谢村》 宋·董嗣杲
暮役朝行此可停,临平山色入船青。
烟窰惨淡多逃户,泥井虚圆有废亭。
贫衲施茶营屋小,老渔曝网绕篱腥。
客怀久困飘萧里,风撼枯桐不可听。 -
56.《春日村居》 宋·章甫
土室宜冬夏,柴门玩岁时。
不嫌贫作祟,直恐老相欺。
草茁牛羊壮,山空虎豹饥。
天晴好挑菜,吾亦伴儿嬉。 -
57.《自居剡源少遇乐岁辛巳之秋山田可拟上熟吾贫》 宋·戴表元
村郊多父老,面垢头如蓬。
我尝使之言,辞语不待工。
古来名节士,敢望彭城龚。
有叟诮其后,更恨道不同。
鄙哉譊譊者,为隘不为通。
低头拜野老,负耒吾愿从。 -
58.《村行》 宋·李覯
产业家家坏,诛求岁岁新。
平时不为备,执事彼何人。
朱户仍奢侈,柴门转窭贫。
若非衢室畔,无用说悲辛。 -
59.《贫病》 宋·丘葵
贫似山僧瘦似猿,病躯只合老山村。
空床{左臬右兀}{左兀右危}无毡卧,破褐褴縿有虱扪。
作甫里翁垂钓艇,学猗玕子饮洼樽。
前修追慕吾何敢,孤负西埔矩老言。 -
60.《渔村有感》 宋·薛嵎
小窗长日苦吟声,独倚阑干看晚晴。
居士莫疑贫可弃,春风不为病相轻。
梅边纸帐重重影,壁上离骚字字清。
鸥鹭往来情更熟,只消此地度残生。