-
61.《廉村薛庭芝诉贫於余余亦贫不能周之赠以是诗》 宋·薛嵎
两穷相值愁无计,同是开元补阙孙。
百世清风於此在,莫将贫悴对人言。 -
62.《酬虞部苏员外过蓝田别业不见留之作》 唐·王维
贫居依谷口,乔木带荒村。
石路枉回驾,山家谁候门。
渔舟胶冻浦,猎火烧寒原。
唯有白云外,疏钟闻夜猿。 -
63.《送费子归武昌》 唐·岑参
汉阳归客悲秋草,旅舍叶飞愁不扫。
秋来倍忆武昌鱼,梦著只在巴陵道。
曾随上将过祁连,离家十年恒在边。 -
64.《示从孙济(济字应物,官给事中、京兆尹)》 唐·杜甫
平明跨驴出,未知适谁门。
权门多噂eR,且复寻诸孙。
诸孙贫无事,宅舍如荒村。
堂前自生竹,堂后自生萱。 -
65.《夏日李公见访》 唐·杜甫
远林暑气薄,公子过我游。
贫居类村坞,僻近城南楼。
旁舍颇淳朴,所愿亦易求。
隔屋唤西家,借问有酒不。 -
66.《贻阮隐居》 唐·杜甫
陈留风俗衰,人物世不数。
塞上得阮生,迥继先父祖。
贫知静者性,自益毛发古。
车马入邻家,蓬蒿翳环堵。 -
67.《赤谷》 唐·杜甫
天寒霜雪繁,游子有所之。
岂但岁月暮,重来未有期。
晨发赤谷亭,险艰方自兹。
乱石无改辙,我车已载脂。 -
68.《寄薛三郎中(据)》 唐·杜甫
人生无贤愚,飘飖若埃尘。
自非得神仙,谁免危其身。
与子俱白头,役役常苦辛。
虽为尚书郎,不及村野人。 -
69.《南邻》 唐·杜甫
锦里先生乌角巾,园收芋栗未全贫。
惯看宾客儿童喜,得食阶除鸟雀驯。
秋水才深四五尺,野航恰受两三人。
白沙翠竹江村暮,相对柴门月色新。 -
70.《范二员外邈、吴十侍御郁特枉驾阙展待,聊寄此》 唐·杜甫
暂往比邻去,空闻二妙归。
幽栖诚简略,衰白已光辉。
野外贫家远,村中好客稀。
论文或不愧,肯重款柴扉。 -
71.《屏迹三首》 唐·杜甫
用拙存吾道,幽居近物情。
桑麻深雨露,燕雀半生成。
村鼓时时急,渔舟个个轻。
杖藜从白首,心迹喜双清。 -
72.《秋野五首》 唐·杜甫
秋野日疏芜,寒江动碧虚。
系舟蛮井络,卜宅楚村墟。
枣熟从人打,葵荒欲自锄。
盘餐老夫食,分减及溪鱼。 -
73.《东屯北崦》 唐·杜甫
盗贼浮生困,诛求异俗贫。
空村惟见鸟,落日未逢人。
步壑风吹面,看松露滴身。
远山回白首,战地有黄尘。 -
74.《江行无题一百首(一作钱珝诗)》 唐·钱起
倾酒向涟漪,乘流东去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故关人。 -
75.《与瀼溪邻里》 唐·元结
昔年苦逆乱,举族来南奔。
日行几十里,爱君此山村。
峰谷呀回映,谁家无泉源。
修竹多夹路,扁舟皆到门。 -
76.《奉和第五相公登鄱阳郡城西楼》 唐·耿湋
茂德为邦久,丰貂旧相尊。
发生传雨露,均养助乾坤。
晓肆登楼目,春销恋阙魂。
女墙分吏事,远道启津门。 -
77.《题任处士幽居》 唐·窦巩
红叶江村夕,孤烟草舍贫。
水清鱼识钓,林静犬随人。
采掇山无主,扶持药有神。
客来唯劝酒,蝴蝶是前身。 -
78.《原上新居十三首》 唐·王建
新占原头地,本无山可归。
荒藤生叶晚,老杏著花稀。
厨舍近泥灶,家人初饱薇。
弟兄今四散,何日更相依。 -
79.《从军后寄山中友人》 唐·王建
爱仙无药住溪贫,脱却山衣事汉臣。
夜半听鸡梳白发,天明走马入红尘。
村童近去嫌腥食,野鹤高飞避俗人。
劳动先生远相示,别来弓箭不离身。 -
80.《从军后寄山中友人》 唐·王建
爱仙无药住溪贫,脱却山衣事汉臣。
夜半听鸡梳白发,天明走马入红尘。
村童近去嫌腥食,野鹤高飞避俗人。
劳动先生远相示,别来弓箭不离身。