-
101.《四月间读杜牧之荷叶诗一时回首背西风之句尝》 宋·郑刚中
冰霜枯冻度穷冬,昨夜阳和始用工。
多少柳条知此意,一时开眼望东风。 -
102.《陈天成诗多和东坡韵兹因寄喜雨诗走笔谢之》 宋·楼钥
一春垂垂困多雨,虽曰如膏反成苦。
自知潦后必成旱,果见晴天雨黄土。
连旬不雨已叹嗟,涤涤山川云不吐。
未闻鹁鸠鸣屋角,但有蚊蝇争振羽。 -
103.《曾吏部寿诗集老杜句》 宋·楼钥
刺史诸侯贵,春城海水边。
层城临媚景,水合数百源。
山色佳有余,云门吼瀑泉。
游山忆谢公,频游任履穿。 -
104.《对读文选杜诗成四绝句》 宋·叶适
一从屈原离骚赋,便至杜甫短长吟。
千载中间多作者,谁於海岳算高深。 -
105.《高宗皇帝韦杜三诗御书赞》 宋·岳珂
古者赋诗,惟以言志。
或陈卒章,或摭首意。
惟圣秉籙,启于多艰。
北乡之悲,銮舆未还。 -
106.《简杜子昕节邠》 宋·方岳
买屋湖边住,湖光入酒卮。
向来多说剑,老去只耽诗。
时序宽衣带,年华上鬓丝。
肯收湖海气,了事觉儿痴。 -
107.《式贤和杜夔府百韵过余秋崖下大篇舂容笔力乃》 宋·方岳
林壑黄昏外,衡门紫翠边。
火耕今已老,云卧几何年。
棋敛将残局,篙回兴尽船。
画麟真已矣,骑犊适悠然。 -
108.《次韵杜监簿》 宋·方岳
赢得萧萧两鬓秋,山城斗大转多忧。
人间纵有万钱鹤,身外何如十具牛。 -
109.《杜门》 宋·黎廷瑞
有客扣我门,丁丁如啄木。
久立门不开,客去嗔此屋。
僮奴亦怪我,无事许畏缩。
向来豪侠场,门外车接毂。 -
110.《杜鹃》 宋·华岳
残月照愁人病酒,好风吹梦客思家。
欲知亡国恨多少,红尽乱山无限花。 -
111.《杜工部有同谷七歌其辞高古难及而音节悲壮可》 宋·王炎
有客有客字晦叔,东皋岁收可饘粥。
何为得饱尚多忧,岂是老穷无止足。
十日之中九日病,以杖扶行惧颠覆。
呜呼一歌兮意长,风林助我鸣悲商。 -
112.《杜工部有同谷七歌其辞高古难及而音节悲壮可》 宋·王炎
有弟有弟手足亲,与我鼎立成三人。
叔氏鳏居苦多病,季了宦游依旧贫。
吾兄既终弟亦逝,岁晚惸惸惟一身。
呜呼三歌兮意放,歌罢无言坐惆怅。 -
113.《杜工部有同谷七歌其辞高古难及而音节悲壮可》 宋·王炎
有妹有妹家苦贫,补纫组织多辛勤。
二男三女未婚嫁,已见宿草生孤坟。
问疾吊丧俱不及,念此不置长酸辛。
呜呼四歌兮更苦,往事关心谁可语。 -
114.《杜工部有同谷七歌其辞高古难及而音节悲壮可》 宋·王炎
有妇有妇嫔吾孙,仅能朞月问晨昏。
吉凶自古不可定,所以贺吊更在门。
人言贫家女难嫁,岂料既嫁俄不存。
呜呼七歌意不尽,频年多难天难问。 -
115.《寄致政杜相国》 宋·宋庠
多年零雨咏公归,得谢高怀与世违。
池凤何尝嗟见夺,冥鸿终不更低飞。
寿觞应举三朋酒,师衮閒抛一品衣。
我亦摧颓踰耳顺,异时惇史托馀辉。 -
116.《杜工部》 宋·刘黻
禾黍秋深泣乱恼,尽将岁月付於诗。
天高有语云霾隔,夜半无眠神鬼知。
心抱孤忠生已晚,身逢多难死应迟。
自从大雅收声后,赖有篇章续楚辞。 -
117.《送杜时可归太学》 宋·晁公溯
宴安不可怀,百年能几何。
况今五学开,皆以礼为罗。
既书内舍籍,天门近嵯峨。
云胡久不归,滞留蜀江沱。 -
118.《咏史下·杜预》 宋·陈普
晋武良心独未亡,娼家渎礼自多妨。
洛中冠盖无多日,元凯春秋亦短长。 -
119.《旧里火后多有筑宅有太平客户也》 宋·戴表元
人说离乡贱,归乡更莫论。
许询家莫干,杜甫客东屯。
废井微踪出,新邻杂语喧。
平生江海意,岁晚白榆村。 -
120.《次韵答杜友》 宋·邓深
小轩名大隐,粗可供趺坐。
遮眼时翻书,静愿结香火。
似介还似痴,所向与时左。
不践名利途,窃谓志亦果。