-
121.《次韵杜十三丈》 宋·葛绍体
双溪风月只当年,客梦寻君屡慨然。
万里青云谁览镜,一窗黄卷自鸣鞭。
病余念此怀忧乐,醉里从其号圣贤。
多少离情那写似,排空烟柳绿无边。 -
122.《过杜北山老友旧居》 宋·顾逢
曲院犹存破屋斜,北山老子旧诗家。
往来多少人惆怅,只见山茶一树花。 -
123.《送杜安行东上》 宋·郭印
忆初谋食广汉城,同时偶得三益友。
心将金石许平生,但笑纷纷翻覆手。
人言兄弟性稍异,朝暮追随祗诗酒。
而今星散各参辰,空馀孤月照窗牖。 -
124.《挽杜华父》 宋·陆文圭
乡里多遗老,朝延少用儒。
公初升国学,官止教生徒。
术道心独壮,尤时骨已胩。
遥知埋玉处,风雨暗山隅。 -
125.《七歌效杜陵体》 宋·丘葵
富儿谐了西园债,身着绿衣足夸诧。
那知又有价高人,昨日新官今日罢。
近来书满只月余,白头老吏慵送迓。
呜呼五歌兮歌未足,末世由来多反覆。 -
126.《过野塘用杜老韵》 宋·丘葵
蛙浮成出字,雨点作圆纹。
荷叶多於草,炊烟远似云。
水清鱼可数,村近鸭成群。
何日营茅屋,来兹避世纷。 -
127.《閒居多暇追叙旧游成一百十韵》 宋·释文珦
予生驽且钝,良御谩加鞭。
蹇步常居后,长途靡克前。
於焉辞里塾,竟尔向林泉。
鲁诰方擩哜,真乘又赜研。 -
128.《峡中闻杜鹃》 宋·袁说友
春风破晓晴岚湿,客子竛竮去程急。
空山两两杜鹃声,回首家乡无羽翼。
劝归不归声厌多,旅怀刺刺空奈何。
君不见秭归城上今啼不,多少行人满江口。 -
129.《相和歌辞·棹歌行》 唐·徐坚
棹女饰银钩,新妆下翠楼。
霜丝青桂楫,兰枻紫霞舟。
水落金陵曙,风起洞庭秋。
扣船过曲浦,飞帆越回流。 -
130.《相和歌辞·阳春曲》 唐·贯休
为口莫学阮嗣宗,不言是非非至公。
为手须似朱云辈,折槛英风至今在。
男儿结发事君亲,须斅前贤多慷慨。
历数雍熙房与杜,魏公姚公宋开府。
尽向天上仙宫闲处坐,何不却辞上帝下下土,忍见苍生苦苦苦。 -
131.《杂曲歌辞·妾薄命》 唐·武平一
有女妖且丽,裴回湘水湄。
水湄兰杜芳,采之将寄谁。
瓠犀发皓齿,双蛾嚬翠眉。
红脸如开莲,素肤若凝脂。 -
132.《人日登高》 唐·乔侃
仆本多悲者,年来不悟春。
登高一游目,始觉柳条新。
杜陵犹识汉,桃源不辨秦。
暂若升云雾,还似出嚣尘。
赖得烟霞气,淹留攀桂人。 -
133.《妾薄命》 唐·武平一
有女妖且丽,裴回湘水湄。
水湄兰杜芳,采之将寄谁。
瓠犀发皓齿,双蛾颦翠眉。
红脸如开莲,素肤若凝脂。 -
134.《棹歌行》 唐·徐坚
棹女饰银钩,新妆下翠楼。
霜丝青桂楫,兰枻紫霞舟。
水落金陵曙,风起洞庭秋。
扣舷过曲浦,飞帆越回流。 -
135.《丹阳行》 唐·孙逖
丹阳古郡洞庭阴,落日扁舟此路寻。
传是东南旧都处,金陵中断碧江深。
在昔风尘起,京都乱如燬. -
136.《晦日游大理韦卿城南别业四声依次用各六韵》 唐·王维
与世澹无事,自然江海人。
侧闻尘外游,解骖fL朱轮。
平野照暄景,上天垂春云。
张组竟北阜,泛舟过东邻。 -
137.《不调归东川别业》 唐·李颀
寸禄言可取,托身将见遗。
惭无匹夫志,悔与名山辞。
绂冕谢知己,林园多后时。
葛巾方濯足,蔬食但垂帷。 -
138.《闲居赠友》 唐·韦应物
补吏多下迁,罢归聊自度。
园庐既芜没,烟景空澹泊。
闲居养痾瘵,守素甘葵藿。
颜鬓日衰耗,冠带亦寥落。 -
139.《岁日寄京师诸季端武等》 唐·韦应物
献岁抱深恻,侨居念归缘。
常患亲爱离,始觉世务牵。
少事河阳府,晚守淮南壖。
平生几会散,已及蹉跎年。 -
140.《温泉行》 唐·韦应物
出身天宝今年几,顽钝如锤命如纸。
作官不了却来归,还是杜陵一男子。
北风惨惨投温泉,忽忆先皇游幸年。