-
1.《诵诗》 宋·陈杰
盛气劘骚垒,长歌历杜藩。
二南四字始,万古一解难。 -
2.《人日寄杜二拾遗》 唐·高适
人日题诗寄草堂,遥怜故人思故乡。
柳条弄色不忍见,梅花满枝空断肠。
身在远藩无所预,心怀百忧复千虑。
今年人日空相忆,明年人日知何处。
一卧东山三十春,岂知书剑老风尘。
龙钟还忝二千石,愧尔东西南北人。 -
3.《陪杜侍御游湘西两寺独宿有题一首,因献杨常侍》 唐·韩愈
长沙千里平,胜地犹在险。
况当江阔处,斗起势匪渐。
深林高玲珑,青山上琬琰。
路穷台殿辟,佛事焕且俨。 -
4.《中秋咏怀借杜子美秋日述怀一百韵和寄柳州假鸣桑先生》 明·徐威
异乡青嶂外,故里白云边。
北极悬双眼,中秋度四年。
灯前横一剑,江浒宿孤船。
玉露漙漙忌,金波炯炯然。 -
5.《程玉樵方伯德润钱予于兰州藩廨之若已有园》 清·林则徐
我无长策靖蛮氛,愧说楼船练水军。
闻道狼贪今渐戢,须防蚕食念犹纷。
白头合对天山雪,赤手谁摩岭海云?
多谢新诗赠珠玉,难禁伤别杜司勋。 -
6.《司徒侍中杜正献公挽辞五首》 宋·苏颂
具美生名世,熙工职代天。
规橅在台阁,风采著藩宣。
大议方尊老,清时遽丧贤。
无言桃李感,闻者共潸然。 -
7.《同鲁直文潜饮刑部杜君章家次封丘杜观仲韵》 宋·晁补之
廷尉风流才绝尘,最怜高髻歌阳春。
两鬟亦解倚瑟语,催送花前红袖舞。
黄张翰墨海内名,席上生风清夏宇。
封丘自倚笔势豪,不怕当筵赋鹦鹉。 -
8.《曾吏部寿诗集老杜句》 宋·楼钥
刺史诸侯贵,春城海水边。
层城临媚景,水合数百源。
山色佳有余,云门吼瀑泉。
游山忆谢公,频游任履穿。 -
9.《哭肯堂赵公拟老杜八哀体》 宋·方回
飞鸿离鱼网,玉石有俱焚。
冥冥岂无志,鬼物妒玙璠。
今代赵广汉,谁欤哀王孙。
粹然东南稟,顽薄推廉敦。 -
10.《同辛簿简仰酬思玄上人林泉四首》 唐·骆宾王
闻君招隐地,仿佛武陵春。
缉芰知还楚,披榛似避秦。
崩查年祀积,幽草岁时新。
一谢沧浪水,安知有逸人。