-
1.《世传徐凝瀑布诗云一条界破青山色至为尘陋又》 宋·苏轼
帝遣银河一派垂,古来惟有谪仙词。
飞流溅沫知多少,不与徐凝洗恶诗。 -
2.《倬彼我系》 唐·王勃
倬彼我系,出自有周。
分疆锡社,派别支流。
居卫仕宋,臣嬴相刘。
乃武乃文,或公或侯。 -
3.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
4.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
5.《听琴》 唐·无名氏
六律铿锵间宫徵,伶伦写入梧桐尾。
七条瘦玉叩寒星,万派流泉哭纤指。
空山雨脚随云起,古木灯青啸山鬼。
田文堕泪曲未终,子规啼血哀猿死。 -
6.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
7.《太液晴波》 明·林环
池头旭日散轻烟,开镜清光近九天。
翠柳长条经雨后,绿摐香暖得春先。
御沟流出通金水,仙派分来自玉泉。
在镐几回陪宴乐,永歌《鱼藻》继周篇。 -
8.《送郑叔车》 明·张孟兼
郑子离襁褓,所怙惟乃父。
父昔仕燕京,半世去乡土。
子家孝义门,十世居同聚。
派衍白麟支,望出荥阳谱。 -
9.《寄别说道》 宋·黄庭坚
数行嘉树红张锦,一派春波绿泼油。
回望江城见归鸟,乱鸣双橹散轻鸥。
柳条折赠经年别,芦箎吹成落日愁。
双鲤寄书难尽信,有情江水尚回流。 -
10.《巩县初见黄河》 宋·欧阳修
河决三门合四水,径流万里东输海。
巩洛之山夹而峙,河来啮山作沙嘴。
山形迤逦若奔避,河益汹汹怒而詈。
舟师弭楫不以帆,顷刻奔过不及视。 -
11.《寿史石泉二首》 宋·吴泳
胸次玻瓈湛不摇,高风炯炯揭冰条。
昆墟已泻南轩派,蜀贡犹传北斗杓。
问学有源天一水,文章无尽海门潮。
三滩五渡多人物,难得公家月指标。 -
12.《劝考亭收文公书兼聚书》 宋·陈普
孟氏继孔徂,凤鸟竟寂寞。
千年性命传,造化欲废阁。
生人无所之,死者之不可作。
人心万山隔,治统千大落。 -
13.《谢詹中美惠五典毓蒙书》 宋·陆文圭
山上有佳木,春风抽新萌。
勿从羊与斧,条叶随敷荣。
山下有流泉,涓涓滴深清。
勿投泥与沙,支派任纵横。 -
14.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
湛存不浑,灵明不昏。
派分河汉底,流决崑崙源。
见闻了成一相,影响应空六根。
体本真如,能来生灭之界;用随生灭,却入真如之门。
丛林参饱三条篾,云梦等闲八九吞。 -
15.《次韵王待制读东坡诗兼述韩欧之美一首》 宋·喻良能
文章端与时高下,列国有风周有雅。
建安气质混不伤,齐梁纷纷堪斗量。
先唐诗人子韩子,落笔洗空千古士。
篇章杼轴自己出,正派犹能传六一。 -
16.《送五羊曾仲卿改秩受县南归》 宋·曾丰
近派家于粤,初封国自鄫。
要无非我族,终不是它曾。
阅谱宗盟重,联官事契增。
居常多阻间,仅获一瞻承。