-
1.《哭殷遥》 唐·王维
人生能几何,毕竟归无形。
念君等为死,万事伤人情。
慈母未及葬,一女才十龄。
泱漭寒郊外,萧条闻哭声。 -
2.《哭殷遥》 唐·王维
人生能几何。
毕竟归无形。
念君等为死。
万事伤人情。 -
3.《早凉出邑》 宋·舒岳祥
暑浊难为酒,秋清易得诗。
出门残月在,骑马晓风吹。
山石藤萝构,荒园枳棘篱。
新条闻快活,归路不妨迟。 -
4.《宿莹公禅房闻梵》 唐·李颀
花宫仙梵远微微,月隐高城钟漏稀。
夜动霜林惊落叶,晓闻天籁发清机。
萧条已入寒空静,飒沓仍随秋雨飞。
始觉浮生无住著,顿令心地欲皈依。 -
5.《吴中闻潼关失守,因奉寄淮南萧判官》 唐·刘长卿
一雁飞吴天,羁人伤暮律。
松江风袅袅,波上片帆疾。
木落姑苏台,霜收洞庭橘。
萧条长洲外,唯见寒山出。 -
6.《和王七玉门关听吹笛/塞上闻笛》 唐·高适
胡人吹笛戍楼间,楼上萧条海月闲。
借问落梅凡几曲,从风一夜满关山。 -
7.《风不鸣条》 唐·姚鹄
吾君理化清,上瑞报时平。
晓吹何曾歇,柔条自不鸣。
花香知暗度,柳动觉潜生。
只见低垂影,那闻击触声。
大王初溥畅,少女正轻盈。
幸遇无私力,幽芳愿发荣。 -
8.《始忝四座奏状闻荐蒙恩授官旋进歌诗延英宣…二十四韵》 唐·李群玉
两鬓有二毛,光阴流浪中。
形骸日土木,志气随云风。
冥默楚江畔,萧条林巷空。
幽鸟事翔翥,敛翼依蒿蓬。 -
9.《送觉兴上人归中条山兼谒河中李司空》 唐·贾岛
又忆西岩寺,秦原草白时。
山寻樵径上,人到雪房迟。
暮磬潭泉冻,荒林野烧移。
闻师新译偈,说拟对旌麾。 -
10.《同友生春夜闻雨》 唐·李咸用
春雨三更洗物华,乱和丝竹响豪家。
滴繁知在长条柳,点重愁看破朵花。
檐静尚疑兼雾细,灯摇应是逐风斜。
此时童叟浑无梦,为喜流膏润谷芽。 -
11.《闻砧(一作寄边衣)》 唐·裴说
深闺乍冷鉴开箧,玉箸微微湿红颊。
一阵霜风杀柳条,浓烟半夜成黄叶。
垂垂白练明如雪,独下闲阶转凄切。 -
12.《闻砧(一作寄边衣)》 唐·裴说
深闺乍冷鉴开箧,玉箸微微湿红颊。
一阵霜风杀柳条,浓烟半夜成黄叶。
垂垂白练明如雪,独下闲阶转凄切。 -
13.《闻蝉》 唐·廖凝
一声初应候,万木已西风。
偏感异乡客,先于离塞鸿。
日斜金谷静,雨过石城空。
此处不堪听,萧条千古同。 -
14.《闻蝉》 唐·廖凝
一声初应候,万木已西风。
偏感异乡客,先于离塞鸿。
日斜金谷静,雨过石城空。
此处不堪听,萧条千古同。 -
15.《闻查建州陷贼寄钟郎中(谟即查从事也)》 唐·徐铉
闻道将军轻壮图,螺江城下委犀渠。
旌旗零落沉荒服,簪履萧条返故居。
皓首应全苏武节,故人谁得李陵书。
自怜放逐无长策,空使卢谌泪满裾。 -
16.《闻查建州陷贼寄钟郎中(谟即查从事也)》 唐·徐铉
闻道将军轻壮图,螺江城下委犀渠。
旌旗零落沉荒服,簪履萧条返故居。
皓首应全苏武节,故人谁得李陵书。
自怜放逐无长策,空使卢谌泪满裾。 -
17.《念奴娇(丙申十二月六日赏梅,闻岑守得祠、下政将赴代归有日喜见于辞)》 宋·管鉴
寒梢冰破,问何人远寄、江南春色。
似是天怜为客久,报我春归消息。
茅舍疏篱,故园开处,两岁关山隔。
天涯重见,向人风味如昔。 -
18.《沁园春(闻歌)》 宋·刘辰翁
十八年间,黄公垆下,崔九堂前。
叹人生何似,飘花陌上,妾身难托,卖镜桥边。
隔幔云深,绕梁声彻,不负杨枝旧日传。
主人好,但留F63C一石,空恼彭宣。 -
19.《一萼红(夜闻南妇哭北夫)》 宋·刘天迪
拥孤衾,正朔风凄紧,毡帐夜生寒。
春梦无凭,秋期又误,迢递烟水云山。
断肠处、黄茅瘴雨,恨骢马、憔悴只空还。
揉翠盟孤,啼红怨切,暗老朱颜。 -
20.《塞上闻笛》 唐·宋济
胡儿吹笛戍楼间,楼上萧条海月闲。
借问梅花何处落,风吹一夜满关山。