-
1.《送程叔运高不妄西归》 宋·魏了翁
平生为人谋,必以下学进。
必以直道行,闻者或相靳。
子以正教我,而子坐排摈。
跕鸢伴羁酸,再见渠阳闰。 -
2.《次韵子瞻闻不赴商幕三首》 宋·苏辙
南商西洛曾虚署,长吏居民怪不来。
妄语自知当见弃,远人未信本非才。
厌从贫李嘲东阁,懒学谀张缓两腮。
知有四翁遗迹在,山中岂信少人哉。 -
3.《以二十八字为吾婿他日嘱仲和书付梅隐袁庭植》 宋·王文卿
吾法元来不妄傅,信知道法妙玄玄。
君家自是神仙种,管取儿孙代代贤。 -
4.《送高礼部不妄知严州》 宋·李昴英
从来直气劲摩空,又吐忠嘉忤九重。
指斥分明人所忌,去留谆複上能容。
清风慨慕桐江钓,异渥新疏竹使筒。
熊轼一行聊复尔,羽仪禁路夔龙。 -
5.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
6.《普庵家宝》 宋·释印肃
普庵家宝,不著寻讨。
迷时不见,在处烦恼。
悟时无相,如日杲杲。
取舍不得,自然恰好。 -
7.《敲爻歌》 唐·吕岩
汉终唐国飘蓬客,所以敲爻不可测。
纵横逆顺没遮栏,静则无为动是色。
也饮酒,也食肉,守定胭花断淫欲。 -
8.《彦博为偷儿妄意作诗见贻次韵奉呈》 宋·李流谦
士穷百不谐,所向辄墙壁。
堂堂百代师,往往遭削迹。
闾阎侮出胯,逆旅或争席。
虽然炯炯心,未易屈此膝。 -
9.《石苍舒醉墨堂》 宋·苏轼
人生识字忧患始,姓名粗记可以休。
何用草书夸神速,开卷惝恍令人愁。
我尝好之每自笑,君有此病何年瘳。
自言其中有至乐,适意无异逍遥游。 -
10.《自尤》 宋·苏洵
五月之旦兹何辰,有女强死无由伸。
嗟予为父亦不武,使汝孤冢埋冤魂。
死生寿夭固无定,我岂以此辄怨人。
当时此事最惊众,行道闻者皆醉辛。