-
161.《清明抵西山上冢》 近代·陈三立
阻兵卧疾负归期,扶策今为上冢儿。
一径余花初脱雨,三年枯泪尚留碑。
云风摩荡悬灵境,岩壑低昂拥故姿。
痴对松林侵竖子,栖鸦啼失夕阳枝。 -
162.《九月十日独游钟山》 宋·项安世
天时少佳日,人事多婴怀。
选胜难两遇,卜征非一乖。
平生梦钟阜,一月榜秦淮。
半世迹方近,三旬心始谐。 -
163.《次韵傅景夏见赠兼简徐季益》 宋·张镃
懒情妨勇志,闇识乖明时。
昔人嗟远矣,有梦那见之。
百计谐余衷,第一证以诗。
合处即券钥,宁问渠为谁。 -
164.《赵魏公竹枝歌》 明·张羽
赵魏公,宋王孙,风流白晳更能文。
丹青自比董北苑,书法兼工王右军。
至元诏书征草泽,召见廷中推第一。
三府趋朝贺得人,万乘临轩赐颜色。 -
165.《七月廿六日赵国兴招饮山堂有诗和韵》 宋·陈文蔚
满地秋阴日欲残,故人相约过松关。
风烟雨后呈姿态,杖屦秋来起废闲。
喜有诗情浓似酒,从渠日历积如山。
清溪况分知人意,为绕山堂绿一湾。 -
166.《答李师载》 宋·李复
早岁贤关初闯首,五色长虹出君手。
孤坐傲兀苦老罴,满场输伏甘居后。
巨榜清晓揭宫墙,名姓喧传天下口。
天子未见已先知,云路风生看驰骤。 -
167.《余行江湖余五十载备知交态唯心史观熏自闻始》 宋·释文珦
小人必树党,势利相因依。
势成乃翕合,势去还暌离。
君子贵独立,中心存不欺。
荣华羞附丽,衰谢罔弃遗。 -
168.《巫山十二峰二十五韵》 宋·袁说友
巫山磊块山林姿,一邱一壑贪成痴。
寸峰拳石瞥眼过,张皇攫觅惟忧迟。
东南佳山多秀丽,就中所欠雄与奇。
饱闻巫山冠巴峡,奇峰十二相参差。