-
1.《泊松江(一作许浑诗,题作夜泊松江渡寄友人)》 唐·杜牧
清露白云明月天,与君齐棹木兰船。
南湖风雨一相失,夜泊横塘心渺然。 -
2.《夜过松江渡寄友人》 唐·许浑
清露白云明月天,与君齐棹木兰船。
南湖风雨一相失,夜泊横塘心渺然。 -
3.《友人亭松》 唐·于武陵
俯仰不能去,如逢旧友同。
曾因春雪散,见在华山中。
何处有明月,访君听远风。
相将归未得,各占石岩东。 -
4.《友人亭松》 唐·于邺
俯仰不能去,如逢旧友同。
曾因春雪散,见在华山中。
何处有明月,访君听远风。
相将归未得,各占石岩东。 -
5.《答友人新栽松》 唐·张碧
石门新长青龙髯,虬身宛转云光黏。
闻君爱我幽崖前,十株五株寒霜天。
越溪老僧头削雪,曾云手植当庭月。 -
6.《答友人新栽松》 唐·张碧
石门新长青龙髯,虬身宛转云光黏。
闻君爱我幽崖前,十株五株寒霜天。
越溪老僧头削雪,曾云手植当庭月。 -
7.《风入松·为友人放琴客赋》 宋·吴文英
春风吴柳几番黄。
欢事小蛮窗。
梅花正结双头梦,被玉龙、吹散幽香。
昨夜灯前歌黛,今朝陌上啼妆。 -
8.《送友人之松江得曙字》 明·姚道衍
潮来沙碛平,月落海门曙。
汀蒲转风叶,堤柳摇烟絮。
江头春可怜,天涯人独去。
有歌送君行,无酒留君住。
雪浪没沙鸥,云帆出江树。
回首读书堆,青山不知处。 -
9.《友松亭代松语》 宋·戴复古
从来岩壑守孤踪,岂料移归宝籞中。
幸在交游一人数,愿勤培植百年功。
朱门纵有三千客,青眼毋忘十八公。
根本既深枝叶茂,相期直上碧霄中。 -
10.《秋日怀松竹旧友》 宋·杨冠卿
松竹隐君子,别来安稳不。
音书迟寄雁,风雨又惊秋。
金井叶黄落,青灯人白头。
客怀难著语,谁共赋牢愁。 -
11.《秋日怀松竹旧友》 宋·杨冠卿
乌免不停轨,蒹葭鬓已苍。
囊空携古锦,赋未奏长杨。
林下松风曲,炉边柏子香。
朝昏作禅供,荣辱已俱忘。 -
12.《寄题松江下砂唐氏竹友》 宋·方回
赵子昂书今第一,竹友二字大逾尺。
结交此君者为谁,松江其家吾未识。
想见仿佛如渭川,千亩比封环乃宅。
根竹可曾掘作鞭,笋出不忍煮为食。