-
1.《松湖和曾文清公韵》 宋·赵蕃
有水可为湖,栽松欲以呼。
不贪鱼鳖数,无取芰荷都。
老杜论能拟,陶翁兴不孤。
风吟与雪钓,曾有画图无。 -
2.《桂松岩以子平星禽二术推人多验戏赠二绝》 宋·陆文圭
异类于人总不干,止闻列宿应郎官。
区区女蝠并危燕,欲与蛟龙一例看。 -
3.《去者日以疏》 两汉·佚名
去者日以疏,来者日以亲。
出郭门直视,但见丘与坟。
古墓犁为田,松柏摧为薪。
白杨多悲风,萧萧愁杀人。
思还故里闾,欲归道无因。 -
4.《谒衡岳庙遂宿岳寺题门楼》 唐·韩愈
五岳祭秩皆三公,四方环镇嵩当中。
火维地荒足妖怪,天假神柄专其雄。
喷云泄雾藏半腹,虽有绝顶谁能穷?
我来正逢秋雨节,阴气晦昧无清风。 -
5.《太仓隆福寺创观音院以诗百韵寄妙观大师且呈》 宋·郏亶
珍重妙观师,书来再三读。
不蒙促归计,乃忧旷笺牍。
疑师未相知,待我尚尘俗。
窃闻构新殿,东畔建廊屋。 -
6.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
7.《金陵九思》 明·邓氏
丁卯,王母归咸京,余母子从。
经浔阳,兼彭泽,自郧、襄入秦岭而之长安。
王母庚午仙矣。
辛未,有先君子之变,夫子频欲以我南,弗能也。 -
8.《卖松翁》 宋·强至
穷山老松干百尺,纵有爱者势难值。
小松耸擢未及丈,何亦冷落守岩石。
由来世眼习繁侈,竞事妖红与烂白。
往往破产聚名卉,未见有一号松癖。 -
9.《东海有大松土人相传三代时物其状伟异诗不能》 宋·张耒
诗翁爱花复爱柳,长歌高吟半酣酒。
自言二物天下奇,爱之不厌形于诗。
嗟予所爱翁未见,我昔东游穷海甸。
波涛四绝大岛中,上有太古不死之长松。 -
10.《辰十月八日同希周扫松灵石晚步松下怆然有怀》 宋·谢直
老树谁所栽,及兹上交盖。
峥嵘仰巨樟,秀发怜稚桧。
悠然搅心思,慨我百年外。
我怀引以长,天色惨欲晦。
投休闻夕钟,拥衾不成醉。