-
201.《游泾川水西寺蕳叶八宣慰刘七都事章卞二元师》 明·宋濂
水陆行兼旬,招摇月如醉。
筋弛遂莫支,神痴但思睡。
若非游名山,曷以豁幽闭。
泾川名汉县,宝胜标唐寺。 -
202.《高其佩指头画虎》 清·乾隆
铁岭老人阎李流,画不用笔用指头,纵横挥洒饶奇趣,晚年手法弥警遒。
为吾染指画苍虎,气横幽壑寒飕飕,落墨伊始鸦雀避,着色欲罢豺狼愁。 -
203.《讽虞嫔诗》 宋·柳开
惟尧则天舜弗复,诞妃罔极恩亭肓。
遏密无闻血盈目,南巡胡为泪染竹。
父轻夫重当何淑,沅湘岸筠烟莓覆。
凝纹叠斑殷郁郁,猿缘鼯号钩辀宿。 -
204.《惜奴娇·山染青螺缥渺》 宋·巫山神女
山染青螺缥渺,人间难陟。
有珍珠光照,昼夜无休息。
仙景无极。
欲言时。 -
205.《沁园春 舟中九日次韵》 元·吴存
万里南还,临江一笑,吾道沧洲。
算生来骨相,不堪蝉冕,带来分定,只合羊裘。
薄酒胜茶,晚餐当肉,六印何如二顷谋。
人间事,看蜃楼城郭,蚁穴公侯。 -
206.《哭钝初》 近代·陈去病
柳残花谢宛三秋,雨阁云低风撼楼。
中酒恹恹人愈病,思君故故日增愁。
豺狼当道生何益,洛蜀纷争死岂休。
只恐中朝元气尽,极天烽火掩神州。 -
207.《楚南伟观楼》 宋·陈岘
平生足迹穷遐陬,一麾更守湖湘州。
西接悬崖五溪曲,南望渺极苍梧愁。
天涯牢落孰慰意,千嶂倒影三江流。
千里脉络兹要会,意趣端与江山投。 -
208.《补史十忠诗·淮东制置使知杨州李公庭芝》 宋·刘壎
淮海接风尘,胡乃似铁壁。
卧护有天人,十载藉福力。
重来人未老,愁绝事如昔。
苦战孤城危,痛哭天柱拆。 -
209.《淳佑七年丁未十一月朔蔡久轩自江东提刑归抵》 宋·留梦炎
天地蕃庶草,美恶极莸薰。
古来谁览察,离骚清楚氛。
著作大雅姿,书传挟香芸。
蠹简不烦碎,豕牙贵能豶。 -
210.《寄丁学士》 宋·释简长
想极南溟外,江轩草树秋。
浮生如寄梦,几夕是离愁。
仙馆间明月,星车背远流。
祇应西掖吏,时复望沧洲。 -
211.《中秋联句》 宋·吴浚
棘闱受得树凉多,耿耿孤灯奈夜何。
后夜中秋可无月,雨工先为洗银何。
中秋此去日无多,笑问青天雨若何。
旧日仙槎应好在,西风吹送上天河。 -
212.《赠云上人》 宋·员兴宗
君不见昔日中岩印无发,声名宇县何煌煌。
层冰莹骨语秀静,松风入齿诗清狂。
有时健笔赋岩石,天地万象随低昂。
儒流稽首颂舌相,徃徃谓带花木香。 -
213.《夜雨叹》 明·顾璘
朔风吹雨西北来,南山昼晦夜不开。
寒声悲凄杂霰落,暮色黯惨兼云回。
仰窥箕斗不辨影,俯眺八极弥黄埃。
群鸡啁啾登树语,城角断续余音哀。 -
214.《秋暮书怀》 明·黄淮
极目关山几夕阳,况逢秋暮转凄凉。
愁思竹叶浮鹦鹉,寒觅芦花当鹔鹴。
报主志存龟左顾,思亲心逐雁南翔。
折筵拟卜余生事,欲诉灵氛已断肠。 -
215.《靳庄行》 明·吕坤
长清六月才禾黍,大家小家愁无雨。
草根挑尽木如冬,又见探雏啖野鼠。
沙中稚子哭欲绝,阿爷卧路不能语。
三年长饿一息在,那复余情念儿女。 -
216.《周伯宁春晴江岫图为吕仲善题》 明·苏伯衡
尚书襟怀绝潇洒,挥毫往往凌董马。
平生一笔颇自珍,数尺新图为君写。
齐山遥接吴山青,碧波万顷孤帆征。
东风绿遍汀洲草,总是歧亭离别情。 -
217.《题高氏挹翠楼》 明·唐之淳
疏楼压渚玻璃光,玉沙粼粼生象床。
回唐杂华结春雾,江女濯锦胭脂香。
东风夜入蒲芽紫,暖绿摇空一千里。
倚极青阑泛滟明,并刀剪得银河水。
水穷云阙露微岚,远碧斜飞十二帘。
日晚愁吹箫底月,小龙行雨过江南。 -
218.《长门怨》 明·邹亮
宠极爱怜初,憎生妒忌余。
隔花闻凤吹,卷幔望鸾舆。
夜月闲金屋,秋尘暗绮疏。
悲愁谁解赋,惟有马相如。 -
219.《嘉熙己亥大旱荒庚子夏麦熟》 宋·戴复古
饿喙偏生事,空言不疗饥。
谁知岁丰歉,实系国安危。
世变到极处,人心无藉时。
客来谈盗贼,相对各愁眉。 -
220.《送李徽州赴湖北漕》 宋·范成大
徂徕千丈松,阅世耸绝壁。
高标上霄汉,峻节贯金石。
惟有孤生竹,亭亭附微植。
月夜借清景,春朝分秀色。