-
121.《洪崖图行》 宋·洪咨夔
修髯危肩老仙人,布袍革带乌靴巾。
胸中不着半点尘,天地万象肧腪春。
扇者橘,书者栗,瓢者术,韁而掣者葛, -
122.《度剑有日高永康以诗送行次韵》 宋·洪咨夔
紫岩护川陕,号令贼胆寒。
客有屏山刘,万甲胸中蟠。
石湖牧参井,遨头黄金鞍。
亦有山阴陆,春风迸诗肝。 -
123.《琵琶行》 宋·白玉蟾
长江浩浩送千古,江流不断鱼龙舞。
芦花荻花愁暮云,天风吹我客湓浦。
移舟回首思故人,凄然一登琵琶亭。
琵琶亭上秦天远,琵琶亭下楚江横。 -
124.《春晚行乐四首》 宋·白玉蟾
今夜遥知春欲归,望春不极立多时。
草迷野渡东西岸,月挂寒松上下枝。 -
125.《却东西门行》 南北朝·沈约
驱马城西阿。
遥眺想京阙。
望极烟原尽。
地远山河没。 -
126.《大行太皇太后挽词二首》 宋·苏辙
内治隆三世,尊临极九年。
神孙克负荷,大业付安全。
有道华夷靖,无心怨恶悛。
和熹盛东汉,从此不称贤。 -
127.《行夫寄黄山榧子有诗因同来韵》 宋·刘子翚
老坡文中哮阚声,凛凛常如对英峙。
琅然讽咏兴凌云,瞠若追攀颡流泚。
玉山妙唱久寂寥,可与言计有之子。
裁笺远饷风露新,坐我千尺黄山底。 -
128.《煌煌京洛行》 明·刘基
齐讴且辍唱,吴趋亦停声。
请君倾耳听,听我歌洛京。
京洛何煌煌,卜宅自周王。
五服画九州,兹惟土中央。 -
129.《秦女休行》 明·刘基
秦家女儿美且都,齿如编贝唇如朱。
有生不幸遭乱世,弱肉强食官无诛。
兄朝出门暮不返,家人怅望空倚闾。
女休闻之肝胆裂,奋臂不惜千金躯。 -
130.《墙上难为趋行》 明·刘基
弱水不可以航,石林不可以车。
人生贵守分,墙上难为趋。
茫茫八极内,挟径交通衢。
纷纷皆辙迹,扰扰论锱铢。 -
131.《春风行》 明·杨基
春风吹花快如剪,柳条婆娑颜色浅。
四更急雨作轻寒,零落余香上苔藓。
街泥污人不出户,强以一樽聊自遣。
西家酒熟复苦贵,收拾春衣倩人典。 -
132.《送宁极还山》 宋·韩维
晨冰结车辙,朔野风正厉。
君行良亦勤,正与苦寒值。
超然出门去,曾不顾我议。
譬如云飞鸿,势不受维挚。 -
133.《陪宁极游南溪夜还山墅》 宋·韩维
南溪晚酌罢,归路笑言同。
家在碧山下,人行清露中。
鹊飞斜映月,虫响暗移丛。
下马儿童喜,谁知为德公。 -
134.《陪宁极回马上作》 宋·韩维
我有龙阳约,垂驾辄复停。
念与高士期,不宜后其行。
春风三月尾,涧谷花草明。
寻花踏幽草,南出山脚青。 -
135.《续百忧集行》 宋·吴则礼
少陵昨者百忧集,但言儿啼四壁空。
羁臣即今百忧集,永痛母氏崩心胸。
畴昔罪臣投荆州,板舆惴惴那得留。
老人端已怕劳事,况乃离别酸鼻头。 -
136.《舟行六言》 宋·陈造
风头正帆影驶,雨脚转天容开。
黄云覆野未极,青山趁人欲回。 -
137.《风雁行》 宋·李弥逊
闽山苍苍江水长,鸿雁北去随春阳。
天寒野暗烟树湿,雨急风高惊断行。
前飞一雁鸣且顾,后飞一雁悲独翔。
伤心极目暮云碧,兄弟南北俱相望。 -
138.《靖康迎驾行》 宋·邓肃
女真作意厌人肝,挥鞭直视无长安。
南渡黄河如履地,东有太行不能山。
帝城周遭八十里,二十万兵气裂眦。
旌旗城上乱云烟,腰间宝剑凝秋水。 -
139.《聚星行》 宋·邓肃
昴星下天扶汉德,长庚乃向开元谪。
光芒相照数百年,一尊不得闻风月。
何如今日出城闉,高堂共享无边春。
风流皆在烟霞表,不数当年荀与陈。
江湖我今方卷舌,君等上天环北极。
箕斗虚名不必多,要斥旄头作顽石。 -
140.《升天行》 宋·曹勋
上智保冲淡,练气固形质。
精神藏杳冥,独照出寂默。
三气俱混同,求死不复得。
其次崇真功,立言与立德。