-
161.《铁笛行赠丁云屋》 宋·黎廷瑞
斗牛之墟有伏龙,宝气夜起天为虹。
雷公往矣不再逢,潭底高卧吟秋风。
忽羞珠宫薄且阙,返形化作红炉雪。
背负七星雷吐舌,五色石堕天惊裂。 -
162.《忠烈侯酷好山水作葬书以行於世元翁其族子传》 宋·黎廷瑞
英英太极翁,器明吴楚甲。
驰辂使沙漠,杖钺帅巴峡。
南瞻岭表缩,东睨溟涨狭。
林居念环辙,简脱卑藏筴。 -
163.《赵南康可斋築屋武康孟保园池乔木极有思致东》 宋·董嗣杲
东游英溪英,妙寄寒苦诗。
里社今有井,谁构亭覆之。
想彼异代贤,孤标夺葳蕤。
可斋出帝胄,结庐探幽奇。 -
164.《通守赵侯改倅会稽以诗饯行》 宋·王炎
我来席未温,君去袂难掺。
所吉相知新,所恨相见晚。
吏能极缜密,风度乃萧散。
同僚有斯人,可近不可违。 -
165.《踏云行 赠丫髻姚玄玉》 元·马钰
丫髻之中,明藏两吉。
师名顶戴休更易。
钟离昔日亦如斯,姚公仿效宁无益。
性烛修完,命灯挑剔。
灵光朗照知无极。
迎仙客唱踏云行,瑶台 -
166.《久旱雨后行园》 明·袁凯
旱云不可沮,丘园生意穷。
旨蓄已无遗,何以御吾冬。
昊天无终极,玄化沛神功。
密云兴四郊,飞雨蔽遥空。 -
167.《剥啄行》 当代·钱钟书
到门剥啄过客谁,遽集於此何从来。
具陈薄海苦锋镝,大力者为苍生哀。
旧邦更始得新命,如龙虎起风云随。
因馀梁益独隅负,恃天险敢天心违。 -
168.《夜行偶成》 宋·陈藻
脚踏横塘外氏村,忽瞻北极动归魂。
贫姑生理凋零尽,八十无儿住此门。 -
169.《有将独鹤行都市道上者左右奔迫野态憔悴因成》 宋·宋庠
明心本霄汉,此路极喧埃。
何意鸣皋罢,翻同舞市来。
波鱼忧辙涸,海鸟避风灾。
寄语昂昂质,非君羽独摧。 -
170.《王君行丈挽诗》 宋·项安世
乐叟干将剑,锋铓凛不收。
之人独和厚,与世极沉浮。
淑气长三月,高怀自九秋。
洞门元不锁,依旧少从游。 -
171.《早行》 宋·张嵲
平湖望不极,天垂作周遭。
今朝春风暴,涟漪生微涛。
高杨明远村,黄花点青皋。
可验去人远,乌鸢低作巢。
老年无戏事,即此当游遨。
浮舟不知远,但觉白日高。
烟中何处寺,孤塔冠山椒。 -
172.《行建溪上是晚同宿小桥感怀书事》 宋·张嵲
上庸乱石满微水,建平孤屿横中流。
惊涛穹隆旋云绕,经过亲见客沉舟。
建溪物色两相似,使我恻貯悲西州。
闽中穷腊春欲动,陈荄已见新萌抽。 -
173.《以道学谕凤口有感诗写物记事备极词情不容继》 宋·张镃
人间盛衰理甚明,势去有如汤沃冰。
听言一事足叹惋,恐君亦复伤中情。
行都赫奕名王第,列屋珠玑多秀慧。
主翁五十二本兵,宠冠诸家当盛世。 -
174.《长江行》 明·李东阳
大江西来是何年,奔流直下岷山巅。
长风一万里,吹破鸿蒙天。
天开地辟万物茁,五岳四渎皆森然。
帝遣长江作南渎,直与天地相周旋。 -
175.《胡人走马行》 宋·孔武仲
天街极目如平水,胡人走马天街裹。
南宫宴罢晚色深,宿雨初乾尘不起。
胡巾满插汉京花,胡鞍一簇浓如霞。
千蹄撇过在顷刻,闪电飞星不留迹。 -
176.《王才谅自行朝归以进士题名示予怆然有感》 宋·晁公溯
先朝赐第白玉京,五世不出长安城。
每闻三岁射策罢,诸生盛服趋天庭。
禁门漏尽开九重,阙角仿佛晨光红。
衣冠是日集殿下,金支翠旗色相射。 -
177.《太极诗上范天碧侍郎》 宋·陈普
涵涵六合八肱裹,类聚化生何可纪。
固然两人阴与阳,大要一个不得已。
所从无声亦无臭,所出如彼复如此。
成象效法森目前,大自三才小一虮。 -
178.《上南行十二首》 宋·方回
历险极可畏,升高宜少休。
岭水东西分,终亦归同流。
臧获相尔汝,借灶燃枯槱。
五里一酌酒,聊以娱兹游。 -
179.《上南行十二首》 宋·方回
溪北曰富登,溪南曰富代。
其西曰泽富,富固人所爱。
民贫今已极,名实殊不对。
此村名杏村,杏花果安在。 -
180.《丁戊行》 宋·方回
丁日释奠集儒士,戊日赛社驩农民。
四海干戈万事革,独此仿佛殷周因。
古礼仅存吏治落,农极憔悴儒尤贫。
章甫行市笑骂众,夫须服田科敛频。