-
1.《送曹士弘四明丈亭巡检并呈前尚书翰林学士王》 宋·方回
之子博古今,妙年着儒冠。
顾肯易戎服,屑为游徼官。
未喜弓力武,尚爱虀盐酸。
紫面颊骨耸,赤心胆气完。 -
2.《跋林学士宋聊帖》 宋·五迈
朝为一旅人,暮推拾九官。
趾高气且浮,反面视孤寒。
昔闻韩魏公,义风塞人寰。
赤舄坐书锦,有客排其关。 -
3.《哭子十首(翰林学士时作)》 唐·元稹
维鹈受刺因吾过,得马生灾念尔冤。
独在中庭倚闲树,乱蝉嘶噪欲黄昏。
才能辨别东西位,未解分明管带身。
自食自眠犹未得,九重泉路托何人。 -
4.《送林学正爱梅二首》 宋·方回
平生自号爱梅人,家住江南野水滨。
屋角暂辞千树雪,马头犹带一枝春。
馨香事业终须在,酸苦工夫盍少伸。
莫学君家旧处士,西湖空老太平身。 -
5.《送林学正爱梅二首》 宋·方回
早与梅花歃血盟,岁寒同社保幽贞。
八诗共识林和靖,一赋谁知宋广平。
邂逅老夫传此本,殷勤今日送君行。
开元宰相和羹事,铁石心肠待晚成。 -
6.《松斋自题(时为翰林学士)》 唐·白居易
非老亦非少,年过三纪馀。
非贱亦非贵,朝登一命初。
才小分易足,心宽体长舒。
充肠皆美食,容膝即安居。 -
7.《自题写真(时为翰林学士)》 唐·白居易
我貌不自识,李放写我真。
静观神与骨,合是山中人。
蒲柳质易朽,麋鹿心难驯。
何事赤墀上,五年为侍臣。
况多刚狷性,难与世同尘。
不惟非贵相,但恐生祸因。
宜当早罢去,收取云泉身。 -
8.《赠翰林学士宋公白》 宋·苏易简
天子昔取士,先俾分媸妍。
济济俊兼秀,师师麟与鸾。
小子最承知,同辈寻改观。
甲第叨荐名,高飞便凌烟。
遂使拜扆坐,果得超神仙。
迄今才七岁,相接乘华轩。 -
9.《翰林学士何公挽词》 宋·范成大
盛际群多士,诸儒逊一贤。
名场魁淡墨,官簿到花砖。
地近行知政,天高不假年。
书生稽古力,何必尽台躔。 -
10.《挽林学录五言二首》 宋·刘克庄
节麾三世显,萤雪一生贫。
愈积家馀庆,咸称里善人。
幼常推李泌,老忽哭卢纶。
圣恶无从涕,那堪是外亲。 -
11.《挽林学录五言二首》 宋·刘克庄
昔报尊公讣,奔丧万里程。
生居诸子下,身代二兄行。
负骨叹纯孝,分财见不争。
九原面先舅,应问白头甥。 -
12.《晦日宴高文学林亭》 唐·张锡
雪尽铜驼路,花照石崇家。
年光开柳色,池影泛云华。
赏洽情方远,春归景未赊。
欲知多暇日,尊酒渍澄霞。 -
13.《翰林读书言怀呈集贤诸学士》 唐·李白
晨趋紫禁中,夕待金门诏。
观书散遗帙,探古穷至妙。
片言苟会心,掩卷忽而笑。
青蝇易相点,白雪难同调。 -
14.《寄柏学士林居》 唐·杜甫
自胡之反持干戈,天下学士亦奔波。
叹彼幽栖载典籍,萧然暴露依山阿。
青山万里静散地,白雨一洗空垂萝。 -
15.《赠翰林张四学士》 唐·杜甫
翰林逼华盖,鲸力破沧溟。
天上张公子,宫中汉客星。
赋诗拾翠殿,佐酒望云亭。
紫诰仍兼绾,黄麻似六经。 -
16.《元日喜闻大礼寄上翰林四学士中书六舍人二十韵》 唐·窦牟
有事郊坛毕,无私日月临。
岁华春更早,天瑞雪犹深。
玉辇回时令,金门降德音。
翰飞鸳别侣,丛植桂为林。 -
17.《送翰林张学士岭南勒圣碑》 唐·司空曙
汉恩天外洽,周颂日边称。
文独司空羡,书兼太尉能。
出关逢北雁,度岭逐南鹏。
使者翰林客,馀春归灞陵。 -
18.《赴江陵途中寄赠王二十补阙李十一拾遗…员外翰林三学士》 唐·韩愈
孤臣昔放逐,血泣追愆尤。
汗漫不省识,恍如乘桴浮。
或自疑上疏,上疏岂其由。
是年京师旱,田亩少所收。 -
19.《翰林白二十二学士见寄诗一百篇,因以答贶》 唐·刘禹锡
吟君遗我百篇诗,使我独坐形神驰。
玉琴清夜人不语,琪树春朝风正吹。
郢人斤斫无痕迹,仙人衣裳弃刀尺。
世人方内欲相寻,行尽四维无处觅。 -
20.《逢王十二学士入翰林,因以诗赠》 唐·刘禹锡
厩马翩翩禁外逢,星槎上汉杳难从。
定知欲报淮南诏,促召王褒入九重。