-
121.《行香子(雪后闲眺)》 宋·汪莘
策杖溪边。
倚杖峰前。
望琼林、玉树森然。
谁家残雪,何处孤烟。
向一溪桥,一茅店,一渔船。
别般天地,新样山川。
唤家僮、访鹤寻猿。
山深寺远,云冷钟残。
喜竹间灯,梅间屋,石间泉。 -
122.《贺新郎(赋西峰)》 宋·葛长庚
风送寒蟾影。
望银河、一轮皎洁,宛如金饼。
料得故人千里共,使我寸心耿耿。
浑无奈、天长夜永。 -
123.《沁园春》 宋·夏元鼎
敢隐默,不敢戏传,始以小词,庸谢雅意
天下江山,无如甘露,多景楼前。
有谪仙公子,依山傍水,结茅筑圃,花竹森然。
四季风光,一生乐事,真个壶中别有天。 -
124.《乐语》 宋·王义山
◎寿崇节致语隆兴府
万年介寿,星辰拱文母之尊;四海蒙恩,雨露宠周臣之宴。
颂声交作,协气横流。
与天同心,为民立命。 -
125.《黄鹤引》 宋·方资
予生浙东,世业农。
总角失所天,稍从里闬儒者游。
年十八,婺以充贡。
凡八至礼部,始得一青衫。 -
126.《黄鹤引》 宋·方资
予生浙东,世业农。
总角失所天,稍从里闬儒者游。
年十八,婺以充贡。
凡八至礼部,始得一青衫。 -
127.《水龙吟(为陈坂种玉庄作·题据花庵词选补)》 宋·马子严
买庄为贮梅花,玉妃一万森庭户。
古来词客,比方不类,可怜毫褚。
谁扫尘凡,独超物表,神仙中取。
是昆丘标致,射山风骨,除此外、吾谁与。 -
128.《水龙吟(为陈坂种玉庄作·题据花庵词选补)》 宋·马子严
买庄为贮梅花,玉妃一万森庭户。
古来词客,比方不类,可怜毫褚。
谁扫尘凡,独超物表,神仙中取。
是昆丘标致,射山风骨,除此外、吾谁与。 -
129.《贺新郎(及第作)》 宋·姚勉
尝不喜旧词所谓‘宴罢琼林,醉游花市,此时方显男儿志。
’以为男儿之志,岂止在醉游花市而已哉,此说殊未然也,必志於致君泽民而後可,尝欲作数语易之而未暇。
癸丑叨忝误恩,方圆前话,以为他日魁天下者之劝,非敢自炫也。
夫以天子之所亲擢,苍生之所属望,当如之何而後可以无负之哉。 -
130.《木兰花慢(寿周耐轩府尹)》 宋·邓剡
步凉飔绿野,□钟鼓、□园林。
有骑竹更生,扶藜未老,歌舞棠阴。
金鞭半横玉带,爆神人、风度五云深。
大耐自应鹤骨,活人总是天心。 -
131.《浣溪沙·题丁兵备丈画马》 清·王鹏运
苜蓿阑干满上林,西风残秣独沉吟。
遗台何处是黄金?
空阔已无千里志,驰驱枉抱百年心。
夕阳山影自萧森。 -
132.《满江红·咏竹》 明·陆容
不种闲花,池亭畔、几竿修竹。
相映带、一泓流水,森寒洁绿。
风动仙人鸣佩遂,雨余净女添膏沐。
未成林,难望凤来栖,聊医俗。 -
133.《送监丞家同年守简池三十韵》 宋·洪咨夔
去年为君来,明廷峙鸾鹄。
今年为亲归,蚕市苦思蜀。
扶舆出修门,万里宛在目。
大江六月寒,风饱帆数幅。 -
134.《秋兴八首·其一》 唐·杜甫
玉露凋伤枫树林,巫山巫峡气萧森。
江间波浪兼天涌,塞上风云接地阴。
丛菊两开他日泪,孤舟一系故园心。
寒衣处处催刀尺,白帝城高急暮砧。 -
135.《永州韦使君新堂记》 唐·柳宗元
将为穹谷嵁岩渊池于郊邑之中,则必辇山石,沟涧壑,陵绝险阻,疲极人力,乃可以有为也。
然而求天作地生之状,咸无得焉。
逸其人,因其地,全其天,昔之所难,今于是乎在。
永州实惟九疑之麓。 -
136.《芙蓉女儿诔》 清·曹雪芹
维太平不易之元,蓉桂竞芳之月,无可奈何之日,怡红院浊玉,谨以群花之蕊,冰鲛之縠,沁芳之泉,枫露之茗,四者虽微,聊以达诚申信,乃致祭于白帝宫中抚司秋艳芙蓉女儿之前曰:窃思女儿自临浊世,迄今凡十有(通“又)”六载。
其先之乡籍姓氏,湮沦而莫能考者久矣。
而玉得于衾枕栉沐之间,栖息宴游之夕,亲昵狎亵,相与共处者,仅五年八月有奇。
忆女儿曩生之昔,其为质则金玉不足喻其贵,其为性则冰雪不足喻其洁,其为神则星日不足喻其精,其为貌则花月不足喻其色。 -
137.《枯树赋》 南北朝·庾信
殷仲文风流儒雅,海内知名。
世异时移,出为东阳太守。
常忽忽不乐,顾庭槐而叹曰:“此树婆娑,生意尽矣!”。
至如白鹿贞松,青牛文梓。 -
138.《钟山赓吴沉韵》 明·朱元璋
嵯峨倚空碧,环山皆拱伏。
遥岑如剑戟,迩洞非茅屋。
青松秀紫崖,白石生玄谷。
岩畔毓灵芝,峰顶森神木。 -
139.《和章岷從事斗茶歌》 宋·范仲淹
年年春自东南来,建溪先暖冰微开。
溪边奇茗冠天下,武夷仙人從古栽。
新雷昨夜发何处,家家嬉笑穿云去。
露牙错落一番荣,缀玉含珠散嘉树。 -
140.《金陵秋兴八首次草堂韵己亥七月初一作 之一》 清·钱谦益
龙虎新军旧羽林,八公草木气森森。
楼船荡日三江涌,石马嘶风九域阴。
扫穴金陵还地肺,埋胡紫塞慰天心。
长干女唱平辽曲,万户秋声息捣砧。