-
41.《秋光》 宋·释文珦
昔人苦悲秋,我独爱秋色。
无云天万里,远峤出寒碧。
枫林叶如丹,溪水清见石。
饱雨豆荚肥,经霜栗包拆。 -
42.《林园秋夜作》 唐·李嶷
林卧避残暑,白云长在天。
赏心既如此,对酒非徒然。
月色遍秋露,竹声兼夜泉。
凉风怀袖里,兹意与谁传。 -
43.《秋霖中过尹纵之仙游山居》 唐·白居易
惨惨八月暮,连连三日霖。
邑居尚愁寂,况乃在山林。
林下有志士,苦学惜光阴。
岁晚千万虑,并入方寸心。
岩鸟共旅宿,草虫伴愁吟。
秋天床席冷,夜雨灯火深。
怜君寂寞意,携酒一相寻。 -
44.《秋宿鹤林寺》 唐·崔涂
步步入林中,山穷意未穷。
偏逢僧话久,转与鹤栖同。
烛焰风销尽,兰条露湿空。
又须从此别,江上正秋鸿。 -
45.《括意难忘》 宋·林正大
蜀道登天。
望峨眉横绝,石栈相连。
西来当鸟道,逆浪俯回川。
狷与鹤,莫攀缘。 -
46.《游沃洲山》 宋·陈东之
我本名山人,屡作名山兴。
天台一住三十年,尽日扪萝陟云磴。
上揽四万八千太之高秋,参差明河两肩并。
下瞰三百六十度之朝暾,灭没飞烟八荒净。 -
47.《仓後酒正厅昔唐林夫谪官所作十一月己卯余纳》 宋·黄庭坚
攀槛朱云头未白,不知流落向何州。
空余前日学书地,小阁红蕖取意秋。 -
48.《寒林石屏》 宋·王令
虢山之远数千里,虢石之重难将持。
舟车虢来每苦重,釜盎尚弃不肯携。
苟非世尚且奇怪,孰肯甚远载以来。
何况虢人自珍秘,得一不换千琼瑰。 -
49.《道士周玄初鹤林行》 明·刘基
鹤林道士轩辕徒,以飙为轮雷为舆。
开山养鹤作骐骥,上下二仪周六虚。
雏成洗髓扶桑窟,缟练羽毛曈铁骨。
声飘碧落玉清扬,影拂太微云灭没。 -
50.《王监簿陶山祷雨志喜》 宋·林景熙
城居苦热念林丘,偶向殊庭送羽流。
双袖携云禹穴晓,一瓢分雨舜田秋。
溪声冉冉来松壑,秋意萧萧满竹栖。
我与蝇蚊争书夜,梦中犹及赴清游。 -
51.《秋怀五首》 唐·鲍溶
促促生有涯,营营意无限。
无限意未申,有涯生已晚。
恩荣不可恃,天道归寸管。
老如影随人,时若车下坂。 -
52.《予久客思归以秋光都似宦情薄山色不如归意浓》 宋·仇远
威凤巢深林,神龙潜巨壑。
泥涂困蝼蚁,城市防弹{矢敫}。
小草不自贵,已铸出山错。
岂知甘苦淡,有味俱不恶。 -
53.《次韵鲜于伯几秋怀长句》 宋·方回
逾燕涉漠将十霜,西风满眼榆林黄。
时逢北客话围场,鞍马意气犹扬扬。
骆驼红乳蒲萄酒,袒割一醉千百觞。
君今病店卧南方,掉头不顾尚书郎。
紫阳山人饿欲死,江湖一壑秋田伤。
哀歌相和意惨怆,夜视宇宙何茫茫。 -
54.《和梁饰甫通判招饮林子长溪堂韵》 宋·袁说友
多病苦长夏,炎歊盛朱明。
得秋如故人,一见意已清。
夜来风袭月,桂柳窥栏楹。
颇忆横塘溪,百计无余营。 -
55.《课小竖鉏斫舍北果林,枝蔓荒秽,净讫移床三首》 唐·杜甫
病枕依茅栋,荒鉏净果林。
背堂资僻远,在野兴清深。
山雉防求敌,江猿应独吟。
泄云高不去,隐几亦无心。 -
56.《金粟冢中秋日燕集》 明·顾德辉
绰山古佳城,左股接昆丘。
水作青龙来,九派盘遭周。
道人金粟冢,在彼山之幽。
团团青桂树,枝叶相蜷樛。 -
57.《次韵和不疑假书邻几知方酣寝为诗通意》 宋·司马光
江翁顺天和,心迹两夷简。
虽如边韶寝,且异宰予懒。
平居无进间,经史自课限。
高歌慕翰林,鸣琴写中散。 -
58.《又九月十四日登秋风阁以余霞散成绮澄江静如》 宋·李廌
缪蹈江海迹,吾生靡怀居。
役车窘阴雨,蒸腐败衣袽。
晨昏雷声中,我怀何时舒。
秋阳出顽云,杲杲照我裾。 -
59.《感秋》 宋·汪莘
秋水无尘浸碧虚,风前一叶故飞飞。
潇湘帝子何时降,立尽斜阳未肯归。
闲佩仙瓢到柳汀,柳边一点酒旗星。
斜阳欲落无人惜,空有烟林作画屏。 -
60.《水调歌头(秋日登浮远堂作)》 宋·丘崈
一叶下林表,秋色满蘅皋。
江风吹雨初过,天宇一何高。
蜡屐径来堂上,倚杖_然长啸,万里看云涛。
逸兴浩无际,安得驾灵鳌。