-
81.《次韵朱塘三首》 宋·许月卿
杏坛黄叶满霖林,何幸朱塘兀古枌。
试上月台因问月,知涵云谷几多云。
梦游当日成何事,嗜学于今喜旧闻。
我意得游春水满,重来秋意见涯垠。 -
82.《晓意》 宋·林景熙
僧钟觉曙鸟,纷飞弄林光。
宿云渐离石,我起开秋房。
南山忽入几,相对各老苍。
我老几何年,山曾见鸿荒。
流泉送日月,危石支兴亡。
问山山无言,啼猿起前冈。 -
83.《纳凉》 宋·陈宓
伫立金明候,清宵意豁然。
暑风犹袭燕,秋意已通蝉。
竹径不知夏,洼尊别有天。
吾曹能办此,不愧晋林贤。 -
84.《前十三章未见营创之意因成古风》 宋·郭印
纷纷世间法,失得随所寓。
有心不吾来,无以不吾拒。
敝帚贵千金,穷阎封万户。
或理先默定,畴能测其故。 -
85.《示宝头陀之径山打钟》 宋·释绍昙
劳生梦寐分途辙,深省一声何处发。
客系枫林半夜舟,僧敲烟寺黄昏月。
争似凌霄峰顶头,怒鲸吼彻千林秋。
饱噇眠汉不知晓,有眼如盲还听否。
我侬会得无闻性,说与头陀终不信。
不信试归撞击看,风递落花山意寒。 -
86.《寄慈林交讲师》 宋·舒岳祥
有意西林寻小隐,无田东瀼可隣家。
闻师投谒不入巷,知我无人能点茶。
山色一豀连雨色,雪花十里糁松花。
秋声正与公相似,相对忘言定不差。 -
87.《和林子长韵》 宋·袁说友
横塘老居士,官意云蹉跎。
归田百顷溪,一目真恒河。
春来几栉沐,昧者时工呵。
惟公独未然,计拙乐且多。 -
88.《秋景诣琅琊精舍》 唐·韦应物
屡访尘外迹,未穷幽赏情。
高秋天景远,始见山水清。
上陟岩殿憩,暮看云壑平。
苍茫寒色起,迢递晚钟鸣。
意有清夜恋,身为符守婴。
悟言缁衣子,萧洒中林行。 -
89.《暇日小园散病,将种秋菜,督勒耕牛,兼书触目》 唐·杜甫
不爱入州府,畏人嫌我真。
及乎归茅宇,旁舍未曾嗔。
老病忌拘束,应接丧精神。
江村意自放,林木心所欣。 -
90.《田家秋日送友》 唐·于良史
苍茫日初宴,遥野云初收。
残雨北山里,夕阳东渡头。
舟依渔溓合,水入田家流。
何意君迷驾,山林应有秋。 -
91.《风流子(大石秋怨·秋景)》 宋·周邦彦
枫林凋晚叶,关河迥,楚客惨将归。
望一川暝霭,雁声哀怨,半规凉月,人影参差。
酒醒后,泪花销凤蜡,风幕卷金泥。
砧杵韵高,唤回残梦,绮罗香减,牵起余悲。 -
92.《风流子(大石秋怨·秋景)》 宋·周邦彦
枫林凋晚叶,关河迥,楚客惨将归。
望一川暝霭,雁声哀怨,半规凉月,人影参差。
酒醒后,泪花销凤蜡,风幕卷金泥。
砧杵韵高,唤回残梦,绮罗香减,牵起余悲。 -
93.《水调歌头》 宋·向子諲
公幕府间。
从游者,洪驹父、徐师川、苏伯固父子、李商老兄弟。
是夕登临,赋咏乐甚。
俯仰三十九年,所存者,余与彦章耳。 -
94.《沁园春(和广文叔有季秋既望之约不及赴)》 宋·李曾伯
目断长空,手拍危栏,高兴酒浓。
拟招呼短艇,追陪飞盖,一餐湘菊,共赋芙蓉。
雁字沈秋,鸦林噪晚,几阵萧萧雨更风。
空凝伫,不如一鹤,随意西东。 -
95.《秋日》 宋·曾巩
阴气先赢纵秋热,时节有几相与夺。
情知赫日不可久,须听西风生木末。
浮云满天明复暗,天意自然如惨怛。
园林秀色已渐失,次第岂能无叶脱。 -
96.《秋怀》 宋·张嵲
前山跻暮气,虚檐纳轻阴。
沉疴稍轻体,徐步望遥岑。
泬寥天宇净,斐亹秋云深。
原野旷萧条,岗阜何崎嶔。 -
97.《月夜怀要叔刚》 宋·梁该
凉生秋雨霁,华月上疏林。
因听落叶响,稍知秋意深。
芳岁倏已徂,白发鬓边侵。
故人渺何许,日夜怀微音。
无由亲兰藻,何以慰冲襟。
云中徒矫首,露下空长吟。 -
98.《秋夜》 明·薛蕙
西园秋渐好,晚眺倚山扉。
鹤语风生竹,萤飞月满衣。
乍怜幽意惬,翻恨赏心违。
延伫空林下,中宵独未归。 -
99.《秋来益觉顽健时一出游意中甚适杂赋五字》 宋·陆游
轻装两衣笈,假寝一胡床。
唤渡江楼下,逢僧县驿傍。
横林生夕霭,孤蝶弄秋光。
老惯人间事,无诗寄断肠。 -
100.《秋阴出游》 宋·陆游
遮日云生忽复收,黄鸦鸣唤伴林鸠。
也知雨意逢秋作,未害山翁竟日游。
陌上驿亭双只堠,烟中渔钓两三舟。
归迟不是寻诗料,秣蹇民家偶小留。