-
1.《八哀诗·赠司空王公思礼》 唐·杜甫
司空出东夷,童稚刷劲翮。
追随燕蓟儿,颖锐物不隔。
服事哥舒翰,意无流沙碛。
未甚拔行间,犬戎大充斥。 -
2.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
3.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
4.《劝孝》 宋·赵与泌
三复蓼莪思二亲,亲恩天地无比伦。
生我鞠我长育我,出入腹我何艰辛。
为人这子欲报德,吴天于我心罔极。
顺承犹恐莫酬恩,况敢忘恩为悖逆。 -
5.《题汪无际茸游册三首》 明·郑胤骥
岁晚夜何长,天寒日苦短。
谁与秉烛游,自是吾季悍。
此处故不凡,茸游庶非但。
输尔胸盘纡,一一笔能管。 -
6.《怀贤诗之桑魏公》 宋·王禹偁
魏公王佐才,独力远晋室。
挥手廓氛霾,放出扶桑目。
感慨会风云,周旋居密勿。
下民得具瞻,上帝赉良弼。 -
7.《道中寄福州王祠部》 宋·蔡襄
临津馆下日衔西,风卷寒潮上碧溪。
画船急桨随潮去,山川满眼烟凄迷。
醉起开船看潮落,林深日落哀猿啼。
离魂复与潮东下,兀然愁坐心酸悽。 -
8.《晨起观雪》 宋·赵蕃
荒鸡号何多,邻犬吠愈悍。
初迷纸窗隙,旋失布衾暖。
呼童户先启,走报雪且满。
为言果羞明,若尔真待伴。