-
101.《满江红(京递至,亲旧皆无书,再用韵简云岩、朔斋)》 宋·李曾伯
听彻惊乌,起览镜、顿添头白。
曾不见、江南人寄,一枝春色。
风卷龙鳞残甲下,山无虎迹新蹄入。
罄冰天、桂海使同风,修文德。 -
102.《满江红(和立春韵简云岩)》 宋·李曾伯
春自何来,深雪里、南枝先白。
伊祁氏、一番陶冶,千林香色。
弱柳眼回青尚浅,小桃腮晕红将入。
笑渠侬、剪彩与裁花,夸闺德。 -
103.《小重山》 宋·许棐
正是拈芳采艳时。
连朝风雨里,掩朱扉。
强排春恨剪新词。
词未就,莺唱缕金衣。
云薄弄晴晖。
试穿花迳去,拣双枝。
紫香红腻著罗衣。
簪不尽,瓶里顿将归。 -
104.《解语花·梅花》 宋·吴文英
门横皱碧,路入苍烟,春近江南岸。
暮寒如剪。
临溪影、一一半斜清浅。
飞霙弄晚。 -
105.《汉宫春(春苑赏牡丹)》 宋·汪元量
玉砌雕栏。
见吴宫西子,一笑嫣然。
舞困人间半亸,艳粉争妍。
珠帘尽卷,看人间、金屋神仙。 -
106.《风流子》 宋·李坦然
东君虽不语,年华事、今岁恰如期。
向寒雨望中,晓霜清处,领些春意,开两三枝。
又不是、山桃红锦烂,溪柳绿摇丝。
别是一般,孤高风韵,绛裁纤萼,冰剪芳蕤。 -
107.《好事近》 宋·赵士暕
剪蜡缀寒条,标韵自然奇绝。
不待陇头春信,喜一枝先折。
寿阳妆鉴晓初开,残柍若飞雪。
何似嫩黄新蕊,映眉心娇月。 -
108.《菩萨蛮》 宋·李元卓
一枝绛蜡香梅软。
宜春小胜玲珑剪。
拂晓上瑶钗。
春从鬓底来。
菱花频自照。
粉面惊春早。
淡拂晓山眉。
为谁今日宜。 -
109.《最高楼》 宋·马子严
花解笑,冷淡不求知。
长是殿、众芳时。
鲜鲜秀颈磋圆玉,洛阳翠佩剪琉璃。
向人前,迎茉莉,送荼コ。 -
110.《最高楼》 宋·马子严
花解笑,冷淡不求知。
长是殿、众芳时。
鲜鲜秀颈磋圆玉,洛阳翠佩剪琉璃。
向人前,迎茉莉,送荼コ。 -
111.《扬州慢·琼花》 宋·郑觉齐
弄玉轻盈,飞琼淡泞,袜尘步下迷楼。
试新妆才了,炷沈水香球。
记晓剪、春冰驰送,金瓶露湿,缇骑新流。
甚天中月色,被风吹梦南州。 -
112.《沁园春(咏刘篁栗碧莲,时内子将诞)》 宋·刘清夫
浅碧芙蓉,素艳亭亭,前身阿娇。
记湘滨露冷,酥容倍洁,华清水滑,酒晕全消。
瑶剪丰肥,云翻碎萼,白羽鲜明时自摇。
风流处,是古香幽韵,时度鲜飙。 -
113.《湘春夜月·近清明》 宋·黄孝迈
近清明。
翠禽枝上消魂。
可惜一片清歌,都付与黄昏。
欲共柳花低诉,怕柳花轻薄,不解伤春。 -
114.《绿头鸭》 宋·利登
晚春天。
柳丝初透晴烟。
黯离怀、绿房深处,艳游曾记当年。
衬龙绡、亭亭玉树,步鸳褥、窄窄金莲。 -
115.《云仙引(桂花·夹锺羽)》 宋·冯伟寿
紫凤台高,戏鸾镜里,馡々几度秋馨。
黄金重,绿云轻。
丹砂鬓边滴粟,翠叶玲珑烟剪成。
含笑出帘,月香满袖,天雾萦身。 -
116.《望海潮》 宋·沈伯文
山连嵩岱,疆分齐鲁,济南自古多奇月。
魄堕英昨星,芒剪瑞□,来参汉主龙飞。
仙露浥繁枝。
振家声赫奕,金印传龟。 -
117.《贺新郎》 宋·郑元秀
逗晓晴烟敛。
过书云、祥开五日,漏添宫线。
葭莞飞灰微度暖,眷着梅梢尚浅。
怪深院、笙箫如剪。 -
118.《声声慢(王日)》 宋·刘子才
湘云纤玉,楚葛篝香,澡兰帘D440风静。
怨抑难招,沈魄当年独醒。
莫唱江南古调,念天涯、深情谁省。
时暗换,最秦楼惆望,归期无定。 -
119.《水调歌头(寿常州刘守)》 宋·翁溪园
丹鹤结青士,玄鹿待苍官。
寿仙堂下,应伴凫舄戏斑。
麟记当年绣绂,燕剪今朝彩胜,淑气逐椒又盘,孕毓阳和粹,独占一春先。
平淮了,勋业盛,傲东山。 -
120.《东溪》 宋·梅尧臣
行到东溪看水时,坐临孤屿发船迟。
野凫眠岸有闲意,老树着花无丑枝。
短短蒲茸齐似剪,平平沙石净于筛。
情虽不厌住不得,薄暮归来车马疲。