-
121.《石鼓歌》 唐·韩愈
张生手持石鼓文,劝我试作石鼓歌。
少陵无人谪仙死,才薄将奈石鼓何。
周纲凌迟四海沸,宣王愤起挥天戈。
大开明堂受朝贺,诸侯剑佩鸣相磨。 -
122.《李评事公进示文集因赠之》 唐·欧阳詹
风雅不坠地,五言始君先。
希微嘉会章,杳冥河梁篇。
理蔓语无枝,言一意则千。
往来更后人,浇荡醨前源。 -
123.《福州送郑楚材赴京,时监察刘公亮有感激郑意》 唐·欧阳詹
美人河岳灵,家本荥水濆。
门承若兰族,身蕴如琼文。
早折青桂枝,俯窥鸿鹄群。
迩来丹霄姿,远逐苍梧云。 -
124.《海阳十咏·飞练瀑》 唐·刘禹锡
晶晶掷岩端,洁光如可把。
琼枝曲不折,云片晴犹下。
石坚激清响,叶动承馀洒。
前时明月中,见是银河泻。 -
125.《酬令狐相公春日言怀见寄》 唐·刘禹锡
前陪看花处,邻里近王昌。
今想临戎地,旌旗出汶阳。
营飞柳絮雪,门耀戟枝霜。
东望清河水,心随艑上郎。 -
126.《送远吟》 唐·孟郊
河水昏复晨,河边相送频。
离杯有泪饮,别柳无枝春。
一笑忽然敛,万愁俄已新。
东波与西日,不惜远行人。 -
127.《折杨柳》 唐·孟郊
杨柳多短枝,短枝多别离。
赠远屡攀折,柔条安得垂。
青春有定节,离别无定时。
但恐人别促,不怨来迟迟。 -
128.《君子勿郁郁士有谤毁者作诗以赠之》 唐·孟郊
君子勿郁郁,听我青蝇歌。
人间少平地,森耸山岳多。
折輈不在道,覆舟不在河。
须知一尺水,日夜增高波。 -
129.《秋怀十五首》 唐·孟郊
孤骨夜难卧,吟虫相唧唧。
老泣无涕洟,秋露为滴沥。
去壮暂如剪,来衰纷似织。
触绪无新心,丛悲有馀忆。 -
130.《送别崔寅亮下第》 唐·孟郊
天地唯一气,用之自偏颇。
忧人成苦吟,达士为高歌。
君子识不浅,桂枝忧更多。
岁晏期攀折,时归且婆娑。
素质如削玉,清词若倾河。
虬龙未化时,鱼鳖同一波。
去矣当自适,故乡饶薜萝。 -
131.《秦宫诗》 唐·李贺
越罗衫袂迎春风,玉刻麒麟腰带红。
楼头曲宴仙人语,帐底吹笙香雾浓。
人间酒暖春茫茫,花枝入帘白日长。
飞窗复道传筹饮,十夜铜盘腻烛黄。 -
132.《新夏歌》 唐·李贺
晓木千笼真蜡彩,落蕊枯香数分在。
阴枝秀牙卷缥茸,长风回气扶葱茏。
野家麦畦上新垄,长畛裴回桑柘重。
刺香满地菖蒲草,雨梁燕语悲身老。
三月摇扬入河道,天浓地浓柳梳扫。 -
133.《西归绝句十二首》 唐·元稹
双堠频频减去程,渐知身得近京城。
春来爱有归乡梦,一半犹疑梦里行。
五年江上损容颜,今日春风到武关。
两纸京书临水读,小桃花树满商山。 -
134.《古决绝词》 唐·元稹
乍可为天上牵牛织女星,不愿为庭前红槿枝。
七月七日一相见,相见故心终不移。
那能朝开暮飞去,一任东西南北吹。 -
135.《续古诗十首》 唐·白居易
戚戚复戚戚,送君远行役。
行役非中原,海外黄沙碛。
伶俜独居妾,迢递长征客。
君望功名归,妾忧生死隔。 -
136.《隋堤柳-悯亡国也》 唐·白居易
隋堤柳,岁久年深尽衰朽。
风飘飘兮雨萧萧,三株两株汴河口。
老枝病叶愁杀人,曾经大业年中春。 -
137.《泛湓水》 唐·白居易
四月未全热,麦凉江气秋。
湖山处处好,最爱湓水头。
湓水从东来,一派入江流。
可怜似萦带,中有随风舟。 -
138.《泛湓水》 唐·白居易
四月未全热,麦凉江气秋。
湖山处处好,最爱湓水头。
湓水从东来,一派入江流。
可怜似萦带,中有随风舟。 -
139.《长恨歌》 唐·白居易
汉皇重色思倾国,御宇多年求不得。
杨家有女初长成,养在深闺人未识。
天生丽质难自弃,一朝选在君王侧。
回眸一笑百媚生,六宫粉黛无颜色。 -
140.《叙德书情四十韵,上宣歙翟中丞》 唐·白居易
元圣生乘运,忠贤出应期。
还将稽古力,助立太平基。
土控吴兼越,州连歙与池。
山河地襟带,军镇国藩维。