-
1.《新城罗氏棣华堂》 宋·牟巘五
中和偶向此枝藂,友爱当知吾意同。
十世共居尤盛整,受奖三代共春风。
试看华萼相扶处,正在闺门载翕中。
昭谏而来名节伟,更添新记与无穷。 -
2.《上林赋》 两汉·司马相如
亡是公听然而笑曰:“楚则失矣,而齐亦未为得也。
夫使诸侯纳贡者,非为财币,所以述职也。
封疆画界者,非为守御,所以禁淫也。
今齐列为东藩,而外私肃慎,捐国逾限,越海而田,其于义固未可也。 -
3.《竹》 宋·蔡槃
每爱幽窗下,烟藂与露枝。
才闻风起处,便是雨来时。
节直将谁比,心虚只自知。
青青长在眼,休说化龙迟。 -
4.《雨后城上种蜀葵效辘轳体联句》 宋·刁绎
不惮移根远,姑怜向日姿。
春风從自得,夜雨况相姿。
敏速飞霜钁,婆娑拥碧枝。
幽葩兹有待,杂卉漫多奇。 -
5.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。 -
6.《赋园中所有十首》 宋·苏辙
萱草朝始开,呀然黄鹄觜。
仰吸日出光,口中烂如绮。
纤纤吐须鬣,冉冉随风哆。
朝阳未上轩,粲粲幽闲女。 -
7.《再和倒韵》 宋·苏颂
新植苍筤竹,欣欣若感知。
日阴纷展盖,风韵巧吹篪。
幸对人潇洒,兼依地坦夷。
二年官此者,一日可忘之。