-
21.《柳枝辞十二首》 唐·徐铉
暂别扬州十度春,不知光景属何人。
一帆归客千条柳,肠断东风扬子津。 -
22.《柳枝辞十二首》 唐·徐铉
仙乐春来案舞腰,清声偏似傍娇饶。
应缘莺舌多情赖,长向双成说翠条。 -
23.《柳枝辞十二首》 唐·徐铉
凤笙临槛不能吹,舞袖当筵亦自疑。
唯有美人多意绪,解衣芳态尽双眉。 -
24.《舞曲歌辞·柘枝词》 唐·佚名
将军奉命即须行,塞外领强兵。
闻道烽烟动,腰间宝剑匣中鸣。 -
25.《舞曲歌辞·柘枝词三首》 唐·薛能
同营三十万,震鼓伐西羌。
战血粘秋草,征尘搅夕阳。
归来人不识,帝里独戎装。
悬军征拓羯,内地隔萧关。 -
26.《杂曲歌辞·竹枝》 唐·顾况
帝子苍梧不复归,洞庭叶下荆云飞。
巴人夜唱竹枝后,肠断晓猿声渐稀。 -
27.《杂曲歌辞·竹枝》 唐·李涉
荆门滩急水潺潺,两岸猿啼烟满山。
渡头年少应官去,月落西陵望不还。
巫峡云开神女祠,绿潭红树影参差。
下牢戍口初相问,无义滩头剩别离。 -
28.《杂曲歌辞·竹枝》 唐·孙光宪
门前春水白蘋花,岸上无人小艇斜。
商女经过江欲暮,散抛残食饲神鸦。
乱绳千结绊人深,越罗万丈表长寻。
杨柳在身垂意绪,藕花落尽见莲心。 -
29.《杂曲歌辞·杨柳枝》 唐·白居易
六么水调家家唱,白雪梅花处处吹。
古歌旧曲君休听,听取新翻杨柳枝。
陶令门前四五树,亚夫营里百千条。
何似东都正二月,黄金枝映洛阳桥。 -
30.《杂曲歌辞·杨柳枝》 唐·卢贞
一树依依在永丰,两枝飞去杳无踪。
玉皇曾采人间曲,应逐歌声入九重。 -
31.《杂曲歌辞·杨柳枝》 唐·刘禹锡
扬子江头烟景迷,隋家宫树拂金堤。
嵯峨犹有当时色,半蘸波中水鸟栖。
迎得春光先到来,浅黄轻绿映楼台。
只缘袅娜多情思,便被春风长请挼。
巫峡巫山杨柳多,朝云暮雨远相和。
因想阳台无限事,为君回唱竹枝歌。 -
32.《杂曲歌辞·杨柳枝》 唐·李商隐
暂凭樽酒送无憀,莫损愁眉与细腰。
人世死前唯有别,春风争拟惜长条。
含烟惹雾每依依,万绪千条拂落晖。
为报行人休尽折,半留相送半迎归。 -
33.《杂曲歌辞·杨柳枝》 唐·韩琮
梁苑隋堤事已空,万条犹舞旧春风。
那堪更想千年后,谁见杨花入汉宫。 -
34.《杂曲歌辞·杨柳枝》 唐·施肩吾
伤见路傍杨柳春,一枝折尽一重新。
今年还折去年处,不送去年离别人。 -
35.《杂曲歌辞·杨柳枝》 唐·皇甫松
春入行宫映翠微,玄宗侍女舞烟丝。
如今柳向空城绿,玉笛何人更把吹。
烂熳春归水国时,吴王宫殿柳垂丝。
黄莺长叫空闺畔,西子无因更得知。 -
36.《杂曲歌辞·杨柳枝》 唐·齐己
凤楼高映绿阴阴,凝碧多含雨露深。
莫谓一枝柔软力,几曾牵破别离心。
馆娃宫畔响廊前,依托吴王养翠烟。
剑去国亡台榭毁,却随红树噪秋蝉。 -
37.《杂曲歌辞·杨柳枝》 唐·张祜
莫折宫前杨柳枝,玄宗曾向笛中吹。
伤心日暮烟霞起,无限春愁生翠眉。
凝碧池边敛翠眉,景阳台下绾青丝。
那胜妃子朝元阁,玉手和烟弄一枝。 -
38.《杂曲歌辞·杨柳枝》 唐·孙鲂
灵和风暖太昌春,舞线摇丝向昔人。
何似晓来江雨后,一行如画隔遥津。
彭泽初栽五树时,只应闲看一枝枝。
不知天意风流处,要与佳人学画眉。 -
39.《杂曲歌辞·杨柳枝》 唐·薛能
华清高树出离宫,南陌柔条带暖风。
谁风轻阴是良夜,瀑泉声畔月明中。
洛桥晴影覆江船,羌笛秋声湿塞烟。
闲想习池公宴罢,水蒲风絮夕阳天。 -
40.《杂曲歌辞·杨柳枝》 唐·和凝
软碧摇烟似送人,映花时把翠眉颦。
青青自是风流主,漫飐金丝待洛神。
瑟瑟罗裙金缕腰,黛眉偎破未重描。
醉来咬损新花子,拽住仙郎尽放娇。
鹊桥初就咽银河,今夜仙郎自性和。
不是昔年攀桂树,岂能月里索姮娥。