-
1.《智贤上人》 宋·释祖钦
智者必贤,正者不偏。
平坦性地,朗我心天。
折旋俯仰,诸佛现前。
一光同照,万象枞然。 -
2.《演兴四首·闵岭中》 唐·元结
□群山以延想,吾独闵乎岭中。
彼岭中兮何有,有天含之玉峰。
殊閟绝之极颠,上闻产乎翠茸。 -
3.《演兴四首·闵岭中》 唐·元结
□群山以延想,吾独闵乎岭中。
彼岭中兮何有,有天含之玉峰。
殊閟绝之极颠,上闻产乎翠茸。 -
4.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
5.《霍光传(节选)》 两汉·班固
霍光,字子孟,票骑将军去病弟也。
父中孺,河东平阳人也,以县吏给事平阳侯家,与侍者卫少儿私通而生去病。
中孺吏毕归家,娶妇生光,因绝不相闻。
久之,少儿女弟子夫得幸于武帝,立为皇后,去病以皇后姊子贵幸。 -
6.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
7.《听斗谷宗侯琵琶歌》 明·来复
我与宗侯相遇时,乃在长安客舍里。
宗侯弱冠我尚幼,相留夜宿常同被。
是时来生对弹棋,屡愧负进讶技师。
两三青衣善丝竹,日来劝酒向客屋。 -
8.《元夕同杂宾里中观放烟火》 明·刘绘
银汉低回度月华,琼钩宝柱绾灯纱。
宛转萦烟随绣骑,徘徊照影逐香车。
飞甍遥望如平乐,曲巷相逢似狭斜。
百枝然火龙衔烛,七采络缨凤吐花。 -
9.《知卢可庵教谕鼓歌》 宋·何梦桂
崇牙枞枞,贲鼓逢逢。
始作这以荆衡底贡之新革,试叩之以巴蜀故产之孤桐。
雷震一声草木拆,蠖信其屈龙起蛰。
天地訢合万物苏,阳气宣声阴屏迹。