-
61.《寒山暮景》 宋·蒲寿宬
青山寒似削,黄叶扫仍飞。
落日行人急,痴风过翼稀。
老鸡寻旧杙,野犬吠缁衣。
独倚枯藤立,柴门候牧归。 -
62.《潇湘八景图·远浦帆归》 宋·叶茵
水天冥冥日催暮,轻蒲饱风疾飞羽。
回头摇指舟前湾,浪急篷欹下柔舻。
稠杨枯桑深处村,老妻挟儿环在门。
莼羹香滑茅柴熟。
对语别时应断魂。 -
63.《王德辅邀饮新醅予与陈用宾老辄先醉座上分韵》 宋·林景熙
朔风号枯林,吹寒入肌髓。
江湖客影孤,况复怀万里。
白战不持铁,何以破愁垒。
惟有无功乡,岁墓足可恃。 -
64.《醉樵歌》 明·张羽
华盖山高亘南楚,剩产奇材少榛莽。
山人嗜酒而业樵,背负清樽手持斧。
丁丁伐木云之深,束薪欲担力不任。
且倾醽醁藉盘石,痛饮莫知西日沉。 -
65.《九月初五日》 宋·方回
暮雨萧萧鼓角风,草枯木落雁横空。
每逢九日不胜感,垂近七旬无奈穷。
螃蟹今年犹未有,茅柴我辈亦堪中。
篱边瘦菊青如粟,已胜芙蓉万朵红。 -
66.《述怀》 宋·黄庚
柴门闲掩书,云护竹窗深。
茂草多生意,枯松见古心。
有书消白日,无术化黄金。
客问生涯事,长年只苦吟。 -
67.《西风》 宋·释文珦
西风落叶间,孤客有余閒。
寒水皆归壑,秋云不离山。
鹘翻枯草去,鸦带夕阳还。
幽趣何人共,柴门只自关。 -
68.《寻幽宿隐者居》 宋·释文珦
先生巢许流,远志在箕颍。
由来天机深,遂使尘事屏。
云霾山径长,草没柴门静。
相逢冬日暮,共语寒夜永。 -
69.《水亭舒眺》 宋·释文珦
秋风水上亭,独坐望郊坰。
佛寺山偏好,渔家地亦腥。
桑枯因抱蝎,草腐自生萤。
踏月归林下,柴扉尚未扃。 -
70.《偈二十二首》 宋·释子淳
萧萦茅庵草乱埋,柴扉日午尚慵开。
冥然独坐枯根上,孰谓殊恩云外来。 -
71.《送达善归玉塘》 宋·舒岳祥
霜降水泉涸,风紧草木枯。
柴扃常自闭,淡泊守园庐。
晨有客来访,裹饭如桑舆。
世事不欲论,幽怀咏唐虞。