-
1.《韬光庵》 宋·周弼
谷鸟与我言,怨杀白太传。
借问何以然,携却山僧去。
山僧未去时,前盘一尾蛇,后踞一头虎,吸云啸风绕窗户。 -
2.《自赞》 宋·释祖珠
月色照幽谷,泉声落断崖。
水光山色里,一块烂枯柴。 -
3.《谒志公塔作二首》 明·李维桢
野草生烟日暮时,六朝陵墓转凄其。
家缘解道鸠偏巧,但取枯柴一两枝。 -
4.《问赵有方乞琴》 宋·李石
公子年时尚奇伟,大剑横腰发冲起。
自言学道晚有得,心静无波古潭水。
平戎万卷喑不吐,蟠向胸中作宫徵。
眼明惯识峄阳材,手制教成古绿绮。 -
5.《辛酉富池元宵写怀二首》 宋·董嗣杲
江南江北那识春,况此寄镇埋烟尘。
卑栖客官困垄断,无故污此金玉身。
浊醪自醉复自解,空恨梗政吏不仁。
忽传街鼓聚嬉戏,两株枯柴插烛银。
涂抹脂粉破涕泪,觅酒献笑酬佳辰。
震摇荒市官不嗔,传是黄梅县西人。 -
6.《偈颂一百零二首》 宋·释绍昙
三十余僧眼似眉,白云深处聚头嬉。
烧枯柴火煨山芋,拽木罗笼总不知。 -
7.《偈颂一百零二首》 宋·释绍昙
山鬟风急坠松钗,冷灶凝烟午未斋。
黄独煨香不能熟,老僧忍冻拾枯柴。
见成活业,出格安排。
懒瓒穷不彻,粪火一生埋。 -
8.《古樵》 宋·释绍昙
七佛已前曾卖弄,分明一块烂枯柴。
老卢不解担当得,火种只今无地埋。 -
9.《古樵》 宋·释绍昙
七佛已前曾卖弄,分明一块烂枯柴。
老卢不解担当得,火种只今无地埋。 -
10.《十六罗汉赞》 宋·释师范
身如枯柴,心如断崖。
万般神变,一种平怀。
面面相看,究竟不知论底事。
阿耨达池龙王,来日请佛斋。 -
11.《相士》 宋·释师范
鳞皴一块烂枯柴,几见春风长绿苔。
岂谓先生也相许,驴年决定放花开。 -
12.《司竹监烧苇园因召都巡检柴贻勖左藏以其徒会》 宋·苏轼
官园刈苇留枯槎,深冬放火如红霞。
枯槎烧尽有根在,春雨一洗皆萌芽。
黄狐老兔最狡捷,卖侮百兽常矜夸。
年年此厄竟不悟,但爱蒙密争来家。 -
13.《遣兴五首》 唐·杜甫
蛰龙三冬卧,老鹤万里心。
昔时贤俊人,未遇犹视今。
嵇康不得死,孔明有知音。
又如垄底松,用舍在所寻。 -
14.《锦树行(因篇内有锦树二字摘以为题非正赋锦树也)》 唐·杜甫
今日苦短昨日休,岁云暮矣增离忧。
霜凋碧树待锦树。
万壑东逝无停留。
荒戍之城石色古,东郭老人住青丘。 -
15.《寒雨朝行视园树》 唐·杜甫
柴门杂树向千株,丹橘黄甘此地无。
江上今朝寒雨歇,篱中秀色画屏纡。
桃蹊李径年虽故,栀子红椒艳复殊。 -
16.《桂阳北岭偶过野人所居,聊书即事呈王永州邕李道州圻》 唐·戴叔伦
犬吠空山响,林深一径存。
隔云寻板屋,渡水到柴门。
日昼风烟静,花明草树繁。
乍疑秦世客,渐识楚人言。 -
17.《走笔谢孟谏议寄新茶》 唐·卢仝
日高丈五睡正浓,军将打门惊周公。
口云谏议送书信,白绢斜封三道印。
开缄宛见谏议面,手阅月团三百片。 -
18.《痁卧闻幕中诸公征乐会饮,因有戏呈三十韵》 唐·元稹
濩落因寒甚,沉阴与病偕。
药囊堆小案,书卷塞空斋。
胀腹看成鼓,羸形渐比柴。
道情忧易适,温瘴气难排。 -
19.《自诲》 唐·白居易
乐天乐天,来与汝言。
汝宜拳拳,终身行焉。
物有万类,锢人如锁。 -
20.《酬姚少府》 唐·贾岛
梅树与山木,俱应摇落初。
柴门掩寒雨,虫响出秋蔬。
枯槁彰清镜,孱愚友道书。
刊文非不朽,君子自相于。