-
81.《宿赤松山观题道人水阁兼寄郡守》 唐·贯休
珠殿香輧倚翠棱,寒栖吾道寄孙登。
岂应肘后终无分,见说仙中亦有僧。
云敛石泉飞险窦,月明山鼠下枯藤。
还如华顶清谈夜,因有新诗寄郑弘。 -
82.《荆州新秋病起杂题一十五首·病起见苔色》 唐·齐己
病起见苔色,凝然阵未枯。
浅深围柱础,诘曲绕廊庑。
碧翠文相间,青黄势自铺。
为钱虚玷染,毕竟不如无。 -
83.《灵松歌》 唐·齐己
灵松灵松,是何根株。
盘擗枝干,与群木殊。
世眼争知苍翠容,薜萝遮体深朦胧。
先秋瑟瑟生谷风, -
84.《赠刘方处士》 唐·吕岩
六国愁看沉与浮,携琴长啸出神州。
拟向烟霞煮白石,偶来城市见丹丘。
受得金华出世术,期于紫府驾云游。 -
85.《柳(十一首)》 唐·孙鲂
茏葱二月初,青软自相纡。
意态花犹少,风流木更无。
影繁晴陌上,烟重古城隅。
炀帝河声里,几番荣又枯。 -
86.《思越人》 唐·孙光宪
古台平,芳草远,馆娃宫外春深。
翠黛空留千载恨,教人何处相寻¤
绮罗无复当时事,露花点滴香泪。 -
87.《文赋》 魏晋·陆机
余每观才士之所作,窃有以得其用心。
夫放言谴辞,良多变矣,妍蚩好恶,可得而言。
每自属文,尤见其情。
恒患意不称物,文不逮意。 -
88.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
89.《轮台子(中吕调)》 宋·柳永
雾敛澄江,烟消蓝光碧。
彤霞衫遥天,掩映断续,半空残月。
孤村望处人寂寞,闻钓叟、甚处一声羌笛。
九凝山畔才雨过,斑竹作、血痕添色。 -
90.《玉楼春》 宋·杜安世
风解池冰蝉翅薄。
庭树枝枯笼翠萼。
背寒迎暖起犹慵,闲卷珠帘凭画阁。
晴景融融烟漠漠。
天际行人乖信约。
病容先怯见春来,长到恁时添瘦削。 -
91.《三段子(次韵苏粹中寄咏筠庄)》 宋·李弥逊
层林烟霁,巨壁天半,鸿飞无路。
云断处、两山之间,十万琅玕环翠羽。
转秀谷、枕萍花汀溆。
短柳疏篱向暮。 -
92.《西江月(开炉)》 宋·葛立方
风送丹枫卷地,霜干枯苇鸣溪。
兽炉重展向深闺。
红入麒麟方炽。
翠箔低垂银蒜,罗帏小钉金泥。
笙歌送我玉东西。
谁管瑶花舞砌。 -
93.《西江月》 宋·张抡
卷地朔风凛凛,漫天瑞雪霏霏。
园林万不变枯枝。
因甚松篁独翠。
只为春花竞发,却教秋叶争飞。
若无荣盛便无衰。
悟此方名达理。 -
94.《多丽》 宋·张孝祥
景萧疏,楚江那更高秋。
远连天、茫茫都是,败芦枯蓼汀洲。
认炊烟、几家蜗舍,映夕照、一簇渔舟。
去国虽遥,宁亲渐近,数峰青处是吾州。 -
95.《丑奴儿(瑞香)》 宋·张孝祥
腊后春前别一般。
梅花枯淡水仙寒。
翠云裘著紫霞冠。
仙品只今推第一,清香元不是人间。
为君更试小龙团。 -
96.《浣溪沙(种松竹未成)》 宋·辛弃疾
草木於人也作疏。
秋来咫尺共荣枯。
空山晚翠孰华余。
孤竹君穷犹抱节,赤松子嫩已生须。
主人相爱肯留无。 -
97.《水龙吟》 宋·葛长庚
层峦叠巘浮空,断崖直下分三井。
苍苔路古,鹿鸣芝涧,猿号松岭。
露浥凤箫,烟迷枸杞,绿深翠冷。
笑携筇一到,登高眺远,是多少、仙家景。 -
98.《满江红(咏武夷)》 宋·葛长庚
忆昔秦时,中秋日、武夷九曲。
烟寂寂、斜阳数尺,寒鸦枯木。
三十六峰凝晓翠,一溪流水生秋绿。
正满林、桂子散天香,飞金粟。 -
99.《疏影》 宋·吴潜
嗤琼笑玉。
向画堂可肯,风露边宿。
耐冻禁寒,便瘦宜枯,前生莫是孤竹。
从来不上春工谱,梦不到、沈香亭北。 -
100.《过秦楼》 宋·陈允平
倦听蛩砧,初抛纨扇,隔浦乱钟催晚。
湘蒲簟冷,楚竹帘稀,窗下乍闻裁翦。
倦柳梳烟,枯莲蘸水,芙蓉翠深红浅。
对半床灯,虚堂凄寂,近书思遍。