-
1.《园庭诗》 南北朝·庾信
杖乡从物外。
养学事闲郊。
郊愁方汗简。
无遇始观爻。 -
2.《奉和鲁望渔具十五咏·舴艋》 唐·皮日休
阔处只三尺,翛然足吾事。
低篷挂钓车,枯蚌盛鱼饵。
只好携桡坐,唯堪盖蓑睡。
若遣遂平生,艅艎不如是。 -
3.《钓侣二章》 唐·皮日休
趁眠无事避风涛,一斗霜鳞换浊醪。
惊怪儿童呼不得,尽冲烟雨漉车螯。
严陵滩势似云崩,钓具归来放石层。
烟浪溅篷寒不睡,更将枯蚌点渔灯。 -
4.《和渔具十绝》 宋·牟巘五
荧荧枯蚌中,急雪洒不灭。
西风明日晴,双花为侬结。 -
5.《答乐天所寄咏怀,且释其枯树之叹》 唐·刘禹锡
衙前有乐馔常精,宅内连池酒任倾。
自是官高无狎客,不论年长少欢情。
骊龙颔被探珠去,老蚌胚还应月生。
莫羡三春桃与李,桂花成实向秋荣。 -
6.《答乐天所寄咏怀,且释其枯树之叹》 唐·刘禹锡
衙前有乐馔常精,宅内连池酒任倾。
自是官高无狎客,不论年长少欢情。
骊龙颔被探珠去,老蚌胚还应月生。
莫羡三春桃与李,桂花成实向秋荣。 -
7.《行路难》 唐·孟云卿
君不见高山万仞连苍旻,天长地久成埃尘。
君不见长松百尺多劲节,狂风暴雨终摧折。
古今何世无圣贤,吾爱伯阳真乃天。
金堂玉阙朝群仙, -
8.《月蚀诗》 唐·卢仝
新天子即位五年,岁次庚寅,斗柄插子,律调黄钟。
森森万木夜僵立,寒气赑屃顽无风。
烂银盘从海底出,出来照我草屋东。 -
9.《秋末入匡山船行八首》 唐·贯休
楚国茱萸月,吴吟梨栗船。
远游无定所,高卧是何年。
浪卷纷纷叶,樯冲澹澹烟。
去心还自喜,庐岳倚青天。 -
10.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。