-
1.《闻砧(一作寄边衣)》 唐·裴说
深闺乍冷鉴开箧,玉箸微微湿红颊。
一阵霜风杀柳条,浓烟半夜成黄叶。
垂垂白练明如雪,独下闲阶转凄切。 -
2.《闻砧(一作寄边衣)》 唐·裴说
深闺乍冷鉴开箧,玉箸微微湿红颊。
一阵霜风杀柳条,浓烟半夜成黄叶。
垂垂白练明如雪,独下闲阶转凄切。 -
3.《隋堤柳》 明·任彪
剪彩池边杨柳条,垂金拂翠逞春娇。
不知亡国多遗恨,犹自风前舞细腰。 -
4.《杂曲歌辞·杨柳枝》 唐·薛能
华清高树出离宫,南陌柔条带暖风。
谁风轻阴是良夜,瀑泉声畔月明中。
洛桥晴影覆江船,羌笛秋声湿塞烟。
闲想习池公宴罢,水蒲风絮夕阳天。 -
5.《柳枝词十首(座中应制)》 唐·徐铉
金马辞臣赋小诗,梨园弟子唱新词。
君恩还似东风意,先入灵和蜀柳枝。
百草千花共待春,绿杨颜色最惊人。
天边雨露年年在,上苑芳华岁岁新。 -
6.《柳枝辞十二首》 唐·徐铉
把酒凭君唱柳枝,也从丝管递相随。
逢春只合朝朝醉,记取秋风落叶时。
南园日暮起春风,吹散杨花雪满空。
不惜杨花飞也得,愁君老尽脸边红。 -
7.《折杨柳十首》 唐·薛能
华清高树出离宫,南陌柔条带暖风。
谁见轻阴是良夜,瀑泉声畔月明中。
洛桥晴影覆江船,羌笛秋声湿塞烟。
闲想习池公宴罢,水蒲风絮夕阳天。 -
8.《杨柳八首(一作杨柳枝)》 唐·温庭筠
宜春苑外最长条,闲袅春风伴舞腰。
正是玉人肠断处,一渠春水赤阑桥。
南内墙东御路旁,预知春色柳丝黄。
杏花未肯无情思,何是情人最断肠。 -
9.《春晴怀故园海棠二首》 宋·杨万里
故园今日海棠开,梦入江西锦绣堆。
万物皆春人独老,一年过社燕方回。
似青似白天浓淡,欲堕还飞絮往来。
无那风光餐不得,遣诗招入翠琼杯。 -
10.《折杨柳》 明·王逢年
边楼夜笛吹霜月,玉门杨柳边人折。
长条短条系相思,故园东风莺啭枝。
鸳鸯机上肠应断,绿满天涯人未归。 -
11.《五月水边柳》 唐·崔护
结根挺涯涘,垂影覆清浅。
睡脸寒未开,懒腰晴更软。
摇空条已重,拂水带方展。
似醉烟景凝,如愁月露泫。
丝长鱼误恐,枝弱禽惊践。
长别几多情,含春任攀搴。 -
12.《杨柳枝词五首》 唐·姚合
黄金丝挂粉墙头,动似颠狂静似愁。
游客见时心自醉,无因得见谢家楼。
叶叶如眉翠色浓,黄莺偏恋语从容。
桥边陌上无人识,雨湿烟和思万重。 -
13.《柳枝四首》 唐·薛能
数首新诗带恨成,柳丝牵我我伤情。
柔娥幸有腰支稳,试踏吹声作唱声。
高出军营远映桥,贼兵曾斫火曾烧。
风流性在终难改,依旧春来万万条。 -
14.《颂古四十四首》 宋·释法泰
溪边嫩柳条条绿,陌上桃花树树红。
勿谓东君无管带,更加暖日与和风。 -
15.《蓟门行赠张伯诲将军》 明·杨承鲲
蓟门三日风日黄,惊尘涨天归路长。
禁柳条寒半欲折,边榆叶稀天欲霜。
将军角弓控不发,枥上鸣镳动咆哱。
玉帐高褰瀚海云,朱旗半掩孤城月。 -
16.《送人》 明·朱斗儿
杨子江边送玉郎,柳丝牵挽柳条长。
柳丝换得行人住,多向江头种两行。 -
17.《横吹曲辞·折杨柳》 唐·崔湜
二月风光半,三边戍不还。
年华妾自惜,杨柳为君攀。
落絮缘衫袖,垂条拂髻鬟。
那堪音信断,流涕望阳关。 -
18.《折杨柳》 唐·崔湜
二月风光半,三边戍不还。
年华妾自惜,杨柳为君攀。
落絮萦衫袖,垂条拂髻鬟。
那堪音信断,流涕望阳关。 -
19.《折杨柳七首(第一、二、四首一作王贞白诗)》 唐·段成式
枝枝交影锁长门,嫩色曾沾雨露恩。
凤辇不来春欲尽,空留莺语到黄昏。
水殿年年占早芳,柔条偏惹御炉香。
而今万乘多巡狩,辇路无阴绿草长。 -
20.《曲江二首》 唐·李山甫
南山低对紫云楼,翠影红阴瑞气浮。
一种是春长富贵,大都为水也风流。
争攀柳带千千手,间插花枝万万头。